Alle inzendingen over De drie jaren. OR maatje, vriend en mi

ik heb de dood in al zijn eenzaamheid kunnen verwelkomen met witte bloemen mijn kist wist niet dat ik nadat mijn laatste uur geslagen was nog steeds gezelschap had aan ruimte was er geen gebrek voor het maatje dat ik altijd bij me had ik bedankte hem voor al die goede jaren hij lachte wat zei zacht ik wachtte op je grijze haren…

Jouw hand mijn hand simpel twee handen samen slechts een stroompje kabbelend om de rotsen langs de planten omarmend, aftastend koel van buiten vurig in haar kern haar afdruk achterlatend die van drie jaar geleden van drie maanden geleden van over drie dagen misschien…

Drie jaar, meneer de generaal luister goed - geen drie dagen of maanden nee, generaal, drie jaar is het nu dat ik wacht, met mijn verscheurde hart in mijn leeggeroofde huis met mijn schuw geworden kinderen - wacht, drie jaar, op mijn man. Heeft u, generaal van daarginds, hem gezien door uw dodelijk vizier?…

Jaren voor de vraag was hem het antwoord al gegeven daags voor het moment was hij al aan het beven drie seconden voor de flits was de donder al gekomen dertig jaren voor zijn dood was zijn leven al ontnomen…

Ik heb er geen Vrienden mee verloren, dat weer niet maar om nou te zeggen dat ze blij waren met die drie maanden sneeuw op de stoep?…

Wie weet daar dan nog iets van Dat kon je toch bij de Chinees afhalen Covidius waer bestu bleven Du coors die doot du liets mi tleven…

Voor achtergrond en context verwijs ik den lezer graag naar "I Had A Dream", het meest recente snelsonnet van Inge Boulonois, inclusief de reacties ______________________________ STAMINA Dit vond ik op encyclo punt en el: Bevochtigingswerktuigen der gewassen Enorme uitstraling (ik moet òppassen!) Mijn stamina werkt nochtans wonderwel…

Een vriend is een vriend door soms uren te communiceren Contact door de jaren heen jezelf voor niets hoeft te generen Een vriend blijft een vriend en juist jij bent er zo een Door je aandacht en je intenties voel ik mij niet zo alleen Dank je mijn lieve vriend dat jij er nu voor mij bent Het betekent zoveel voor mij als ik door je warmte…

Tranen met tuiten, door mij toen vergoten, om gedaan te krijgen dat teniet werd gedaan datgene, waarvoor ik drie jaar later in de rij zou moeten staan…

Ben je vluchteling of ben je gelukzoeker dat is de vraag Hamlet dacht aan zelfmoord alleen daarom was het 'to be or not to be' als je aan mij vraagt of ik gelukzoeker ben dan zeg ik ja als je aan mij vraagt of ik wil zijn of niet zijn zeg ik wil er zijn 'er' is een plaats die tegen de dood is grammatica van het…

Je was de middelste van de drie, in de bloei van je leven. Zo'n fijne knul, nog zoveel te geven. Vandaag besloot je voorgoed te gaan, achttien jaar nog maar. Waarom...? blijft de vraag, alleen jij had 't antwoord klaar. Je ouders zijn stuk van ellende, twee broers erg van slag.…

Succesvol in een baan om onze aarde Was al verrassend voor de satelliet Ze gaven 'm een maand of drie, meer niet Maar hij bewees wel vijftien jaar zijn waarde Terwijl bij mij elk 'duurzaam' apparaat Al na een maand of drie ter ziele gaat…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

Ruim drie miljard maal. Zoveel keer heb je al geklopt. Wonderlijk. Een wonder dat we hart noemen. Cardiofobie is doodsangst. Harteloos is dat. Ontrouw zijn aan je trouwste vriend. Dank je voor je levenslange trouw. Trouw hart van mij.…

Mijn lieve man, mijn maatje, kortom, mijn Pluis, vandaag zijn we zoals je weet 6 jaar getrouwd, en al wonen we met z'n vieren in een huis, weet wel dat ik onnoemelijk veel van je houd. Ik wilde dat deze dag, bijzonder zou zijn, net als jij dat voor mij bent.…

Ik weet het niet mijn lief, ik weet het écht even niet. Ik bedoel, ik, die me altijd opstelt als een positivo, ik ben nu even helemaal uitgeteld. Ik vraag me af, hoe zwaar wegen sommige woorden, en hoe zwaar weegt een geste, hoe zwaar weegt soms een gebaar? Als helpend bedoeld, maar als bemoeienis ervaren, heeft dát de echte…

Door godverlaten straten trekt de dood even verlaten door de koude herfstwind De wind huilt droevig diens grote nood hij schreit luider dan een droevig kind De dood werpt zijn schaduwen vooruit als spoken dempen ze het laatste licht Rillingen glijden over menig kille huid angst leeft op ’t oude afgeleefd gezicht De dood werpt blikken…

ik zit wat voor me uit te staren en denk terug aan alle jaren jaren van vreugde en verdriet neen mijn beste vriend vergeten kan en wil ik jou niet…

mijn herders in had er drie die over mij waken ze beginnen langzaam in mijn dromen naar de achtergrond te geraken toch worden ze oprecht gemist want een hechter vriendschap heb ik nooit mogen ervaren geen mens kan daar tegenop vertel me maar eens wie nee deze vrienden zullen nooit uit mijn geheugen worden gewist…

Drie jaar was ik ongeveer toen ik op een najaarsavond door het raam stond te kijken met mijn neus voor het eerst boven de vensterbank uit zodat ik toen pas ontdekte dat er een huis werd gebouwd tegenover het onze. Met grote beslistheid verkondigde ik: dat halen ze 's zomers weer weg.…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

de dikke Van Daele de-ter-mi-neren; Het vaststellen, bepalen en besluiten en nog meer geslachtelijke bepalingen.…

(Vertaling staat eronder) Kulupu kulupu Lon li pona pona E suno li pona E len kin li pona En mi sijelo kin sina sijelo kin telo e kasi en e kili li pona Moku mute li pona Lape mute li pona Olin li pona pona mi olin e mi mije tan o ona li pona Ona li pona mute Unpa musi li pona Unpa mute li pona Pali pona mama mama…

Mijn minnaar, man én maatje. Jij bent mijn wereldvent. Ik ben "jouw thuis" gevuld met liefde. Jouw warme veilige haven na dagen vol met stress. Jouw maatje, vrouw én jouw liefdevolle minnares!…

'k Zit er al jaren op te wachten Maar hij komt maar niet voorbij 'k Heb nu een heel normale Hij houdt van me, is trouw Dat is met geen geld te betalen Ik blijf toch maar zijn vrouw Geen paarden op m'n straatje Geen ridder in m'n hof Want met mijn eigen maatje Weet ik dat ik bof…

Iemand die jouw zijn schouder biedt wanneer je zelf geen licht meer ziet wat warmte en een luisterend oor, daar heb je immers vrienden voor? Als iedereen een vriend wou wezen wordt dit een jaar om niets te vrezen.…

ik heb het bed met twijfels afgehaald ramen wijd geopend de zon weer toegelaten met zijn licht en warmte wij hebben daar te lang geslapen het samen bleek gelaagd te zijn met onverenigbare elementen toch beleefden wij ondanks de zorg en pijn tal van gelukzalige momenten met bloemen groet ik jou omdat jij al die jaren mijn maatje bent…

De vrouw was vorig jaar nog running-mate, voordat ze maar één ijsbeer had geschoten. Nu heeft ze weer een boek om te promoten, voor wie nog niet voldoende van haar weet. Zij stelt zich over drie jaar kandidaat, dus hoop ik dat de wereld ècht vergaat.…

Met nostalgische blik Terugkijken op wat ooit Het naberschap heette - Buren die Elkaar niet links Lieten liggen En verantwoordelijkheid Namen voor elkaar Uit naam van saamhorigheid Zo was het immers, in De jaren vijftig, toen Geluk nog heel gewoon was In regio's waar het Naberschap leek te zijn Uitgevonden - nu er Meer…