Alle inzendingen over OR natuur OR woestijn

De pannenkoeken Droog als een helse woestijn Stroop mijn oase…

I miss you like the deserts miss the rain hoor ik op de radio Ik ben eens in woestijnen geweest en daarom begrijp ik hoe je iemand kunt missen alsof je een woestijn bent die de regens mist. Het was in Egypte in de bloedhitte van de zomer. Daar miste ik haar op een verzengende manier.…

Ik wist me geen raad, had geen benul En droogde op Als een woestijn Die ene druppel Vond ik niet Leven dat verdort Door het ontbreken van liefdesduppels Weggeblazen door de wind Het steken van de cactus Als sporadische liefde Van harde woorden Vele woestijnen Waren ooit zeer vruchtbaar Wachtend op die ene druppel…

Een man in de woestijn. Soeverein maar toch alleen. Hij denkt alleen maar aan vandaag. Hij wil niet aan morgen denken. Gisteren is hij reeds vergeten. Hij zit gevangen in het hier en nu. Een man in de woestijn. Soeverein maar toch alleen. Hij denkt aan een rivier die stroomt. Hij denkt aan de groene bomen.…

Gebroken botten in een oneindige woestijn smult het levend dier…

De nacht hangt groot en wijds en onbestemd in eukalypta's duisternis verborgen zwijgend houdt de achterkant der maan als nachtwacht moeder aarde in haar greep als langs de zeeën tot de verre kim er vonken gloeien bij de oosterpoort die kale rotsen van takla makan in lichterlaaie zetten, woeste hoogten van lhasa, tibet en de himalaya's…

Vlokken, vlokken, vlokken, gesteven schuim, met scheuten en schokken door 't ruim! Ze zakken bij pakken, en, als er wind in zit, waaien ze, waaien ze, draaien ze, draaien ze, - de lucht is donker van wit. Eenbarelijk buien! De grond wordt zat; en dikker kleven de kuien wat. Ze leven, die losse wittigheên! Ze wervelweven, ondereen,…

een rode gloed betovert een stille avond na geflirt tussen zon en zee wordt de horizon één met rustig kabbelend water fenomenale kleuren, weerspiegelingen van roodoranje geboren uit liefde van natuurelementen drijven eindeloos mijn geheugen legt vast al dit moois op mijn netvlies voor eeuwig gebrand!…

In een landschap wild en onbedwongen, vloeit een beekje vol verlangen. een prille lentezon laaghangend, belicht een brug, in neveldraad gesponnen. het klare water zo zacht kabbelend, zocht kronkelend zijn weg naar zee. zelfs mijn schaduw onderwater nam gedwee, de vele hindernissen, moeiteloos en zonder struikelen. het onbekende van dit woelig…

Het algoritme van het brein als machinekamer dendert voort Nooit was de vernietiging zo groot De schoonste bloem vermaalt in rekenkundige modellen Een mooie wereld ging ten onder Een starre geest telt onze dagen af…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Kamelen waren waardevolle dieren, vooral in de Arabische woestijn, want op hun ruggen reden Arabieren naar Mekka om bij Mohamed te zijn. Die beesten waren goed voorzien van spieren en vochttekort kreeg ze welhaast niet klein. Kamelen waren waardevolle dieren, vooral in de Arabische woestijn.…

een zonnestraaltje richt meer schade aan dan een lichtzwaard of laser voor al wie zonder water de woestijn in trekken wil…

Als de woestijn zijn zandkorrels moest betalen Zou er geen korrel zand zijn om mee te nemen.…

mijn wereld is een woestijn waarin ik verzand in de brandende zon van mijn haat tegen alles wat anders is…

Muggen bulten van kamelen in de woestijn muizen vallen de mussen uit het gordijn…

En zeg nou niet, da's de natuur, want DAT weet ik nou wel ik kan er niet tegen, zeg eens eerlijk: WIE WEL?…

Bloed drenkt de woestijn. Wrange vruchten torst zij thans - een verkilde oogst.…

oker dalende zon in Afrikaanse woestijn giraffen zoeken de horizon magisch…

Het leven van een mens is soms een woestijn niet meer rimpelloos vage contouren zichtbaar nog maar niet uitgewist...…

Het is zo fijn je klein te voelen een zandkorrel in de woestijn een stofje dansend op een windvlaag om er zo-wel als niet te zijn…

Roepende in de woestijn: Droogte is kilte Koud is de nacht In stilte wacht de ochtend.…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

zeg me hoe ik mijn geliefden zoek in de karmozijnrode woestijn zeg niet dat het onmogelijk is zeg dat het ongelooflijk is zeg me dat ik leven moet stappen zetten moet dat ik graven moet naar de liefsten in de karmozijnrode woestijn zeg niet dat het onmogelijk is zeg dat het ongelooflijk is zeg me dat dat ik niet meer terug…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

tussen grijs en grauw brengt één ijspauw kleur in de morgenstilte.…

sierlijke vleugelslagen maken hevige wind een bruinwitte schicht raast sneller dan het licht Om dan even te zweven, beter dan een vliegtuig enkel wat wolken belemmeren zijn zicht als jager geboren, hangt hij hoog in de lucht Om plots dan in zee te vallen echt doelgericht na weinige tellen schiet hij omhoog met tussen zijn…

o, moeder natuur rein en zo puur de wind en de zee spelen gedwee met aarde en zand scheppen een band de zon en de maan een storm of orkaan bloemen die bloeien dieren die stoeien ze laat alles begaan een hemel op aard is er ontstaan!…

Geef mij de regen een zomerregen waar ik nat kan worden liggend in het gras Laat mij wachten op de regen van de ochtend tot de avond Ik zal wachten als de bladeren van bloemen waarin ik de samenhang kan zijn met alles een ontkiemen een belofte voor de volgende dag Dan zal ik drinken van het water Dan zal ik dichter bij de aarde…

een regenboog de heuvels plooit kom maar heldere zon en brandt het laatste tere blad in de verstuiving tot woestijnen nog zijn het slechts details maar de eerste tekenen zijn er al saaiheid brengt het leven in verval…