Alle inzendingen over OR natuur OR vogel dichter

De stormen van emoties trekken aan me voorbij, Als wind en regen langs een kas. Gevoelige bevestigingen bestaan niet voor mij, Noch een beschrijving waarin ik pas. Ik kijk rond vanaf mijn duistere eiland, Zie met grondige waakzaamheid de mensen. Want al snel raak ik de rand, Van zoals vastgesteld mijn grenzen. Het waren denkbeelden van de…

Tot in de lengte van ons aller dagen, Blijft de natuur een gift van God. Ook daarom zou ik met klem willen vragen: Maak het niet kapot.…

Zich hullend in de donkere sluiers van het ongewisse, Verblijft Hij en laat ons blijk- of schijnbaar begaan. En met een bereik van slechts aannemen tot gissen, Zijn we beperkt in verklaren van ons bestaan. Ook de wankele momenten van wel of niet kan ik niet vergeten, Geeft het bestaan van een Goddelijke hiaat eigenlijk een gemis? Sommige biologen…

De mijne in een duizend dromen, Een waterval van liefde in elke kus. Alleen oog voor elkaar bij elk schitterend samenkomen, En onbegrensde vervoering in een oneindige lus. In mijn geheugen gebeurtenissen in een klas, Vergulde herinneringen aan hoe het allemaal begon ja. De eerste verbazingwekkende indruk van hoe je eigenlijk was, Zo leuk, zo…

Terwijl de wind de wolken telt Schreeuwen schapen om verloren momenten Rollende donder Een hijgende horizon wacht even Maar rent toch verder door de regenboog God leeft Het hart klopt sneller dan rijen regendruppels Niet luisterend naar lege verre vergetelheid Liefde Kogels ketsen af tegen verre oorden Maar het zuivere zien geeft ze…

Maar, dat zeg ik, een ouwe autobinnenband uit Cuba of een geïmproviseerde belt van opgeblazen condooms is natuurlijk ook niet in de majem gepleurd. --------------------------------------------------------- uit: 'Het onaandoenlijk hart (72 bpm)', 2000.…

Sommige mensen sterven jong, sommigen oud. De dood hoort bij het leven, zorg dat je dat onthoudt. Misschien is er een volgend leven en kan God jou dat geven. Wil je gecremeerd worden of onder de grond, dat is jouw keuze. Ik hoop dat je je leven leuk vond!…

met zachte gebaren wilde ze de betekenis van zijn woorden weren maar het gif was niet te keren ze zocht de weg in het duister en nu ze in de kelder zit ruikt ze de verrotte geur ze hoort een wolf huilen steeds dezelfde zijn achter dezelfde tralies hoe komt hij tot bedaren hoe komt zij van haar plaats?…

In de vroege morgen op pad in de natuur. Ik vind de rust die ik zoek, genietend van de zonnestralen aan de lichtblauwe hemel. Het is een genoegen om in de vroege ochtend veel vogels en andere dieren te mogen bewonderen.…

de diepste wortels van het talent omkranst in een waardig gezicht, een blijk van verwondering over natuur en de trek van vogels in een herhaalde vlucht, dat is meer dan stof alleen, een vertrek wat zich verstilt in een fleem van tijd, herkent zich in een gerelativeerde laatste zucht, maakt het afscheid mild en rijk.…

Bovennatuurlijk natuurlijk. Maar dat doet zelfs hij mij niet na.…

Natuurlijk bestaat de dood, niet. Al wat bestaat blijft leven. Moleculen worden weer atomen. Zalmen keren stervend terug, naar hun geboortebron. De dood is een menselijk ego, door deze dichter, ten dode opgeschreven.…

in hun tuin een huisje maar geen vogel ziet er brood in…

Het geheim van de dichter mag niemand zien. Hij schrijft met onzichtbare inkt. Maar als je goed leest dan ontdek je misschien dat er tussen de regels iets zingt. Het geheim van de dichter is niet zo groot. Hij verstopt het gewoon waar hij wil. Hij vliegt als een vogel of vaart als een boot maar houdt zich verschrikkelijk stil.…

Zittend aan het meer voel ik 'meer' als minder Zo zittend zijn maakt het meer zoveel minder zijn laat staan hebben dat laat ik wegebben Laat het 'meer' vooral van anderen zijn ik kan zoveel 'meer' met minder voelde ik dacht ik schreef ik aan dit meer dat dit meer ook mag worden van vele anderen!…

waarom zou u naar een dichter luisteren die met vogels spreekt waar mensen niet toereikend zijn die zich klampt aan vleugels die hoger vliegen dan bommen en kogels glad als olie de dichter die vleugels spreidt - die opvliegt en in woorden woont - omdat mensen niet toereikend en water en aarde zijn bevuild vanuit de hoge lucht…

De natuur zou moeten zijn een oase van rust en stilte schoonheid, reinheid zachte geluiden van vogels en krekels groen, kleuren van planten en bloemen Alleen de mens hij weet geen raad meer denkt niet meer leeft voor zichzelf laat de natuur langzaam verdwijnen totdat hij ook zelf er aan ten onder gaat…

Mei, eindelijk kan de vogel zijn ei kwijt. Knopsgewijs opent de natuur haar pracht een lust voor het oog. Het dak lekt tranen van god op mijn bordje. Stilte, ik luister de zee zingt een bruisend lied. Het is lente, de natuur voedt de aarde het werk is nooit af.…

zeg vogels vertel me hoe je van boven op ons beneden neerziet zeg vogels vertel me de betekenissen van jullie diverse lied wat is de boodschap wat willen jullie ons zeggen of is het valse hoop en is die er gewoon niet proef ik liefde voor de natuur?…

als de dichter om woorden verlegen zit is het verdriet nabij melancholie is de donkere inkt waarin hij zijn pen doopt natuurlijk komen er na worsteling de woorden maar weinigzeggende woorden zonder warmte die niet het ware verhaal vertellen…

Bloemrijke taal is van nature florig. Geef mij al die florige dichters maar.…

De schoonheid der Nature, Het lachen van de lente, Het zoet gevoel der Liefde Was 't, dat die Dichters zongen. Maar — met die oude tijden Is ook die bron verdwenen. Nu hebben onze Dichters Ontdekt, in later tijden, Dat, in het sap der druiven, De kracht der bron berustte. Dit is alleen de reden Dat zij zo gaarne drinken.…

Het geheim van de dichter mag niemand zien. Hij schrijft met onzichtbare inkt. Maar als je goed leest dan ontdek je misschien dat er tussen de regels iets zingt. Het geheim van de dichter is niet zo groot. Hij verstopt het gewoon waar hij wil. Het vliegt als een vogel of vaart als een boot maar houdt zich verschrikkelijk stil.…

Er heeft een dichter in haar droom gezeten ergens bij de waterkant, op een mooie plek bij een eenzame boom toen de zon de lente aandacht gaf de dag heeft hij een bijzondere wending gegeven de geluiden van de vogels heeft hij omschreven en de echo van het lied uit een beminnelijke verbeelding de stand van de zon in verband gebracht met…

In een prachtig bos geniet ik van de natuur liggend op het zachte mos kom ik tot rust, hier is het puur Ik hoor de vogels fluiten neem de geluiden in me op de bladeren die zachtjes ruisen hiervan geniet ik volop De natuur het mooiste wat er is om eindeloos in te dwalen voor mij van grote betekenis ik voel hier positieve signalen…

beneden op de grond ze vonden het 'n raar volkje dat buiten de werkelijkheid stond Ze gaan om met de natuur als is het eindeloos ze gooien afval in de sloot in 't lied waren de vogels boos Ook hadden ze het over kinderen spelend buiten in het veld die bewust de natuur vertrapten met het nodige geweld De vogels floten trager tot…

De natuur is voor iedereen een onuitputtelijke bron van inspiratie zo ook voor de schilder die zijn penselen doopt in alle kleuren van de regenboog en haar schoonheid vastlegt op het witte doek maar het geldt ook voor de dichter die z'n potlood slijpt en ons met de mooiste gedichten verrijkt zo laten zij alle facetten zien van de natuur…

de schaduw van gespreide vleugels komt dreigend op haar af haar blik en lijf verstarren dan vlucht ze weg van 't raam tevreden strijkt hij in de dakgoot neer niet elke vogel schrikt van groene ogen…

Slechts één kan Neerlands dichter zijn: Dat is natuurlijk Driek van Wissen.…

als dichter laat ik mij dresseren door hartstocht, passie misschien bestaan er geen rechte of kromme lijnen onschuld kan zichzelf verzinnen fantasieën om later te bedekken met bladen van de vijgenboom de natuur velt geen oordeel het laatste prefereer ik maar…