Alle inzendingen over Grieken

Nu blijkt hoezeer de Grieken haar verguizen, Doe ik haar een suggestie aan de hand: Sie möchten nächstes mal keine Probleme? Vergiss dann nicht Geschenke mitzunehmen!…

Een speedboot van een tonnetje of zeven Een Audi 8 verlengd en costum made De Griekse villa is een real estate Want Willie houdt wel van het goede leven De stennis in het land rond zijn omheining Was niet waar hij het eerst aan dacht bij 'deining'.…

De Grieken moesten met de billen bloot Ze konden tussen nè en ochi kiezen Bij beide gaan ze naar de barrebiezen Een keuze tussen levenslang of dood Slechts Zeus weet of hun ‘nee’ een wijze zaak is Men hoopt maar op de duim van Varoufakis…

Hem steeds maar weer beschimpen heeft iets zieks Neem Wilders serieus op z'n Grieks!…

Plasterk gaat nog meer geld aan Grieken geven Van Dam die geeft de consument meer macht Diederik meet met Geert heel graag zijn kracht Albayrak pompt het Westland weer tot leven Cohens vertrek zorgde voor consternatie Maar bovenal ook voor veel inspiratie…

de pluizige blauwe hemel verandert in een grommend grijs monster alles ademt afscheid in een rivier van bloed keert ze de stenen om haar lied moet de kille gronden warmer kleuren haar schrille schurende stem verhaalt over een hoge waarheid als in een Griekse tragedie…

Jongens, heb je verdriet, sprak toen de leraar Grieks, dan moet je woordjes leren, woordjes leren. Hij knikte energiek zodat er as viel op zijn vest, maar dat was toch al vies. Wij lachten half vertederd, half meewarig, want tragiek daar wist je alles van en hij, heel oud, haast vijftig, niets.…

Doorzichtige illusie van verkruimelde muren nodigt hypocriet de Grieken uit Wees welgekomen maar niet voor mij ontsnapt tevergeefs aan de mond van verzilte weduwen Wat moet de hel nog ónder mij Uitgewrongen trots zorgt voor het gapende litteken op de zuurzoute toekomst van de overlevenden Laat de hoop maar varen Onder…

haar huid was tanig zongebrand de vingers lang pezig gespannen aan haar hand zij lachte een paar tanden bloot kakelde wat woorden leefde op in aandacht waarvan zij genoot toch werkte ze onverstoorbaar door met noten en olijven vroeg ons nog te blijven voor een volgend glas zij was authentiek paste precies in het grieks orakelplaatje…

‘k Misprijs niet dat men zich begeeft om vreemde talen Te leren van jongs op met onverdroten pijn: Maar hou ook zo veel niet van Grieks, Hebreeuws, Latijn, Dat ik juist binnen haar al veel te nauwe palen De onbepaalde geest, die vrijelijk wil dwalen Door hemel, aarde, zee, en niet gebonden zijn, Beperken willen zou, o neen dat heeft geen schijn…

onder 't zongebleekte scherm bij de vruchten van zijn teelt ligt hij gapend in de berm wachtend op zijn clienteel vingerkotend wordt geteld hoeveel schapen hij moet scheren wijl de krekels in het veld zonder zorgen concerteren kralen schuiven af en aan distelbossen moet hij maaien langs de huisbaas moet hij gaan en opnieuw het land inzaaien…

het is geen sprookje maar een feest als ik de illias en odyssee herbeleef met cerberus de styx zie stromen als plato over liefde dromen pilaren weer kan raken die hemelbogen dragen van tempels vol cultuur nog zingen de sirenes als het zonnevuur in rood verdwijnt plejaden langzaam lichter worden en de mythe weer verschijnt…

heb in grieks profiel kunst en schoonheid van hun leven gezien vorm gegeven met een lach die rond en wulps alles vermag in vrijheid tierelantijnen de wijnen en bokaal speels vindt in arcaden liefde weer genade pas later strakt de macht die de romein hen overweldigend bracht rechter korter marsiaans het speelse is teloor gegaan…

nog altijd zuigt de klei terwijl mijn hoofd in wolken steekt ik de goden herbeleef in griekse en romeinse sagen dacht losjes de olympus te bestijgen zeus in het voorbijgaan even klein te krijgen heb het niet gehaald gefaald ben ik toen woordloos afgedaald wilde uit de as van feniks nog herrijzen tafelde in later eeuwen met wat…

ik strakte in het dorische zuilen droeg sterk het uitgaan van je dak jij spande bogen in het helleense licht wist arcadisch je verschuilen voelde speelse decadentie toonde schoonheid die potentie om orakel vroeg in Delphi in de schuine falanx haalden we het paard van Troje binnen nu gaan we Olympus weer beklimmen…

ook in de arcadebogen zie ik nog je ogen in germaans profiel jij was het waar de keizer toen voor viel en troepen stuurde uit omringde muren je romeinde in de macht van glans was exotisch zijn commotie gaf jou alle kans maar in decadentie verloor hij zijn pretentie jou te evenaren was teveel je blonde haren roken naar de zee…

ik heb daar gestaan mijn drietand slechts aan heb turken en grieken verwezen voelde hoe kiezel en zand mijn rots en het bosporusstrand in eeuwen had aangevreten kleedde me strak in wit en wat zwart naar de nieuwmodische tijden maar jij trok de knopen eraf scheurde mijn hemd in verleiden wiste de tijd voor ons beiden zie je nu staan…

ik cement met steen en zand fundament in dorisch zuilen jij pilaart arcadisch vrij kent in slanke bogen het verschuilen samen tempelen we de griekse mythen keer op keer en parthenonnen weer ik ilias als jij odysseet met de cerberus alleen de styx brengt charon en mijn rust…

Ik Hermes, zoon van de Oppergod Zeus bergnimf Maia mijn geboortemoeder niet alleen bode, benoem mij hoeder der kunsten, lyriek, poëzie en heus leraar van de schone zanggodinnen men vergeet, ook ik laat mijn stem eens los hoor het gezang alom Epidauros luister Grieken, laat mij u beminnen zodat ik uw ontroerend hart beroer zet u neder op…

Heel aarzelend en tentatief aan de oevers van de avond in zijn vlucht de aarde nakend zwoof hij als een grijze reiger onvermoeibaar eigenwijzig 't einde van zijn leven nader onder wakend argusoog van een bruine kiekendief die niet, zo wist hij te ontwaren, een aardedonkere donderwolk noch paardenspan van Helios, teugelloos hun baan…

Maar die twee mooie Griekse woorden, zijn dan wel waar…, maar niks voor mij…

Maar voor de “gelovige” Griek en Armeen, bleek alras, kwam die boodschap hun niet van pas. Gelovigen slaags in Heilig Grafkerk Grieks- en Armeens-orthodoxe gelovigen hebben elkaar zondag in de Heilig Grafkerk in Jeruzalem bestookt met kandelaars. De Israëlische politie werd ingeschakeld om aan de schermutselingen een einde te maken.…

Het verhaal van Heleen en de Grieken eindigt hier; Helena was geen vrouw, maar een dichter en een klier, die dienaren van de goden ’t leven vergalt!…

Voor Griekenland nu eerst een compliment En dan op weg naar naar het faillissement; Van zoet worden de Griekse druiven zuur. Het land zal na de financiële horden Uitgedroomd en bankroet wakker worden. ...IOC-voorzitter Rogge sprak tijdens de sluitingsceremonie van 'droom-spelen'...…

ik raapte een scherf op ergens in een Griekse tuin hij lag daar zo half in en uit het zand er zit een rode knikker in mijn handtas die ik nooit terugvind maar hij brengt geluk vandaag heb ik een peer gekeeld zo maar gevierendeeld ze krijste niet eens het is dit moment het nu van deze zomer dat geen voorbijgaan kent maar een blijvend…

Gedonder: Van Gaal flitst uit de godenhoed Het toonbeeld van geduldig, wijs beleid De vriend van Pers, gereed tot harde strijd De wraak op Johan: bitter maar ook zoet Doch Ajax, Griekse held, zal daarentegen Ten tweeden male, treurig zelfmoord plegen…

. ---- Verkoop van Griekse staatseigendommen moet 50 miljard Euro opbrengen…

Haar vasthouden tot zij naar adem snakt en bovenkomt de toestand in handen neemt Bevrijd het beest berijdt stuurt en richting geeft met teugels en bit vloekt met Griekse stamtijden hersenloos in het hoofd gestampt schakelt over naar Latijn eindigt afgespeeld in Sanskriet tot ademtocht en zucht…

Dolle Leopold Bloom beleeft op één dag in de stad Dublin alle avonturen, die naar Grieks verhaal jaren moeten duren voor de held Odysseus, krijgsman vol gezag. Al dit gebeuren mogen de Ieren elke Juni met blij herdenken vieren.…

*) Aeolus: (Grieks: Aiolos) is een figuur uit de Griekse en Romeinse mythologie. Hij was een zoon van Poseidon die door Zeus werd aangesteld als de bewaarder van de winden.…