Alle inzendingen over OR dageraad

Ik droom aan de oever van een beek om bloot te staan aan tijdloze gedachten, wat eerst nog helder leek onder de bedauwde varens in de aardse dalen, daar werd de stroom herhaald verlegd, de ochtendmist kuipt door een vertrouwde kier van de ondeelbare dageraad.…

aarde voelde zich weer ingekleurd de tijd waarin de dood zich stort de sterkste ranken klimmen over muren de nachtegaal kent alle regels van zijn lied in eenzame nachten als ik hem beluister verdriet dat niet van hier is verstomd het vlees een eigen plaats vindt van herenigingen weer verscheurd in het wachten dat bindt als er geen dageraad…

Kent een van u de oudste taal ter wereld die in de hof van eden is ontsproten die door de eerste mens nooit werd gesproken maar in het vogelparadijs gemereld Kent een van u het koor der vogelzang der rozevingerige dageraad pastel in ruimte waar geen maat op staat het lumineuze feest der zonsopgang Dat amazonereuzen groeien…

In alle stilte charmeert de dageraad met spinnenwebben de taxushaag gesluierd geen nood aan een groot omhaal…

Ik heb gesmacht, op je gewacht, Maar me bij dageraad bedacht...…

Bij het aanbreken van de Dageraad Is de waas Verdwenen Jij en ik echter Trotseren De weelde van de Werkelijkheid en Weerstaan de Rest…

Stilleven tekent dageraad in een landschap waar de mist optrekt met woorden in gedachte in harmonie van stilte.…

Een intense lach bloeit tijdens de dageraad zonder mascara op een fluweel zachte huid gevangen in euforie.…

In de dageraad van het noorden Was ik op zoek naar jou Was ik op zoek naar woorden Omdat ik van je hou In de dageraad van het noorden Liep ik langs de velden Liep ik zonder woorden Terwijl ik sterren telde.…

Doorschijnend haar nachtgewaad baadt ze in een zee van kaarslicht Transparantie blijkt bij dageraad minder helder misleidend als een dwaallicht…

Zij kraaiden tot aan de dageraad, daarna vloog zij weer en kipte hij het klaverzaad.…

Het kost moeite om ’t warme bed uit te komen, ’t lijkt alsof de dageraad de dag maar niet ontmoeten wil…

helder ochtendlicht wekt ontluikende liefde met een warme lach zeven hemelen kussen de ontpopte dageraad…

De dageraad geeft haar symfonische welzijn in violet pak. De schemering neemt de symfonie van de dag in vogelvrij vlucht.…

Vreugdevol wakker in beneveld dageraad fris als een druppel dat water laat cirkelen op grond van eerste herfstblad.…

Vliegensvlug veren de vleugels door harde wind vooruit de lente nu vacht nog bevriest door mist en ontdooit bij dageraad.…

Hoe konden wij vermoeden bij de eerste dageraad die ons vulde met verlangen dat de zon zou ondergaan?…

Aanraken, ruiken, proeven wil ik je je vasthouden tot de dageraad mijn zoete droom verstoort en de werkelijkheid mij dwingt tot heimelijke ontmoetingen in de nacht…

Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd Gezocht in het Verre- en Midden Oosten niets van jouw evenbeeld om mij te troosten Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël this must be heaven or this must be…

Dageraad, Kind, het Licht overwint: Zon, hemels opgaande kracht.…

Een totaalplaatje...met omineuze gevolgen voor boeren en hopelijk ook rehabilitatie van en eerherstel voor de biodiversiteit in ons kikkerlandje _______________________________ DEAL OR NO DEAL Het is - zo klonk hij ook - heel uitgekookt Met aanbevelingen voor Adema: Voor piekvervuilers enkel Canada Of Polen, waar hij boeren mee bestookt…

Zonnestralen zwiepen naar beneden Tevreden maken zij de dagen licht Nooit zullen zij verzaken de dageraad aan te raken totdat de schemer is in zicht…

Dwalend langs nu ongekende stranden Besef ik niet dat ik hier reeds was Ziet niet de schoonheid van het heden Slechts de somberheid in al zijn vormen Dan is het daar en het verlicht mij De warmte van de dageraad Verheugd laaf ik mij…

de dag staat op de zon schilfert zilver met een gouden rand dageraad wakkert wolken en takkenkransen aan tot een volle kus op de mond ik mag er weer zijn…

de kou rilt onaangekleedde gedachten kleuren anders dan voorheen niet eerder uitgesproken wensen krijgen een podium nog voordat de zonsopkomst de dageraad verraadt…

vuurrode nevels rimpelen over water nog vage oevers vogels begroeten de dag met pure levensvreugde…

O zo klein en mooi puur uit onverwachte hoek lach van dageraad Hoe het geheim van de nacht wordt onthuld op klaarlichte dag waarin wereld ontwaakt uit een diepe slaap in dit vluchtig moment: een horizon rondom van waar haar heel gevoelige wangen blozen onder de wakende maan.…

het was de speld die ze niet zocht maar vond in een zee van zoethoudertjes ver, heel ver van de hooiberg ontdaan van de knop was de punt nog intact als een doorn in het oog van de vergetelheid en het speldenkussen vulde zich opnieuw met de roestige wonden van haar dageraad…

drauw flieren druppels gestaag langs hemelstee tranen troebelen ‘t zicht wijl de blaren breidelen zacht zingt een zwaluw door de draaldauw heen versluiert zich zoekmistig achter zil’vren zonnezoden vroege vuurvliegjes vrijen in de schoot van de dageraad totdat hun vreugdevonken voldaan vervagen in de nevel…

Vroeg in de dageraad de schone gaat ontbinden de gouden blonde tros, citroenig van koleur, gezeten in de lucht recht buiten d' achterdeur, waar groene wijngaardloof ooit lauwe muur beminde.…