17833 resultaten.
rouw
hartenkreet
2.5 met 2 stemmen 657 hoor het verlangen in je
het gemis erbij
ik pak het stil voor je in…
Rouw
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 948 Om de stilte van zacht daglicht heen
vinden vogels jouw ziel
hun vlucht maakt dat ik lach en ween
daar, waar de stilte viel
De zon gaat waar de tijd dat wil,
ik kijk naar wat beweegt
zo draait jouw schaduw om mijn spil
als de dag zich langzaam leegt
De dageraad ben ik voorbij,
doch alles is me na
als in vogelvlucht jouw ziel in mij
maakt…
rouw
netgedicht
3.9 met 13 stemmen 1.582 geef me dan liever
een aangereden duif
wit natuurlijk als de vrede
op weg naar weer een dag
bij het naar huis gaan
eendimensionaal
onherkenbaar vuil
op een bekende plek…
Rouw niet om mij
netgedicht
2.9 met 9 stemmen 1.417 Rouw niet om mij
Mijn ziel is vervlogen
Naar een nieuw begin
Een hoger doel
Duizend wegen hebben mij voorgelogen
Ik liep ze, zonder te gaan
Met een hoger doel voor ogen
Stond ik alles in de weg
Wat mijn ziel heeft gedaan
Heb ik verworpen
Ik greep de kans
Om voor altijd weg te gaan
Rouw niet om mij
De tijd is nog niet…
rouw
hartenkreet
4.5 met 17 stemmen 2.497 het niet zo goed met me ging
pas toen ik wilde luisteren zag ik dat zelf ook wel in
uiteindelijk heb ik gevraagd om hulp van een ander
want als ik blijf slikken en dit niet verander
stikt er straks een klein stukje van mij
en van die gedachte alleen al wordt ik zeker niet blij
blijf altijd op jezelf vertrouwen
en neem je tijd om goed te rouwen…
Rouw.
netgedicht
3.3 met 3 stemmen 119 Bloemen op een graf
linten met een groet aan jou
daar roep ik jouw naam.…
rouw
hartenkreet
4.5 met 2 stemmen 393 ik is ik, want ons is verleden tijd,
waar toch een stukje van in het heden blijft.
mijn fysieke tranen al lang gelaten,
maar het hart, dat rouwt nog altijd.…
rouw
netgedicht
4.2 met 4 stemmen 100 hun voordeur zwijgt
het raampje blijft angstvallig dicht
geen licht
naar binnen, of er uit
een koude ruit
die spiegels aan de einders rijgt
haar wereld zwijgt, de zijne huilt
rond de knop schuilt nog de glans
van onvergetelijke vingers, zachtjes ingewreven
door de tijd
en spijt om oude uren
want wat kwijt is, wandelt mee; het leeft…
Rouw
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 120 Mijn keel is gesnoerd
Ik ben ontroerd
Emotioneel zit ik er doorheen
Lichaam je laat mij vallen als een baksteen
Ik kan niet meer op je bouwen
En weg is mijn vertrouwen
Waar is ze gebleven die sterke vrouw
Ik wil haar terug
Maar nu ben ik in rouw.…
In rouw
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 204 Halfstokse vlaggen
ontwimpelen wat was,
onhoorbaar spreekt de stilte
in het mensenhart
verbonden met de ander.
Hoe machteloos,
lam geslagen.
Wind wappert het rouwbetoon,
dragend het leed
naar waar het wordt gehoord,
naar Wie de laatste vijand
heeft verslagen.…
Rouw
netgedicht
4.2 met 9 stemmen 216 ieder in zichzelf verzonken
met een scherf van het verdriet
met de woede en de beelden
uit dat onbekend gebied
40 stille zwarte wagens
en een vreemde warme trots
die ik voor dit land nooit voelde
maar die mij doorstroomde plots
Bij de eerste kist, die stappen
Uit de macht van het gespuis
Hoor ons treurig moedig klappen
Holland brengt zijn doden…
rouw
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 273 is het
een troost
dat ik om jou
rouw
en niet
om een ander
?…
Rouwen
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 183 Ik ben boos
Nee, ik ben woedend
Maar heb ik het recht
Om boos te zijn
Ik kwel mezelf
Met de gedachte
Dat ik moet leven
Met deze pijn
Ik heb verdriet
wel of geen tranen
Het maakt het gemis
Er niet minder door
Ik roep je naam
Maar krijg geen antwoord
Het is enkel de stilte
Die ik nu hoor
De aarde draait nog steeds
Maar voor…
Rouwen
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 139 De zachtgrijze as
op de vochtige aarde
De tranen in mij…
Rouw
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 76 Deze dag weer zo’n dag
die je als een rugtas
veel te zwaar beladen
met je meezeulde
toch scheen de zon
heel vreemd dat jij
de warmte niet kon voelen
de tijd trad terug met
reusachtige grote passen
sleepte je mee
jij wenste daar niet te zijn
Waar immer nog de pijn …
je hele lijf in rouw verzette
terwijl al je denkbeelden
schuurden…
Rouw
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 69 Elk jaar is er rouw,
gaandeweg de
traumatische datum
nadert.
In stilte denken wij dan
aan
jou.
Vele mensen begrijpen het,
maar sommige ook
niet.
14 juli staat in ons hoofd
gegrift en in gedachte
zijn we nog bij
jou.
Lief meisje van ons, het
doet
ons pijn en verdriet,
maar weet: we vergeten
je niet.…
Rouw
hartenkreet
4.4 met 5 stemmen 318 Er is zoveel rouw in mij
Waar moet ik beginnen
De rauwe rouw
Vermengd met uitgestelde rouw
Waarvan ik dacht
Het is wel klaar
Maar niets is minder waar
Het gemis is deze dagen groot
Vooral die ene dag
De dag die nooit zonder een van jullie is geweest
Zolang jullie in mijn leven waren
Waren jullie die dag bij mij
Nu wordt…
rouw
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 35 het verdriet verzwijgt
wat het niet zeggen kan.
het deelt de onmacht op
in zweverige tonen, en zie:
in de hete olie van de noten
danst het lijf, de handen
hemelen de aarde op
tot het bloemen wolkt
en water maakt.
’t wil het niet begrijpen,
’t wil het in zich laten
doen wat het verlangt.…
Voorlopig geen gedichtjes meer
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.265 maar triest
Alleen muziek is altijd daar
Voor woorden, te banaal
Om rouw en bitter in mijn hart
Zonder goed verhaal…
Kerkhof
hartenkreet
3.7 met 6 stemmen 804 zie verstoord niemandsland
en sterf de duizend doden
rust werd hier geacht, want
menig troost geboden
't respect bruut verkracht
in onherstelbaar aanblik
deze doden wreed veracht
maakt verdriet dubbeldik
op hemelse gang van rouw
werd herinnering gezoet
zerken nu ontzield en grauw
overspoeld door zondvloed
welk hart kan dit verkrijgen…
Claus
hartenkreet
2.7 met 22 stemmen 1.105 Rouw onder het ganse volk en aan het hof.
Was zelden méér op een Duitser gesteld.
Veroverde onz’ harten zonder geweld.
Verdient als mens en prins-gemaal alle lof.
Parkinson eiste uiteindelijk zijn tol,
De weg naar de dood kent geen protocol.…
Sionsberg
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 49 Daar gaan ze dan zangers
in jubelzang met de levensvorst
diep in de borst
de berg Sion op
waarlangs de zon haar
eerste stralen schiet
rouw verdriet om dood
bij morgenrood in
‘t hemellicht verdrijft
witte klederen en
liefdevolle ogen het
wonder van de rivier…
Joeki T
netgedicht
4.2 met 8 stemmen 253 als ik de lange weg huiswaarts keer
bedekt verse rouw voor even dat
eeuwig knagend gevoel van weemoed…
Allerheiligen 2020
netgedicht
3.6 met 5 stemmen 151 Klinkt er in diepe rouw un cri du coeur…
UIT EN THUIS
hartenkreet
4.5 met 2 stemmen 343 Ik zend mijn geest uit
naar moordenaars en dieven,
de heilige geest.
Ga naar de hemel
van wérkelijke liefde
voor en van ieder.
Val liever dood dan stelen,
moorden, overrompelen.…
Nachtkinderen
netgedicht
3.7 met 6 stemmen 325 soms wanneer de wolven zingen
schuilen uilen diep in steen
papavervelden doezelen als voorheen
toen niemand nog haar doden telde
kinderen van de nacht, zij erven
het kruis van eeuwige rouw
waar schrale grond de stroom bedekt
die mondt in sterven…
Redeloos
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 169 zinloos geweld
slaat diepe wonden
maakt dagen donkerder
nachten ondragelijk
zijn landen in rouw
om wat kogels aanrichten
schuldeloos zij die daar waren
geraakt tot in hun ziel
daar iemand zich God waande
keken zij de dood in de ogen
niets rest dan blauwe bonen
als stille getuigen…
Pinksteren 2009
netgedicht
4.2 met 12 stemmen 400 Laat uw Geest ons hart beroeren,
laat er licht en vreugde zijn,
vriendschap, vrede, mededogen
en ook balsem voor de pijn
die we allen toch ook dragen:
pijn van onmacht, druk en kwaad,
wrevel, boosheid, leed en rouwen.…
Schipper en de Dood
netgedicht
5.0 met 5 stemmen 243 als de stilte in hem aanwaait
en de zon daarbuiten de
rietkraag in lichterlaaie zet
balt de rouw zich in hem samen
nadert hem tot op de huid
in het blauwe grasland zit
zijn moeder hij hoort haar
parelende lach hij ziet het
schip varend in de storm
de Dood klampt zich vast
aan de gebroken mast…
Hoe stralend zijn de rozen weer herboren!
poëzie
2.9 met 8 stemmen 1.790 Gij hebt zo vaak gelachen en geduld
Dat ik in uw beminnen ging verloren,
En dieper is mijn liefde dan tevoren,
Want gij zijt dood, en ik ben van rouw vervuld.
Maar dit is troost, wat is geweest,
Kan niet vervluchtigen of sterven.
Hoe ver wij aan elkaar ontzwerven,
Elke afstand overzweeft de geest.…