Alle inzendingen over DAGEN OR OPGESTAAN OR leegte

toekomst heeft een nieuw gezicht, vreugde kent nu geen einde meer, wij groeten blij het morgenlicht, de dreiging van de dood is afgewend, het kruis is ons een levensboom, het open graf een monument, vervulling van een levensdroom, de horizon baadt in het stralend licht, de pelgrims lopen welgemoed naar 't hemels land dat voor hen ligt, de Opgestane…

"Het leed is geleden de horizon schijnt" We zijn allemaal weer opgestaan 1ste Paasdag zondag 8 april 2012 in de vreugde van de opstanding van de Heer m/v maar of we Hem vinden blijft de vraag: Eieren verstoppen we ook graag onvindbaar!…

Hij ging naar Naïn en raakte de lijkbaar aan Hij ging staan ging terug naar haar en sprak: "Hij heeft zich om ons bekommerd en is opgestaan"…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

lege lange straten na uren praten zonder woorden leegte in hemel en hel overal geweest alleen dit feest dag was alles wat nog was en niet meer…… au…

in oeverloze verten van het onmetelijke wanneer jouw geest daarna nog stiller wordt dan stil weet dan dat je lied gehoord is daar, waar geen leemtes bestaan dan zal leegte plaats maken voor stille verwondering zing jij vreugdevol jouw lied en mag het leven weer dansen * Anneke…

dit lijden moest gebeuren voor ze de schriften zouden zien opengaan’ toen hij zich plots van hen wou afscheuren zagen zij dat de Vreemdeling wilde doorgaan de avond viel en ze vroegen Hem hun gast te zijn terwijl Hij aan tafel aanlag en het brood de zegen gaf lag op zijn gelaat en handen een verheerlijkte schijn Hij was waarlijk de Opgestane…

Jezus, mijn Verlosser leeft Laten we dankbaar zijn voortaan Want Jezus is waarlijk opgestaan.…

lag Toen de discipelen er met elkaar over spraken bevreesd voor een geest toonde hij het vlees dat spande over zijn kaken Zij werden blij en konden het niet geloven dit alles ging hun verstand te boven Toen opende hij hun verstand zodat zij konden geloven Halleluja, komt laat ons prijzen al te'saam dat Jezus Christus onze Heer is opgestaan…

in het oord van gesloten deuren schaarse ruimte en vlakke dagen ligt een man in de bleke leegte van versteende dagen en het hart in winterslaap een man met vogelvrije dromen pendelt van de kast naar de muur…

Dit is zo’n dag dat alle kleur verstomt, dat elk geluid vergrijst en elk gebaar volslagen loos is. Dit is zo’n dag dat ik wel ben maar niet besta, de toekomst al geweest en gister zal nooit komen. Dit is zo’n dag die slechts met leegte wordt gevuld.…

ik blaas grijs voor me uit en schep een vaag bestaan als door een beslagen ruit zie ik enkel mist en voel vandaag niets ik lijk niet opgestaan het is een pas op de plaats op een stoel kan zelfs onder een deken of pratend met loze woorden die daardoor toch veel zeggen ofschoon ik zelf niet weet wat ik bedoel het is tasten in de vergankelijkheid…

Er leven gestorven levenskunstenaars, die in hun onvergankelijke werken, uit de dood zijn opgestaan. Wij ontstaan uit leegte en uit stilte. Wij zijn wonderlijke mogelijkheden. Wij zijn toevallige toevalligheden, die bedoelingen zijn geworden. Wij zijn...zijn wij dat?…

Pijn kende ik niet tot die dag dat je verdween Leegte in m'n leven velden van verdriet waar nu bloemen groeien bloemen van herinneringen…

het was een dag waarop stilte voornaam de gedachte opende aan wie je was en bent in die rust was ik ben ik nu hier met deze woorden om te begrijpen te weten de leegte is er geen en nooit geweest nog steeds is elke dag een volgende een stapje naar jou een nieuwe morgen op mijn aarde…

Wie de leegte heeft gehoord En heeft gekeken naar het bleke Vlees van vele levenloos, Gelijkend zich voor 't leeuwendeel In dagen van lamlendigheid Voornamelijk vervelende In lethargie verkerende, In lendenen en in hun leden Bijkans uitgeteerde zombies Van savanne's wiede leegte Ooit ontheemde en verweesde Door de mensen gedresseerde…

Hij praat in de leegte tegen muren Hij kijkt in de leegte zonder toekomst Hij loopt in de leegte zonder vriendschap Hij zoekt in de leegte zonder rijkdom hij schrijft in de leegte zonder antwoord hij hoopt in de leegte zonder oorlog Dan stuurt men hem de leegte in uitgewezene op zoek naar veiligheid en leven in een thuisland waar…

De lege stoelen maken plaats Voor de profeten Elia Zittend aan de tafel Van het grote feest De gekte volgt weldra Leeg zijn ze nu Wijdbeens als de toekomstige Moeders der wijsheid In hun schoot zullen ze zitten Zij die begeren en zweren Bij nieuw gevonden waarheden Hoe zwanger kan een kamer zijn? Hoe vervroren koude oorlog Toen zij…

Verloren in de radeloze blik van de oceaan laat ik de leegte zonder ophouden bestaan. Aan de rand van de duinen, voorbij het eeuwige water, keten ik mijn handen aan de horizon, verbonden met een uitgeputte achtergrond. Het zand blijft aan mijn tranen kleven, ik wil de afstand niet weten tussen de leegte en het leven.…

miljarden korrels myriaden druppels zee ondergaan de zon ------------------------------------------ © Jan Bontje 2003…

Hun leegten vulden elkaar, Vulden elkaar met het hoofd, Voor beiden was de liefde waar, Ze hadden het elkaar beloofd....…

Niets Volledig leeg Niemand waar ik om geef Ik wacht De tijd gaat voorbij Pas als ik sterf ben ik vrij Ik hoor hier niet Het is een vergissing Een fout van God Een onjuiste beslissing Als een zombie kijk ik Zonder gevoel Niemand die weet Wat ik bedoel Elke seconde duurt lang, doet pijn Omdat ik niet ben Waar ik wil zijn…

Starend naar de lucht, grijs van het lange wachten, zie ik achter de wolken hoe het zou kunnen zijn Ontastbaar zweef je om mij heen Ik wil uit mijn lichaam treden om mijn ziel te bevrijden van mijn gevangenschap in vrijheid; van de leegte: noem het pijn. Ik voel me zo verdomd alleen…

complete leegte, alleen vier muren, een stoel en jij complete leegte, ondanks alles wat er eigenlijk is complete leegte, mijn hart klopt razendsnel complete leegte, je kust me, je aanbidt me complete leegte in een drukke wereld…

In de leegte is de herinnering; De zon onderbroken door boom en blad, de geur van leven, van zacht groen en helder blauw, de herinnering aan jou; De sterren in je ogen, die daar verdwijnen, jouw handen op de mijne en zoete woorden, die niemand anders, niemand hoorde…

In de kleine stad van mijn hart woonde jij zo veilig en gaf jij deze stad warmte en gezelligheid Het leek een schrijn die vol met jou liefde was Opeens verdween jij Naar overal en nergens de stad begon te vergaan en de lust verging me om te leven het is nu een lege stad Ze verdwaasde om zich heen zo vervaarlijk de schrijn…

leegte niets meer en niets minder woont binnen me groeit langzaam als een eenzame boom tussen de gedachtevelden een boom die niks meer voelt en niks meer waarneemt behalve de kracht van de wind behalve de bloeddruk van de aarde en -heel af en toe- de warmte van de zon…

Zwarte leegte koude eenzaamheid tranen van ijs vallen op een gebroken hart Een beving, een rilling een windvlaag door mijn kille lichaam Starend in het niets snakt mijn ziel naar adem gevangen voel ik mij Geketend in de boeien van het alleen zijn kruip ik diep in mijn schulp Tijdloos en kleurloos een gapend gat is mijn gemis smachtend…

Ogen zo leeg diep in zichzelf gekeerd bang voor wat komen zal de val in het diepe van het onbekende zo ver weg maar zo voorspelbaar je mond die niets meer zegt zo stil een streepje geen warmte meer waar is je stem je vriendelijke trekjes waar ben jij kan je me nog horen de leegte zo sterk het is nu beter het lichaam blijft…

Vroeger was ik blij en vrolijk op de boot gelukkig met mijn familie pappa, mamma, zusje maar nu is alles anders nu woont mijn pappa alleen op de boot gelukkig met zichzelf en zijn nieuwe vriendin ja, nu is alles anders mijn pappa, de boot de leegte in huis de leegte op zee waar hij naar verlangde die leegte maakt alles anders…