Alle inzendingen over De meid uit mijn dro

Je kleine meid, schuilde altijd in jouw armen Alleen jij kon haar hartje verwarmen Als ze weer eens ziek of bang was Hield jij haar altijd liefdevol vast Mam, je kleine meid is nu groot geworden En toch, ze kan haar eigen zorgen Niet alleen te boven Mam, je kleine meid kan de wereld niet volgen Haar vroeger zo kleine zorgen Zijn nu grote…

Je weet zelf wij zijn 100% hetero meid, maar ik laat je pas weer gaan als de dood ons leven scheidt!…

Hij houdt van fietsen, niet van meiden.…

Een snuffelaar volgde al tijden als schoorstenen paffende meiden. Die raakten van streek door de stalker. Hij bleek aan een meerookverslaving te lijden.…

Er wordt nog steeds beweerd alleen 'De rode wijngaard' in mijn leven heb gesleten kort uit de bocht… wat weet men van mijn tekeningen meer dan twintig zijn ervan verkocht? wat weet men van verzoeken? die ik in dank ontvangen mocht hoogstwaarschijnlijk het begin van langs mijn neus weg: acceptatie voor mij zijn schilderijen evenzo…

Ik heb een kunstgebit dat niet lekker zit, het klappert als ik eet zodat ik dat het liefst vergeet.. Het gaat op en neer bij 't praten ieder heeft het in de gaten... en vastzit bij alles wat ik doe en mijn kaken worden moe. Ik heb een kunstgebit dat ligt nu in een glas.. Ik doe 't voorlopig niet meer in ik wacht wel tot het past...…

Dit is een land mij onbekend ik weet niet alle wegen de paden die ik op moet gaan en of ik zon zie of de regen. Dit huis is mij onbekend ik weet niet wie er leven en of de deur zal open gaan en of er antwoord wordt gegeven. De mensen zijn mij onbekend ik ken ze geen van allen.. Toch zal ik trachten te begrijpen zodat land en huis me…

Ik geef de wereld opdracht te bouwen aan een brug waarover iedereen kan lopen zowel heen als terug. Die brug moet gaan over de wereld van de Noordpool tot de Zuid en wie er overheen wilt gaan dat maakt gewoon niets uit. Hij moet alles overbruggen de geloven en gebeden de kleuren die de mensheid draagt dát is de brug naar Vrede!…

Een witte duif kan veel vertellen als hij neerstrijkt in een land hij is 't symbool van vrede en van gezond verstand. Een witte duif geeft al aan dat je voor Vrede niet moet vechten maar dat het vanzelfsprekend is en..ieders recht. En als die witte duif straks zal landen op al die plekken van de strijd dan spreekt het gezond verstand…

Daar is hij weer die nieuwe dag, die ik vol vrolijkheid zou moeten begroeten. Dankbaarheid dat moet er ook nog bij en lief, veel liever doen. Zou ik toch zo vergeten. Met elke nieuwe dag dan denk ik weer, wat doe ik hier, wat moet ik hier, ik wil hier helemaal niet wezen. Ik hoef niet ver, ik hoef niet duur ik wil alleen maar weg…

Waar ben je op deze wereld nog vrij en ook veilig? Waar op deze wereld is een land of stad nog heilig? Waar ben je op deze wereld nog vrij om te gaan? Je kan geen land meer betreden van Amerika tot Afghanistan! Waar op deze wereld is het veilig als het gaat om vrede waar dagen, maanden, jaren en al eeuwen om wordt gebeden? Stuur…

och, kon ik spelen spelen op een klarinet het hardhout warm rustend in mijn hand mijn adem trillend zangerig langs het riet och, kon ik spelen spelen op een klarinet gelijk een goudvink zijn toonverhoging aan het einde van een liedje zet och, kon ik spelen spelen op een klarinet ik kan enkel klanken laten dansen uit mijn pen…

in vogeltaal vind jij Gods scheppingsverhaal je hebt enkel het gevoel zelf dan te moeten zwijgen tussen de laurierstruiken vind je de natuur op z’n best gebroken schalen van eitjes in een oud vertrouwd nest bollebozenveertjes zien op een krasse berkentak een pak van je hart immers het leven zelf… - luister, luister in je…

Het is nu tijd dat ik moet gaan Jullie alleen moet laten staan. Ik heb met jullie gestreden. Ik heb met jullie geleden. Nee, 't is geen afscheid dat ons hiertoe nu leid. Weet, ik blijf in jullie leven. Om met jullie geluk te delen. Huil niet, want ik ben niet ver. Geloof me, ik zit hier op een ster. Geloof me, ik bewaak jullie leven…

Toen vroeg ik aan de Heer: Vertel mij, hoe ik dit leer. Te zijn zonder er te zijn. Nu ik haar alleen laat, in pijn. Zal m'n licht dan zijn gedoofd? Terwijl zij mij nog wel gelooft. Kan ze m'n liefde dan nog voelen? Of zal die ook eens gaan bekoelen? Zeg mij: is dit egoïsme in mijn hart? Wat mijn ziel en hart nu zo verwart? Moet ik leren…

op school hebben wij sinds kort geschiedenis de juf vertelt ons iedere week over alles wat geweest is over wat opa's en oma's en hun opa's en oma's vroeger deden en hoe zij soms onder oorlogen en aan besmettelijke ziektes leden overal heeft zij plaatjes bij en vaak ook filmpjes met geluiden zoals over de 80-jarige oorlog met het spaanse…

Ik mis je, als was je mijn eigen vader, als ik dan door al mijn gedichten blader, die ik voor jou schreef weet ik dat ik dankzij jou nog leef.…

Mocht jij je ongelukkig uitdrukken een lach waar een traan meer op zijn plaats is het is je al vergeven jij bent een jonge toon een nieuw verlangen ik heb het al die tijd geheim gehouden maar jij ruikt de herfst in Amsterdam als een muzikale bondgenoot de nevels en de ochtend regen het verse brood bij het kanaal een woordenzwerver…

Twee ogen die stralen een mond die verleidt door mooie verhalen da’s mijn kleine meid. We gaan samen lopen de straat die is warm misschien ijsjes kopen ze trekt aan mijn arm. Twee ogen vol zorgen haar geest levert strijd hoe moet dat morgen zegt mijn grote meid? Zullen we gaan lopen een ijsje gaan kopen?…

De meiden met een olympische missie misten de laatste slag door in de finale van Duitsland te verliezen: 2-1.)…

Soms zomaar vanuit het niets dwalen mijn gedachten af Ben ik weer die kleine meid aan wie jij ooit 't leven gaf Zit ik lachend op jouw schoot bekijk de ketting rond jouw nek Ik voelde mij toen zo geborgen en vertrouwd daar op die plek Ben niet meer jouw kleine meid pas zéker niet meer op jouw schoot Wil je uit m'n hart…

weet je nog van toen ik je zoende jij zei grrr dit is dik onvoldoende om ons meiden ooit te verleiden ik maar deed alsof je mij ontgroende…

Een atlete uit Bolsward Staat voor de race aan de start Zo vliegt deze meid Heel rap door de tijd Want zij loopt ontzettend hard…

'Ik verkeer niet met naadloze meiden.'…

Ja natuurlijk meid, geniet van de vlinders in wintertijd!…

de stemmen die verstomden in de mist steken zo nu en dan de kop op zij dansen als vlinders over het verlaten veld vol verhalen waar zij eens thuis waren al was dat maar voor even…

Vandaag nog niet, nee zondag, overmorgen ga ik wachten, wachten tot het echt avond is. Domweg weg van de realiteit even mijmeren. Ik voel ook vandaag deze rust die mij kust sust en het elders dat smeulende blust. Zondag zal ik de maan aanschouwen aan het einde van die dag eindigheid ontarmen en het gevoel van berusten weer welterusten zeggen…

Hij: O mijn lieve meid! Nam ik jou wel mee op reis, Maar daar in de verre landen Wacht al mijn vrouw op mij! Zij: Lieverd, wees bij mij! Neem mij nou mee naar de Rijn – Daar in de verre landen Zal ik je zuster zijn! Hij: O mijn lieve meid!…

kleine meid hier leg ik jou neer, dagelijks stuur ik duizend kusjes naar de hemel, in de hoop jou terug te zien ooit weer…

Die huizen zijn wel 't meeste schoon waar Kristuskoppen op de muren gladharig naar de zoldring turen, de meid draagt er een doornenkroon.…