Alle inzendingen over OR verlies OR vrouw

Als het zijn weer breekt En de pijn meer dan schrijnend is Dan is het samen willen zijn Meer dan voelen En het stappen in het nu Zwaarder dan lood Tot het voelen Van naast elkaar gaan De kracht geeft, het sterk te staan -…

Als een sluipmoordenaar komt Hij aan, Hij trekt zijn zwarte zware zwaard. De tempelier loopt in zijn einde zijn eentje. Geen vervloekte vrede vergeeft vervolgens zijn daad. Nog negeert Hij zijn verleden. Hij kijkt niet om naar de kille kalme kamer vol gebeenten. De hemelse hel heeft hem bespaard. De moordenaar loopt in zijn eentje, De helse…

na het verlies, heeft zij zich hersteld als traag wegtrekkende mist…

Een verlies, als je dat mee moet maken, valt dat zeker niet mee. Je hebt verdriet en tranen, waar je geen raad mee weet. Als mens moet je het dragen en mee om zien te gaan. Tranen van verdriet om een geliefd persoon het is vreemd en zo bijzonder stil. Een plekje geven: eenvoudig is dat niet.…

Klaarblijkelijk verlies je met je haren Ook kennis met het klimmen van de jaren.…

We laten elke dag iets los We laten elke week iets gaan We laten elke maand iets vrij Dat weggaat uit ons bestaan Soms is het goed dat dingen gaan Maar soms doet het ook zeer Want soms wil je iets vasthouden En dat kan opeens niet meer Je verliest een stukje van jezelf En je voelt jezelf leeg Maar als het om liefde gaat Brengt…

Zou zo graag zo veel van je dichten totdat de doodsban je loslaat in je bad Naar je vliegen Tot die sferen Zonder liegen Mijn leven is nog steeds te deren In m'n dromen Doe je het bed Kreuken, de douche stromen Maar blijf je verlaten, ongered Achter elke hoek zie ik je net niet Waar ben je lief?…

Keert tijd het getij ook onze lieve vrouwe om. Staan mensen versteend met hun paternoster langs de Seine met gerimpeld vel te kleumen. Te staren als wassen beelden enkel te luisteren hoe vlammen wakkeren en wapperen als vlaggen.…

mijn handen lijken wel op die van jou, als vrouw en als persoon verlies ik, doodgewoon mijn kalme levenslust angst vergrijpt zich, aan mijn zwakke moment hoe lang ik jou al heb gekend doet er nu niet toe jij was moe -en ik ik blies de dagen naar een ander stervensuur een oude muur, gekerfd vol letters schrijft ons testament…

Het verlies van iemand die dierbaar was is niet in woorden uit te drukken Voor het verlies van iemand die dit niet was maar wel had moeten zijn is er slechts een woord: bitterheid...…

Een jaar gehuwd leed ze een ‘groot’ verlies Trok naar Parijs en werd duvelstoejager Tot huwen was ze niet meer te bewegen Ze schreef komedies en een fel pamflet ‘De vrouw gelijke rechten voor de wet’ Spijtig genoeg had ze de tijdgeest tegen Niks vrijheid en gelijkheid, broederschap Vond Robespierre, laat ons vooral verbieden Dat vrouwen…

Elke seconde Tik je Onverbiddelijk verder weg Van mij Elke minuut Denk ik Zwijgend Aan jou Elk uur Is gevuld Met herinneringen Met beelden Elke dag Ben je Bij mij Maar niet meer Fysiek Hier en nu Is niet meer Het is verdwenen Tijd betekent Niks meer, Jij, des te meer…

Ik hou’ van alle vrouwen Mijn hart is veel te groot Daar ben ik mee geboren Daar ga ik ook mee dood Ik kan geen vrouwen haten Dat is een groot gevaar Als d' een mij heeft verlaten Dan staat een ander klaar Ik hou’ van alle vrouwen Dat is een groot verdriet Met één kan ik maar trouwen En daarom trouw ik niet Ik hou’ van alle haren…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

het verlies waarvan ik niet kan spreken halsstarrig en zwijgend houdt het wacht maakt het hoofd gesloten, het hart te zacht verlies als dreunend, dreigend teken. voor altijd in verlies verbonden en toch voorgoed, voorgoed voorbij ik heb gezocht maar niet gevonden het verlorene, lieve kind, dat ben jij…

Wat een gemis....wat een pijn. Kan er niet bij, waarom het zo moest zijn. Elke dag wakker worden met een brok in de keel. Dacht dat hoe langer het duurt, tijd alles heelt. Het besef wordt sterker en de pijn steeds meer. Het gegrief, waarom het zo moest zijn komt terug.....keer op keer.…

Met de seizoenen rijpte ze in een omgeving sereen, je zag hoe zij tot jonge vrouw openbloeide. Ze plukte ervaringen, voelde vreugde, soms ook leed, in de schaduw lagen dingen waarmee ze geen raad weet. Zoals het fragiele weefsel van leven, broos en teer, de kleuren op het schilderspalet gaven nog niets weer.…

je plaats niet bepalen als je geen genoegen neemt met één vrouw Ik hoef niet eens je liefde al doet me dat wel verdriet Ik wil alleen dat je me aankijkt en mij dan ziet.…

In de wedstrijd van ieders leven is niet van de dood te winnen ook geen gelijke stand alleen maar verlies een groot verlies Sterkte familie sterkte fans dank Johan!…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

schrijf ‘jou’ Of nu ik jou, mijn lief, verlies Het geluk komt toch steeds later”.…

Geen reden kunnen bedenken voor dit verlies. Het vertrouwen verliezen in alles. Emotioneel uitgeput raken. Met stomheid geslagen zijn. Dit alles door het verlies van een dierbare vriend.…

zijn ogen waren altijd vol ontzetting over de Bezetting nog meer ontzet was hij over het verlies van zijn geroofde tweelingbroer zo ontzet was hij over dat verlies dat hij zichzelf nooit kon ontzetten van zijn schuldgevoel zijn ogen waren ontzet van de Bezetting maar meer nog door de ontzetting over zijn verloren tweelingbroer…

Een laatste zomerdag Na een veel bewogen zomer Met zoveel verlies in me En zoveel verlies om me heen De bladeren vielen vroeg dit jaar In de harten van mensen De bladeren die verkleuren En die vallen gaan Ze weten van het verlies Ze weten van het verdriet Ze weten van de taak die zij hebben Om ons te laten weten Dat ieder leven vergankelijk…

ik heb je blik gevangen twee druppels, tikketak in mijn emmerbak glazig en glinsterend en leeg twee oogdruppels ik probeer te blijven kijken maar ze prikken in mijn zicht en knipperend verlies ik me in het licht en knipperend verlies ik me in je gezicht…

hoogblond de haren dun al dat verlies…

Er is een naam voor oudemensengebouwen -- ze heten: Verlies.…

als ik voel denk goed of kwaad alles niets gedachten negeren gevoelens begeren het is te laat als ik kies dan verlies verlies ik jou inspired by: Frank Boeijen – zonder woorden http://www.youtube.com/watch?v=EAxa9SU0ov8…

de cyclus volgend van verlies gevolgd door nieuwe groei…

Hoe sterk ben je wanneer je niet meer rouwt maar kunt vieren dat jouw dierbare geleefd heeft en voor altijd aanwezig is in jouw hart…