Tot oester gedicht
waar woorden ooit dwarrelden
ongedwongen een weg zochten
in vrolijk tintelende volzinnen
staan ze nu door elkaar gehusseld
in onuitsprekelijke onzinnen
naar parels vissende melodieën
overstemmen eens gezinde duetten
vervalsen een ooit zo zuiver geluid
in een schelp vol verwaterde vriendschap
die zich langzaam in vergetelheid sluit
Geplaatst in de categorie: emoties