Alle inzendingen over OR ongedwongen OR vrijen

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

als stilte is ingenesteld of ongedwongen blind blijft ingemetseld is de voortduwende beweging op dood spoor gekomen zijn wissels bevroren en is stroom alleen nog gewikkeld in verleden dromen de stoppen blijken weer uit steen gebakken doch wat mij, teneinde, meer zorgen baart is, dat naar het schijnt de verbinding niet meer…

Zeg Rijswijk, ben jij wel bezongen om je landgoed dat naar bosluchten geurt waar de herfstvrucht zo vrij en ongedwongen met het mosgroen je najaarskleed kleurt Zeg Rijswijk, ben jij wel bezongen om je wasdom waar het roodborstje troont waar parkiet er zijn halsband heeft bedwongen en met groen nu je winterkleed kroont Zeg Rijswijk, ben…

Nodig om verder te leven, Ongedwongen.…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

Ik kocht mij een baseballkapje 'k zet me af en toe eens lekker in de zon 'k lees mij bekruipen woorden lukraak landt een hemels beestje op mijn handrug op mijn vingers naarstig ogenschijnlijk nietig bondig een klein wonder aarzelt even ongedwongen vliegt dan op lekker lekker in de zon…

waar woorden ooit dwarrelden ongedwongen een weg zochten in vrolijk tintelende volzinnen staan ze nu door elkaar gehusseld in onuitsprekelijke onzinnen naar parels vissende melodieën overstemmen eens gezinde duetten vervalsen een ooit zo zuiver geluid in een schelp vol verwaterde vriendschap die zich langzaam in vergetelheid sluit…

Rode en witte vierkantjes glanzen vrolijk in rijen op de zwaaiende doek van het land aan de Maas dat trotse aanzien vol rechte lijnen en hoeken lijkt enigszins in strijd met de aard van dit gebied waar men ongaarne denkt aan straffe tucht ongedwongen uitkijkt naar wachtend avondrood of het volgende ochtendgloren.…

Alsof een hoer het vrijen heeft bedacht als vrije keus – ’t is altíjd overmacht.…

Ik stel mijn vraag op ongedwongen toon. Je antwoordt net alsof we alle dagen.... Maar dit is een hoogst ongewone dag, en voor ik 't weet heb ik al opgehangen. Mijn koude lijf verwarmt zich met verlangen; Mijn lichaam trilt als nagalm van jouw lach....…

Als ze je in de verte zien, roerloos als een regengordijn; ondoordringbaar, omdat je afstand genomen hebt van deze ongedwongen sfeer; de leegte van het bestaan op- vullend, je verzettend tegen waar je nooit thuis was, op eigen initiatief afstand nemend van water en aarde, stille stranden, blauwe luchten, de ontwakende steden: definitief…

er is weinig dat werkelijk meewaait als bladeren in je ogen dansen, met gras dat buigt door stormkracht verder likt de regen oude ramen, zichtloos veel vertekenend sta maar op en wacht tot liefde warme woorden brengt tranen plengen reeds zichzelf, de wederhelft van ongedwongen vreugde kun je immer voelen in de adem die je lacht…

Ik zat zolang in een diep dal en langzaam maar zeker voel ik me vrij. Uiteraard heb ik nog wel eens last van een dipje maar daar ben ik nu sneller overheen. Mijn hart stroomt weer sneller over van blijdschap. Voorheen voelde het als een koude steen. Ik voel me weer blij en gelukkig. Ik kan het leven, denk ik, wel weer aan.…

Het beest in mijn hart Smekend om vrij te worden Ik laat je maar gaan…

ik barstte uit het keurslijf van sonnetten de lettergrepen waren eensklaps vrij en dansten vrolijk in een woordenbrij verlost van alle regeltjes en wetten geen veertien zoutpilaren op een rij geen metrum dat mij ooit nog zou beletten mijn woorden en mijn zinnen te verzetten ik voelde mij een veulen in de wei de volta ging verloren in de…

Je wilde graag weg uit dit aardse bestaan Ik zei, blijf nog even ik laat je niet gaan Je wilde gaan zweven heel hoog en heel lang Je kon dit niet weten het maakte mij bang Opeens was je weg uit ons aardse bestaan Ik kon niet meer vragen om samen te gaan Ik moet verder leven heel knus en heel fijn Omdat in de hemel slechts engelen…

Ik doe ze uit En voel me vrij Ik roep..en besluit: Weg met die oordoppen van mij!!…

ik wil zo graag vrij je heb je het mobieltje bij je maar, kan je dan wel brei je? schatje, ik kom zo bij je ik praat met het hands vrij je nog even om de ronde rij je dan gaan we heerlijk vrij je!’…

Daar zit ik dan In dat hoekje Ik schrijf in mijn dagboekje Daar zit ik dan Niemand kijkt me aan Ik zie iedereen langs me heen gaan Daar zit ik dan Maar eindelijk komt er iemand naar me toe En vraagt vriendelijk: Kom mee met mij En wees vrij…

Schilder mij niet in jouw kleuren Boetseer mij niet tot jouw beeld Verhuis mij niet naar jouw kamers Spin mij niet in jouw web Vang mij niet met jouw woorden Laat me vrij en ik zal je bandeloos liefhebben…

Kom kleine vogel Zing in kristallen klanken jouw lied Ik zal je echo horen Kom kleine vogel Laat je vleugels dansen op de wind Ik zal jouw schaduw vangen Kom kleine vogel leer mij leven zoals jij Zweven, zingen dansen Vederlicht de hemel proeven vluchtend vogelvrij…

Het leven is mooi Maar sommige mensen leven als een vogel in een gouden kooi Vrij, maar toch gevangen Ze hebben alles wat ze nodig hebben Een huis, voedsel, vrienden en familie Maar ze zijn nooit echt vrij Vrij om te doen wat ze zelf willen Vrij om te zijn wie ze zijn En dat geldt soms ook voor mij...…

Laat me leven En maak me vrij....…

Kom, de toppen te zien blinken - en de huizen, ver en klein, en het dal te zien verzinken in de wijde zonneschijn, - en de zaligheid te drinken van alleen en vrij te zijn. Sneller aldoor gaan de bomen, gaaan de woningen voorbij. Tot de overweg gekomen wijken en verdwijnen zij, en de verte ligt voor dromen open, en voor liefde vrij.…

vandaag speel ik mijn mooiste lied ik tast de juiste toetsen als zachte haartjes op je huid jij hebt mij in 't licht gezet vandaag zing ik geen afscheid ik hield je dicht bij mij al was het in een droom we speelden ons weer vrij…

elkaar oneindig lang Je warme, heerlijke handen zijn overal Ik geniet van elke aanraking nu het nog kan Alles wat je doet is heerlijk Alles wat je doet is goed Je weet wat ik wil en hoe het moet Je laat me genieten en dan ineens gaat het snel zo heerlijk en zo fel Hoe jij mij aanvoelt en hoe jij mij verrast Hoe meer ik met je wil vrijen…

Kleur ons schilderij in, dichterlijk zo vrij.…

boom die ziet het als een wereld die beweegt boven ons die wolken ziet dansen en vogels liederen schrijven zoals dat eigenlijk hoort wij zijn de kinderen der sterrenstof nooit groeiden wij ouder en nooit verstoorden zij onze jeugd wij praten wel zuiver maar kijken altijd verder weg nooit konden zij weten wat het eigenlijk kost om echt vrij…

koud is het door en door koud alleen met de smalle maan half verscholen achter de wolken ben ik verlaten door en door koud alleen in mijn dromen jouw stem die me vraagt lief, kom hier in mijn armen laat me je hart, je lijf eeuwig warmen verschuivende wolken zwart doen me ontwaken ik schreeuw blijf geeuw ben al wakker…