13767 resultaten.
Het applaus van de klaprozen
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 223 Zij bestaat op gratie van...
Mysterieus met elkaar fluisterende populieren. Van de dansende donshaartjes op haar mooie benen in het zand... Van een vluchtende stern boven woelige wateren onder jagende wolken, slechts kort gevangen in een schijnwerper van de zon.
Een exotische, warme merengue bracht zij aan een hongerig extatisch gehoor.
Als…
De wind.
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 439 Voor het open raam
voelt ze de wind
in kleine gedachten,
die als bladeren
fluisteren in de ochtendzon.
De bladeren spelen
en dansen en schrijven
haar handtekening in tranen
met woorden...............
Liefde voor altijd.…
De zee en het land.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 423 Ik houd van het wilde gewentel der zee;
Zij danst met de kiel, en mijn hart dat danst mee:
De kiel is met wakkere zeelui bemand -
En 'k droom van haar glorie, de roem van mijn land.
Ik houd van het dreunend gedaver der zee;
De zee zingt van strijd en mijn hart dat zingt mee:
Zij dondert haar loeiend hoera naar het strand -
En 'k droom…
Bij het graf
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.118 Door dezelfde bomen suist
nog steeds dezelfde wind.
Het is de gelijke regen
die ruist over eendere daken.
Het is het oude verlangen
dat geen overkant vindt.
Snel gaan regen en wind
voor eeuwig over ons beider
namen. Ze vervagen. Ik wil je
weer begraven onder
bloemen eer niemand, niemand
ons meer vindt.…
regen
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 316 wolken werden zwart
wind geselde de bomen
eindelijk regen…
Een leven lang
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 104 Levenslang geen zon,
louter kou, wind en regen.
'n Eendagsvlinder.…
Zachte hand
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 336 De wind fluisterde
dat de sneeuw snel zou komen,
regen droop af
en in mijn dromen
dwarrelden gekleurde vlokken
neer op het land
als een warme sprei
over een bed
dat werd toegedekt
met zachte hand.
De wind fluisterde
dat de sneeuw snel zal komen,
regen droop af
Mijn water
ging stromen…
Lucifer
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 339 regen, de late regen
niets anders dan regen
regen
regen
miezerig was
de regen…
Nieuw begin
netgedicht
4.0 met 45 stemmen 1.208 De wind waait heel hard.
Ik kom de regen tegen,
weer geen nieuwe start...…
jobstijding
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 431 dit was
een dag
van groot begeren
die verzoop in
ononderbroken regen
zelfs de wind
kon er zich niet tegen
weren…
Herfstsonate
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 113 De regen tikt af
de wind zoekt zijn partituur
maar elk blad is zoek.…
Regenbui.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 115 De grijze wolken
zien er onheilspellend uit.
Dan een regenbui.…
eenzaamheid
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 1.222 De eenzaamheid spreekt uit mijn ogen
Hoewel mijn mond erover zwijgt
de opgewektheid is gelogen
erachter schuilt de bitterheid.
Ik woon nog samen in hetzelfde huis
waar onbegrip heerst
er is geen plaats meer voor liefde
er resten nog kilte en spijt
de onmacht waar wij elkaar steeds weer grieven.
Hoelang kan een mens gedwongen eenzaamheid…
alleen
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.181 Héél véél kon ik alleen
geen mens die dat betwistte-maar toen ik dacht,
dat ik alles kon (dus niemand nodig had)
bleek dat ik mij vergiste,
want-weet je wat ik niet kon?
mezelf kon ik niet omarmen
Nu ik dit opschrijf, schrik ik ervan:
zijn mijn woorden- is mijn houding
camouflage voor mijn angst?
ben ik bang dat ik toch niet alles kan?
en…
SLAAPSTER
gedicht
2.0 met 69 stemmen 17.661 Waar heeft ze dit geleerd, zo vredig
mee te deinen op een zuchtje wind?
Wie heeft haar wijsgemaakt dat leven
zo eenvoudig is? Ze ligt erbij als
hoorde ze muziek. Rust maakt geen
haast, geeft enkel wat zij neemt.
Waar heeft ze dit geleerd, zo stil
haar lijf alleen te laten op een bed?
Een wimper trilt, een hart tikt in haar
slaap.…
Remedie
gedicht
3.0 met 35 stemmen 10.107 Tegen de angst. Al wat ik schrijf
weerstaat mijn wanhoop, elke zin
waaraan ik ademloos begin
jaagt mij de stuipen van het lijf.
Want op papier ben ik niet bang.
Hier gelden vastgestelde wetten
die mij uit razernij ontzetten
en redden van de ondergang.
Kunst zet het leven naar zijn hand,
brengt het terug tot dunne lijnen
die zich, tegen…
De bewaarder
gedicht
3.0 met 19 stemmen 10.701 Hij gaf geen krimp. Hij had de tijd
steeds aan de lijn. Hij ging zijn gang
onaangedaan en zonder onderscheid
werd toegewijd zijn leven lang
al wat hem overkwam bewaard.
Niets ging verloren. Hij vergat
zorgvuldig alles wat in kaart
gebracht een codenummer had.
Zo vond zijn leven plaats. Totdat
hij, dwalend langs de schappen
zich met zijn…
Verloren voorwerpen
gedicht
3.0 met 14 stemmen 6.660 Hazenschedel. Zonder oren. Tot het
bot teruggebrachte waakzaamheid.
Onvindbaar verstopt aan een slootkant.
Herinneringetje van zilver. Kristallen
druppel hemel. Logeerliefde. In het
zwembad van mijn pink gegleden.
Eeuwen ongezien onder het tuinpad:
munr.Zeelandia. 1872. Luctorleeuw.
Verloren bij een weddenschap.
Lorgnet. Messing. ovale…
Weerzien
gedicht
2.0 met 187 stemmen 39.740 Je bent er nog. In deze zachte vreemde
heb je op mij gewacht. De deur staat aan.
Mijn lippen raken je. Ik neem de
stille bewijzen waar van je bestaan.
En naar de dood getekend door de jaren
hervinden wij met onze ogen dicht
het leven in eenvoudige gebaren.
De eerste merel zingt het donker licht.
De wandeling, de brug. Knotwilgen duiken…
De drinker
gedicht
2.0 met 444 stemmen 70.487 Hij groet zijn hand: klein glas.
De trage kamer groet hij, het vertrek
van zitkuil, eethoek, suite,
tot hij ze niet meer ziet.
Hij sluit de ogen, wacht.
Hij groet de zachte nacht, die langzaam,
langzaam, hem de laatste tonen van
gedachten horen doet.
De leegte groet hij,
toevluchtsoord.
De oude kat, de zwarte, streelt
zich met de hand…
Vrouw
gedicht
3.0 met 41 stemmen 13.743 Ik zie haar nog zitten: een simpele bank
met een simpele vrouw met twee simpele handen
omhoog naar de lucht, voor het rood van de
tuin in de zon, als een meisje zo rank,
als een kind zo verwachtingsvol, ondanks haar jaren.
Ze neuriede zacht en ze lachte daarbij
in geboeide vervoering. Ze keek niet naar mij,
ze keek naar haar handen. Die maakten…
Plaatselijke tijd
gedicht
3.0 met 1 stemmen 3.079 Hier is het morgen. We schrijven een datum,
kijken het raam uit, smeren een snee
brood en vrezen het ergste zonder dat het
ons bedreigt. Een ochtend aan de rand van
een gelaten stadje op de oever van stromend
water. Een kerkklok, een scheepshoorn: het is
tijd. Altijd. Dit roepen beweegt ons, drijft ons
onstuitbaar voort, hoe stil het grijze licht…
Wereld
gedicht
4.0 met 2 stemmen 3.397 Nooit een orka gezien in de dorpsvaart,
nooit een zebra in een weiland ontmoet,
geen kokospalm in de boomgaard,
maar wereld was er in overvloed.
Boer Bethlehem had een Duitse herder,
in de stal stond een Belgisch paard.
Het Guinese biggetje zonder staart
woonde op Elba, een steenworp verder,
waar een meisje Engelse ziekte had.
Haar grootmoeder…
Opdracht
gedicht
4.0 met 1 stemmen 3.107 Schrijf je nog wel eens jongen?, vroeg mijn moeder mij.
Je maakte van die mooie verzen vroeger en verhalen.
Ik vraag mij af: in wat voor wereld leven wij.
Moet je nog thee? Ik bedoel: dat banale,
ze schrijven over dingen waar geen woorden
voor zijn. Ze keek omhoog. Begrijp jij hoe
men zich zo kan verlagen, zich zo door de
maalstroom van deze…
Stappen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 473 wind…
Wind- en tranen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 122 Ze kuste m'n hoofd, wangen en kin
't was de wind, die: de tranen opving.…
voorjaarsgedicht
netgedicht
3.0 met 47 stemmen 13.713 Ik weet wel dat ik toch weer
van je hou, maar moeizaam soms,
met dat doelloze
van vogels die er van lijken
te houden in regen en wind
te blijven rondhangen
boven het land.…
Wind, storm en regen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 398 Heerlijk die wind, het is nog herfst,
heerlijk die regen, nog steeds is het herfst,
heerlijk die storm, het is herfst,
maar best fijn als je kunt luisteren
naar de storm in het midden van de nacht!
Bevoorrecht en dat,
terwijl het nog steeds herfst is!…
Voorjaarsgedicht
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 778 Deze lente gaat het toch weer
Over jou, alhoewel ik er langzaamaan
Wel moe van ben
Moe van regen, wind, flarden,
Bedrieglijk blauw in de lucht
Vage beloften van het einde
Van de kou
Ik weet wel dat ik toch weer
Van je hou, maar moeizaam soms
Met dat doelloze
Van de vogels die ervan lijken
Te houden in regen en wind
Te blijven rondhangen…
een moederhart
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 74 regen huilt zo ook... de wind!…