10668 resultaten.
to grunge or not to grunge
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 102 Hij was niet goed genoeg voor het echte werk,
dus nu speelt hij enthousiast in de kerk.
Met skinny jeans, lang haar
en semi-akoestisch gitaar.…
Ik wil klein zijn
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 332 Ik zou als in dat liedje Margootje willen zijn,
zo miniem zo iel, zo ongelooflijk klein,
in een lucifers doosje willen zitten,
zo klein, zo iel, zo zonder ziekte,
zo zonder dat waardeloze woord,
wat bij die afgrijselijke ziekte hoort.…
En och, het lijkt…
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 271 nog eens het kussen opschudden
een zachte aai over zijn wang
jouw stilte in zijn handen leggen
fluisterend welterusten zeggen
slaap maar, toe, slaap maar…
de tijd verstrijkt
en och, het lijkt
dat de donkere nacht
hem naar de morgen zal dragen
wat zou je op dat ogenblik
nog kunnen, durven vragen……
Eenheid
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 625 Want als de pijnen toeslaan,
ben ik alleen maar lichaam.
De geest komt in het nauw.
Hij wil wel op de vlucht slaan.
Maar heeft geen plaats om heen te gaan.
Dan zoek ik naar een middel,
voor wat vergetelheid, in mijn verhaal.
Dan moet ik eerlijk zeggen,
ik hou er niet zo van.
Het middel is soms erger dan de kwaal.…
Compliment
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 116 Compliment; (afgunst)
Het wennen;
Opnieuw leren ervaren;
Het aanhoren.
Dingen die je was gewend;
Elke dag;
Niks aan verloren.
Gemeend of niet;
Het verschil wordt steeds groter;
Je doet gewoon je best.
Totdat je er te veel kreeg;
Je groeide in populariteit;
Passeert de rest.
In plaats van delen;
Word jij ongewenst;
Om iets wat…
VERGETEN
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 706 Waar ik in mijn dromen soms voor vrees
is niet de pijn
van ziekte of van ouderdom
noch al die lange nachten
of de eenzaamheid,
maar het stil vergeten van je naam,
het niet herkennen van je stem,
je gezicht te vrezen
als een vreemde vlek
op het tapijt.…
Jouw duizend gezichten
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 899 mijn dank
voor jouw duizend gezichten
de tonen in je stem
waarmee jij mij hebt opgevoed
je ogen
altijd in een warme groet
de open blik op leven
die jij hebt doorgegeven
handen die beschermden
zich over mij ontfermden
jij mijn toeverlaat bij
ziekte pijn of eenzaam zijn
ik heb je losgelaten
maar blijf met jou
voor altijd lijfelijk…
verscholen pijn...
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 2.087 waar nooit aflatende pijn
reeds al jouw dromen beheerst
weet jij mij steeds te raken
door jouw glimlach heen
maar nooit geheel verdwenen
die licht verborgen angst
tastbaar in jouw wezen
verhul jij dat gevoel
maar ik merk in die ogen
door die ene lach heen
jouw verholen wens
dat die pijn verdween…
Pijn Stiller
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 1.667 Pijn droogt zich af.
Pijn trekt zijn pyjama aan.
Pijn neemt een pil in.
Pijn gaat naar bed.
Hij valt in slaap.
Pijn bestaat niet meer.…
Troost
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 1.155 Een hopeloze strijd die ik vlug verliezen zal
Als ik uitgeput en verdooft in de onbekende diepte val
De kleuren verdwijnen langzaam uit de nacht
Angst en wanhoop omdat ik al zo lang wacht
Stekende pijn die me helemaal verblind
De kracht die de ziekte langzaam verslindt.
Ik geef me over, laat me Alleen ……
Blijf er voor gaan
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.154 Weggerukt van het alledaagse leven
tergt het hartzeer jouw onrechtvaardige pijn.
Dit had jou nooit mogen gebeuren
Nooit
Nooit!
Maar krachtig is jouw geest om ook deze worsteling te ondergaan.
Blijf vechten en blijf knokken, mijn liefste nicht, blijf er voor gaan!…
Mag ik even
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 868 Mag ik even schuilen
in je armen.
Mag ik even
weer een kind zijn
dat een pleister vraagt.
Met dichte ogen
nergens meer
aan denken.
Even niets meer
willen zien.
Alleen jouw handen
warm om mijn gezicht.
Alleen jouw stem die
troostend praat.
Mag de wereld even weg?…
alles is zinloos
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 241 alles is zinloos
mijn reuk een geur en de
gebruikelijke rituelen
mijn hoofd gescheiden
van mijn hart op drift
onder een betrokken hemel
prik gerust in mijn vinger
het zal me niet deren
zoals ook pijn zijn doel
voorbijschiet in een leeg hart
alles is zinloos
dromen in zwart/wit trekken
zonder ondertitels aan mij voorbij…
Brandnetels
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 244 In de nacht kwam hij
hij vond zijn weg moeiteloos
hij bleef en voelt als brandnetels
vernietigt alles op zijn weg
de rots spat uiteen
laat me
laat me toch.…
MEDEDOGEN
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 639 lichaam stapsgewijs verslond
Juist toen zij het zwakste was, piekte;
haar zo niet meer levenstijd toestond
Het allerlaatste zonlicht van die dag
scheen op het bescheiden, koud graf
God, die enkel nòg meer pijn voorzag
haalde haar daarom..van de aarde af…
Een straffe zenuwpijn
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 251 heb eindelijk
de vinger gelegd
op de zere plek
gevoeligheid en
irriteren een andere
houding uitproberen
mijn geest zocht
naar excuus werd
meester in negeren
totdat het lijf
in opstand kwam en
heftiger ging reageren
een straffe zenuwpijn
door merg en been
begon te genereren
met pillen fysio en
wat gebed heb ik mijn werken…
Valse plooien
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 108 Valse plooien
Tussen plooien van emoties
waarin zorgen waren verborgen
bewoog zacht een sluier heen en weer
zag soms de realiteit niet meer
nam alles goed in ogenschouw
het een en ander glad gestreken
bleef hier en daar een valse vouw
de diepte kreeg ze niet meer glad
de spiegel echter zei het ware
deed me openbaren en ervaren
dat…
Strijd
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 226 vechtend tegen dat
wat kanker heet
is er een keuze om
er voor te gaan
of het te laten
dag in dag uit
het eenzame gevecht
nu zijn dagen
overtrokken met lakens
voor even de zin verloren
hopend op
een windstille dag…
de wachtkamer
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 1.190 je oogt verlegen
tongt een glimlach
die rood spreekt
een mond
vol kleine tanden
wacht de scherpe beet
je blik is zacht
ziet minder kleur
dan ooit gedacht
de zachte lijn
van je gezicht
schaduwt in het licht
je haar is zwart van
chaos in zijn pieken
er in kroelen is genieten
nog sluier je je angst
wacht gelaten op de uren…
Haagse Harry ondâh ‘t gras
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 378 'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag
Toch hep ik steids wat met die gas gehad
Maah ja, ik ben getauge in die stad
Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag
Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held
Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…
Het leven is niet altijd rozegeur en manenschijn...
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 582 een kl*te wereld,
Oorlog na oorlog, ziekte na ziekte
Kan het niet anders?!…
Oneindig
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 33 Daar heerst geen ziekte of pijn
daar zal elk mens gelukkig zijn.…
Daar
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.135 Is het waar dat je daar kunt leven
zonder ziekte of pijn
zonder zorgen of verdriet
waar 'daar' ook mag zijn.
We zijn zovele mooie herinneringen rijker
maar ons hart ook weer wat leger
maar ooit zien we elkaar daar weer
waar 'daar' ook mag zijn.…
zonnetijd
hartenkreet
3.0 met 18 stemmen 757 Niets krijgt me nu nog stuk
'k ga dansend door het leven
en lach de zorge-lijken uit
geen oordeel laat nog beven
Ik dans de wereld door
gedragen op de stralen
van zonlicht in mijn hart
voorbij de ziekten en de zorgen,
na pijn en lijden, dood en smart
glanst weer opnieuw de dag
haar zoemend pad
langs glanzend licht
en bloemengeur naar morgen…
Parkinson
snelsonnet
5.0 met 8 stemmen 381 Die ziekte die haar nu getroffen heeft…
Onmogelijk kan zij daarvan herstellen.
De toekomst laat zich makkelijk voorspellen,
Zij moet het ermee doen zolang zij leeft.
De ziekte is, zo zegt men, progressief,
Waarom, godsamme, treft dat nu mijn lief?…
In herhaling vallen
netgedicht
3.0 met 25 stemmen 2.016 Ik heb de ziekte van rosseel
dus kun je mij geen flikker maken
als ik mijn gal bij je kom braken
je overstelp met foetermail
ik ben je viswijf virtueel
en zal het stalken enkel staken
tussen mijn slapen en ontwaken
ik heb de ziekte van rosseel
hier staat het zwartwit officieel
zo blèr ik lukraak van de daken
met jou ben ik nog lang niet…
Geven om is niet meer voldoende
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 59 Ik hoop dat het nog lang zal duren
lang zal duren voor ik ook stilte voor haar word.
Het verstand gunt ons vast die vele liefdevolle uren
maar met woorden van troost schiet ik nu te kort.
Al vindt ook zij nog steeds liefde en ook geluk in dingen
zijn wij niet de enigen die wakker zijn in de rozentuin,
ik zou nu over die broze bloemen en sneeuw…
Ademnood
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 46 Serie: ziekte…
dementie
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 228 Mama leefde in haar eigen wereld,
een vreemd landschap, waar lucht verwisseld is met grond.
Woorden worden afgekapte letters,
letters ineengekronkeld tot verwarring.
Ze keek niet, maar staarde
naar de diepte die haar opzoog.
Ze vertikte het haar hand uit te steken,
zodat ik haar kon helpen.
Haar tengere vingers klampten zich
rond haar hopeloos…
Rivierdorp
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 241 Categorie: ziekte & liefde…