7173 resultaten.
STROOMOPWAARTS
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 483 Hij kende
de stroom
de bovenstroom
maar ook de onder
Hij stond open
voor het wonder
van water, watersnelheid
en verval
Met de rivier
viel niet te spotten
beslist was
dit geen niemendal
Hij roeide,roeide
wist van geen wijken
zijn scheepje in tweestrijd
tussen water en mens
Hij kende
zijn krachten
had slechts een wens:
met haar…
stilte
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.277 Ach god,
Verdomde eenzaamheid
Gij snijdt en rijt
Mijn tweestaltige constructie
uit elkaar
Geliefde tweestrijd
Als innigen in hun doodsomhelzing
Zingen doodse smarten
Tot onzinnigen
die het lot tarten
Blik die leidt tot niets
Een liefdevol gebaar naar stilte die
Geen stilte is
Want stilte
Is het luid verkondigen
Van gemis..…
Besmeurd
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 90 De Parijse straten bloeden
een zwoele Française doet haar rok omhoog
niet baden in dat rode goed
de ladder in haar versleten kous niet laten zien
in deze tweestrijd struikelt zij
en nu duikelt zij daar in
waar velen dit voor haar deden
zij konden dit niet vermijden
wat zouden zij niet hebben gegeven
alleen wat besmeurde kledij
in plaats…
meer vraag ik je niet
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 1.473 zie mijn twijfels
weet mijn angsten
voel mijn tweestrijd
hoor mijn kreet
kwijt mijn schulden
houd mijn aandacht
lieg mijn waarheid
schrijf mijn leed
proef mijn liefde
kleur mijn dagen
steel mijn blikken
poets mijn hart
lees mijn woorden
streel mijn zinnen
merk mijn schikken
deel mijn part…
Naar de hemel reikte
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 178 de wortels waren gaaf
de jonge stam droeg
trots een weelderige kruin
maar aan de voet
ontsproot een nieuwe loot
die onbelemmerd groeide
een tweelingstam
die zonder steun
al naar de hemel reikte
het leken twee gelijken
maar de jeugd schoot uit
waar behoudend rustte
de tweestrijd is gedaan
de jonge loot zal verder gaan
in het dragen…
Achter een glimlach verscholen
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 209 Een tweestrijd met zich zelf levert. Met een glimlach door het leven.
Een schild door het verleden gegeven.
Van binnen veel pijn, tranen en verdriet,
wat de meeste mensen door die glimlach niet zien.…
Een beest van binnen
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 128 Ik heb geen rem met vele dingen
Ik doe alles extreem
Ik heb een beest dat in me leeft
Dat ik soms te eten geeft
Een andere persoonlijkheid van binnen
Die ik probeer te beheersen
Het is een beest dat in me leeft
Opgesloten diep van binnen
Het beest zal nooit van mij mogen winnen
Als ik hem los laat is het niet meer te bedwingen
Een tweestrijd…
Sabel als een maître
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 439 ik spiegelvecht
vaak in mijn witte vest
floretteer met een
houw kop toucheer mijn beeld
en jij hangt in de strop
sabel als een maître
dans in maliënkolder
naar overwinningen
in tweestrijd op
mijn eigen zolder
daar waar de
spiegel stert in raken
stap ik weer achteruit
en ga en garde want jij
jij daagt mij steeds weer uit…
Namen, namen, namen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf
Danst liever met de kinders voor de ramen
En spelt - op afstand - buitenlandse namen
Alichoa, Far Ör en Sönke Drav
Waar zijn Endymia en Rosamunde
Roskilde, Haviland en Erdoman?
Ik wou dat ik hun namen nou eens kan
Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…
En ik denk alleen tranen zie ik soms in vragen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 172 Want bij welke stap in het leven ook al sinds mijn doop
vrees ik geen wanhoop, dat is wangedrag van de hoop.…
hoe stilte zichzelf schrijft
netgedicht
4.0 met 43 stemmen 1.605 in dat laatste woord
past alles
de stilte en het tegenlicht
de verwarring van poëten door
het telkens nieuw geluid
van rivieren en rotsen
onder het gedichtendak
van een kathedraal
waarin vrijheid duizelt
om de duizend kreten, de tweestrijd
in hem of haar
om het zwijgen van de stenen
en de eindeloze ogen
van de minnaar en…
Verlangen in tweestrijd
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 743 Ik dacht, jij, mijn verlangen
zou er altijd zijn en me behagen
in meerdere en mindere lagen
om telkens om me heen te hangen.
Ik dacht, en dacht wellicht te lang
soms bij het krieken van de morgen
dat al mijn doordeweekse zorgen
dan plakten achter het behang.
Jij komt en gaat en neemt, mijn lief,
mijn hart en scheurt het vaak in twee
en…
Draaiend in tweestrijd
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 109 Wil ook niet terug naar backflashdijken
waar mijn ziel huilde
in kolkende waterstromen
ook niet naar verdroogde en gebroken grond
mijn nagels mogen breken
laat mij barsten stoppen met het stof
onder mijn voeten
dat het weer- wisselvallig een geheel wordt
zoals toentertijd lente nog zo jong was
niet naar mijn veel te sterke zonnewens…
Dualisme
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 970 Ik ben het slagveld waarop
het duivelse en het goddelijke
een schijnbaar bespottelijke
kamp uitvechten. Geen knop
voor tijdelijke onderbreking
geen echo op mijn smeking.
Ik ben het oerbos en de woestijn
met onverwachte mijnenvelden
het strijdtoneel zonder helden
een slachtblok voor de kastelein
die slechts tapt en nu ook leert
als het vloeit…
vergeten
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 893 Ik had het niet verwacht
Nooit eerder aan gedacht
Nooit eerder willen zien
Dat ik het mis had misschien
Ben jij dan niet de ware man
Waaraan ik mijn liefde geven kan
Ben jij niet mijn ziel en zaligheid
Is onze liefde niet een feit
Ik had het niet verwacht
Nooit eerder aan gedacht
Nooit eerder willen zien
Dat ik van hem hield misschien…
Morgen
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 818 Muze
Neem me morgen mee
Als ooit tevoren
Laat me dan verloren zijn
In wat ik nu zo mis
Mijn vleugels, laat ze groeien
Mijn woorden overvloeien
Mijn hart onstuimig
En verward
Waar dat nu rustig is
Maar kom nog niet vandaag
Kom niet al deze nacht
Ik denk wel aan je, warm me aan je
Hoe ik je verwacht
Met pijn naar 't felle leven…
suites voor Annemieke LVII -naar darwin-
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 156 fikkie in de tuin
de stoofpot van de here
eet haar evenbeeld
op welk moment
zaten wij in een trage vagina
zonder buidel
in het lege huis
van de laatste familie
demonisch gelach
een duivelse lach
je ging met de uitverkoop
als bruid voor de heer
eindelijk regen
de angst voor jack de ripper
wordt weggespoeld…
spinnende behaagzucht
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 319 de eindigheid en oneindigheid, alfa en omega, amen
*
zoals met het tweede kind dat geboren wordt
ook een wereld van jaloezie geboren is
onontkoombaar tot het eind van de wereld
zoals een elektron om een stel protonen spint
niet kan ophouden te bestaan
*
en ik en mijn oude jongensdroom
ik leg mijn klauwen neer alsook mijn eeuwige tweestrijd…
Repetitie
gedicht
2.0 met 90 stemmen 21.458 Ik wil dood
Zoals vijfenveertig procent
van de Belgen
Ik heb niemand
'Omdat je nooit in liefde
hebt geïnvesteerd, liefje'
Ik begin
Ga verder
Sodium thiopenthal
Zo, je bent bijna buiten westen
Dan pancuronium bromide
Je longen begeven
Dan potassium chloride
En je hart houdt op
Dat kan ik nooit onthouden
---------------------…
Barmhartig
gedicht
3.0 met 2 stemmen 4.014 Haar hoofd hing over de wasbak,
haar lijf stulpte weerloos de billen.
Het moment leek bestemd voor de slag,
een sobere nekslag, zonder gestribbel.
Even streek hij met plagende vinger.
De huid trok strak als een vlies op de melk.
Zijn lust verhardde. Hij trachtte te willen.
Zij kirde verleidelijk: is dit het moment?
Toen zag hij zichzelf…
Duogedicht
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 562 Dit gedicht
is tweestrijdig
zonder dat
we overdrijven
En het verlicht
altijd wat
om te beklijven
Jouw rijmen
vind ik
nogal gedwongen
Doe ik dus niet
aan mee
Heeft me nog
nooit bekoord
Zoals je ziet
voldongen
met twee
heeft altijd één
het laatste woord
Dat stoort me
buitenmate
Al ram ik
deze keer
op rijm
het slot
door…
Schaapachtig?
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 182 Het was
wat je noemt:
een schaap
wel een met vijf poten
Hield me
- zonder dollen -
nachten
uit de slaap
Ze raakte
de tel kwijt
bij
'het schaapjes tellen'
Elke morgen
- bij een snel ontbijt -
was ik
in hevige tweestrijd:
Zal ik
ja dan nee
een brief...
ten afscheid?
Wie durft....…
Lieve gazelle
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 12 Schrijf me, maak me blij
wees een engel, jij
zet je liefdespijn
liever niet opzij
Onze liefde blijft
wij zijn één en vrij
onderga het, dan
gaat ze nooit voorbij
Altijd weer zul jij
Zywa zijn voor mij…
to be or not to be redelijkerwijs
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 222 Wat is het dat mij
in de schoot geworpen wordt
meer dan men redelijkerwijs
van een man verwachten kan
het is als het velijn dat me
van het vlees getrokken wordt
nog voor ik slachtrijp ben
en dat in ogenschouw neemt
en soms ben ik een schaap
in wolvenvacht doend alsof ik
een wolf in schapenvacht ben
ondertussen aanstalten makend
te…
Beschadigde bloedbanen.
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 2.295 Stil en gelaten
geef ik mij gewonnen
deze tweestrijd
oneerlijk begonnen.…
Of nee en amen
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 30 ik zag het
lichtspel
van de zon
in de laag
hangende
wolken als
een heuse
trouwjapon
waar wind
de banen tule
bewoog en
af en toe
ondeugend
uiterst subtiel
de petticoat
oplichtte
zij liep op het
bedauwde pad
met sterke stap
en zeker van
haar zaak
pas toen miste
ik haar
wederhelft
die nog in
tweestrijd was
of hij ja dan…
In het oog
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 176 hoe groot is het verschil
tussen twijfels en keuzes…
stappen ik heb ze
ooit gemaakt
betamelijk en voldaan
tussen de tweestrijd
dikwijls weer
mezelf betrappen
op matte vlakken
tussen het groen
glanzend tapijt
maar nu…
meer dan ooit
schuilt het verlangen
in mijn hart
op verhaal te komen
de weldaad te voelen
ontwaken…
Gedachten
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 160 Mijn gedachten drijven,
tussen droom en werkelijkheid.
Als bladeren die vallen,
dwarrelend in de wind.
Nog met de warmte...
van de zomertijd.
Hun voedsel gevend,
aan de grond waaruit...
ze zijn ontsproten.
Hopend
op een nieuwe lentetijd.
Antje.…
IK LIG ZO STIL
poëzie
2.0 met 8 stemmen 624 Ik lig zo stil aan u als kind aan moeder,
mijn dode levend lief, en hoor hoe zacht
het kloppen tikkert van uw zachte hart
en 't bloed hoor 'k ruisen als water zoetkens doet er.
De sterren bloeien langs haar zilvren baan
en blinken met het licht van duizend glanzende ogen,
de heemlen om hen, als heerlijk hoge togen
van blauw-zwart marmer welvend…
VLOEK NIET DE ZON!
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.055 Vloek niet, o vloek niet de zon,
m'n broer, die zo zwaar draagt uw last,
touwen en lijnen zijn om u getast,
hoog glijdt de boot in de zon.
Rafel van kleed hangt naar neer van uw borst,
uw ogen en slapen zijn wild omvloten,
maar de haat, de haat uw oog ontschoten
0
vloekt de zon, vloekt de zon op uw borst.
Bittere man die…