Alle inzendingen over Bloot OR ziel OR hart

soms zie ik stukjes ziel in een onverwacht gebeuren een oogopslag of lieve lach zij kleuren ineens mijn dag het zijn intense geluksmomenten die ik meer zou wensen het zielenleven lijkt in zijn roerselen ons laatste groot geheim alleen de pijn kent iedereen uit een heel diep ervaren laat geluk maar komen in een nieuwe dimensie…

Degene die je laat ontwaken Je ziel blootlegt om te veranderen in een beter mens, en je leert kijken ... Met je hart.…

Al ruisen al de wouden, Al bruist het wilde meer, Al beeft het al van donder, Al straalt de bliksem neer: Mijn hart blijft zonder vrezen In zijn wezen. Het kan ons niet verschrikken, Al wat van buiten woelt; Wanneer men maar van binnen De schoonste ruste voelt: Die schoonste rust van binnen Kan 't verwinnen.…

haar voorkomen zo gracieus tederroze het gelaat zachtgroen de stralende ogen, opwaaiend, speels, het gouden haar maar het was haar oprechte ziel, vol medeleven, die mij deed smelten haar glimlach als de dageraad stal mijn hart, die zomerdag eenzaam in opgewekte menigten is het gevlucht, m'n hart ver weg, op zoek naar die vergane tijd…

Zal je dan je hart openstellen en je ziel laten zien? Wat zal je doen als er geen morgen zal zijn? Zal je hart die nu van steen is, veranderen in een warme gloed? Zal je dan geen vijand meer van jezelf zijn? Zal je veranderen in het goede, inplaats van het slechte zijn? Zal je dan diegene worden die ik denk dat jij diep van binnen bent?…

Dat is het vuur, oplaaiend in mijn hart. Die vlam heb JIJ ontstoken, zonder nadenken... Het gebeurde opeens toen jóuw vonk oversprong en werd ontvangen door mijn ziel.…

Ik heb een hart van appel met rode randjes licht beschadigd met kleine stukjes zacht gedeukt. Ik heb een ziel van appel gegroeid door warmte gebeten door indringers. Ik heb een huid van appel schrammen van het vallen schimmel van het verouderen. Ik ben appel af- gehandeld.…

Weggerukt, Verscheurd, Uiteengereten Alles wat eens was Liefde, puur, Zuiver goud Vertrouwen, Voelen, Dat iemand van je houd Onverwacht, Weggerukt, Verscheurd, Uiteengereten, Alles wat eens was Geen liefde meer, Je hart kapot, Je ziel uiteengescheurd Niet bevatten, Niet begrijpen Hoe dit alles is gebeurd Jaren later nog…

Het licht kan harten raken en zielen bespelen het zal uw pad lichter maken en geslagen wonden helen.…

Mijn vent, mijn maatje Mijn mentor, mijn troost Mijn geliefde, mijn minnaar Mijn beschermer, mijn verzorger Mijn hart Mijn ziel Wat heb ik je oneindig lief!…

Wat moet ik doen als mijn hart en mijn ziel schreeuwen? Wat moet ik doen als mijn lippen vol verlangen op uw Kus wachten? Hoe liefste? Hoe moet ik de uren overleven zonder jou? Mijn hart huilt, Mijn ziel vlucht Ik ben een niemand zonder jou.…

Mijn hart doorwond Mijn ziel doorboord Verhef ik me Boven ' t maaiveld Van mijn leven En zie ik Dat ik leef nog - Hoewel 'k zo vaak Al gestorven was…

Accelererend en niet te stoppen overweldigend gevoel van onmacht De optelsom van brein, hart en ziel is het verlangen naar jou liefde, hebben mijn overpeinzingen me gebracht.…

Gedichten uit hart en ziel Ik schrijf uit mijn hart en mijn ziel Ik hoor woorden in mijn hoofd rommelen Woorden uit mijn hart die door mijn ziel naar buiten worden gebracht Woorden die zinnen vormen, zinnen die een gedicht worden Soms hoor ik iemand praten en woorden weten mijn hart te raken Ik voel de pijn, ik voel het verdriet, ik begrijp…

Midden in het koor zingt ze haar prachtige aria zoals Bach het wil de kerk is vol en muisstil zo schenkt zij haar hart en ziel…

opengereten zielen tranen van bloed harten ontboezemd kloppend in de palmen van mijn handen het blijft toezien en voelen hoe vergaan de mensheid kan zijn onder het toeziend oog van een god bedenksel waarbij men zoekt naar troost en niet kunnen missen als klankboord…

Neem Heer mijn avondbede maak mijn hart van wrevel vrij leg in mijn hart de ware vrede maak mij welgemoed en blij.…

waarom voelt mijn hart zich steeds vaker zo slecht waarom kleurt mijn ziel zich in het rouwige zwart mijn hart opent deuren voor goedheid en vrede maar weinigen luisteren ze blijven maar zeuren daarom heeft mijn ziel een iets donkere kleur en daarom voelt mijn hart zich steeds vaker fragiel…

hier ben ik dan met mijn naakte ziel en blote handen omstrengel ik jou woorden glijden van mijn tong en mijn liefdestaal weerklinkt in jouw lichaam en komt als een bevrijding en laat al het vrouwelijke in mijn binnenste zien volledige liefde heerst er nu…

Ik zet mijn stem op tegen de kale muren hoe lang zal het nog duren voordat ik door hen word opgevreten schreeuwend schop ik tegen de stenen ik leg mijn ziel voor hen bloot in de verte hoor ik hoe een klok de uren al heeft gedood.…

je ziel te grabbel voor de hele stoet zelf ben je ogenschijnlijk in gepeins verzonken je geeft je bloot als in een openhartig boek en ziet de dames naar je lonken je waant je in een roes doch weet maar al te goed je hebt gewoon teveel gedronken…

Met blote voeten in een bollenveld, slijk onder de nagels en kleine kiezels tussen de tenen, als steken in zijn hart. Hij plande ooit een bloemenveld, groot en kleurrijk, werelds als de vuren van Olympia tot Barcelona, maar loopt vandaag, als alle dagen, met blote voeten in een modderig bollenveld.…

verstomd zij weet ze heeft te veel gezegd haar hart de zinnen bloot gelegd toch in de stilte die haar zwijgt zij weet dat wat ze heeft gezegd 't was niet genoeg…

Op de nieuwste dag vroeg ik je, -ietwat lichtzinnig misschien- zie nog één keer om Je kent me niet eens, -weet ook niet wie ik ben- maar toch, vol vertrouwen leg je openhartig je ziel bloot Je oprechtheid verwondert mij, -verbaast mij- en maakt mij stil in volkomen bewondering .…

Op de muziek van 'Hold Back The River' van James Bay (zie link) In de Zee, daar woont een fee Ze zwemt en heeft een staart Feemeermin, dat is haar naam De Zee is haar huis en haard Stop de vervuiling van de oceaan Stop de vervuiling, houd schoon - De Wereld die onder het water schuil gaat Stop de vervuiling, stop het In de Zee…

er is iemand gestorven in mijn ziel langzaam en over vele jaren heen de weg was blind het doek viel in mij is iemand als de dood verlaten door het leven een hart in nood weer neemt de schaduw mij mee eigenlijk al vele, vele jaren ik volgde ontkennend gedwee immers er was ook oud verdriet het kwam niet tot bedaren het kleurde…

mijn hart met helium gevuld kon mijn dolende ziel ontsnappen aan de demonische kwelgeesten opnieuw vond ik bestaansgrond kon weer dicht bij de aarde leven ik hoefde niet langer te weten wat er achter de horizon is ik kwam thuis…

In dat tempo slijt de steen zijn ziel bloot tekent eeuwigheid en smelt tenslotte mee met sneeuw en zomerdooi vermengd met water zand voorbij een hand streelt blij de huid waarin de klei zich vormt tot stil genoegen…

jij schrijft met schaduw woorden van licht lacht vaak je ziel bloot in een stralend gezicht weet met handen ook het kleinste geluk te vangen oogt omfloerst stukjes liefde in paradijselijke koers met jou aan mijn zij is de hemel dichtbij…

De straat ligt smetteloos wit uitgestrekt in winterkou geen naakte ziel of blote hond zal dit winterland ontwaakt betreden in iedere voetstap pleit dat eergevoel hier is nooit iemand geweest als de zon weer stralen komt is de hoop in dooi verdwenen.…