Alle inzendingen over Hardheid OR Onredelijkheid OR Oneerlijkheid

Wie kan mij vertellen Bij welk loket ik Een vergunning kan Bemachtigen voor mijn Twee wapens van vrede en Verdraagzaamheid Waarmee ik het onredelijke Geweld in dit land te lijf Wil gaan - als het Tristan Lukte een vergunning te krijgen Voor zes machinewapens, dan moet Het toch voor mij ook mogelijk zijn Licentie te verkrijgen…

Waarom al dit lijden Waarom al die pijn Je wilde hier niet weg, Je wilde nog langer bij me zijn, De strijd was oneerlijk, En geheel onterecht, Maar je verloor helaas dit gevecht, Lieve Eveline rust zacht.…

Oneerlijk spel Een ware hel Ik voel niks meer Maar toch, dit keer Voel ik meer Dan de laatste keer…

een steen was ik waarop jij je hoofd wou leggen hoe je mij dan in mijn hardheid diep besliep en me verbrokkeld achterliet verkorreld en vergruisd een dwarreling van dromen waarin je me tot splijtstof schiep…

Waterdier af bek te groot in hardheid omvormt niet meer te sluiten. Visje, wat is er van je geworden? Onschuld spreekt nog uit ronde ogen, maar duistere wateren brachten slechts dood.…

Oneerlijk is het leven Oneerlijk is het verdeeld De één die heeft alles De ander heeft niets De ene is gezond En een ander is ziek De ene heeft liefde Een ander kent het niet De ene werkt zich kapot Een ander hoeft dat niet De ene heeft veel verdriet Een ander kent dat niet de ene zal vechten voor zijn leven een ander doet dat niet de…

Hard en oneerlijk, niet meer zoals toen. Je bent onontbeerlijk, maar wat kan ik er aan doen?…

érg oneerbaar? De kwetsbare ziel is weerbaar!…

Het is niet eerlijk dat jij dit hebt We hopen allemaal dat je het redt Je hebt ons al zoveel liefde gegeven Jij verdient het gewoon om door te blijven leven Je bent nog maar een lief, klein kind Die om alles lacht en alles leuk vindt Dus waarom heb je de ziekte nou het overkomt ook alleen maar jou Tegen jou pijn zeggen we liever…

Ook al lig je nu heel slecht Je vecht en je vecht Tegen een oneerlijke strijd Het leven raak je kwijt Waarom moet het zo zijn En dan ook nog is er die vreselijke pijn De kanker maakt je zo intens moe Je wilt wel maar je weet niet hoe Dit doet mij zo veel verdriet Als je iemand zo aan het strijden ziet.…

'n Slaapdronken lelie volgt moederloos haar onredelijkheid met onbeholpen pasjes dobbert ze langs de blanke melkweg Vol moedeloze rebellie schreeuwt ze luidkeels in gedachte haar ontregelde lot uit Toen spiegelde bevroren paniek als een lijkgele aureool haar de toekomst van gevallen ster voor en droop ze afwezig de kosmos uit…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Soms maar voor mij eigenlijk al veel te veel erger ik me groen en geel aan de kortzichtigheid van zovelen om mij heen en dat zijn de momenten dat ik ween Soms maar voor mij eigenlijk al veel te veel grijpen er dingen naar mijn keel aan de hardheid die normaal schijnt te zijn en dat zijn die momenten die doen mij pijn…

heb de lijnen gezien in je handen je haakte en oogde met huid daar waar zachtheid je palmde was hardheid de voelbare realiteit nog lak je nagels speelt wat met tijd maar duimt voor een toekomst die ooit extatisch zal zijn…

Het is zo oneerlijk, ik mis je zo. Kom terug. Alsjeblieft.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

En als er na dit leven, dit oneerlijke leven, nog een eerlijker of ander leven op ons wacht: Tot daar. Tot dan.…

in contrast overtreft het licht zichzelf in helderheid weg zijn ruis en zachte tonen in vervloeien hardheid kan ook intrigerend boeien door scherpte van details kunst wordt gefileerd door eigen waarheidsmix gaan voor alles of soms niks…

geen regel zo beschreven dat het gedrukt staat geen beton zo gegoten dan de hardheid van de steen die met het wentelen van ieders rotatieas halverwege naar boven rolt zwarte gaten laten weinig over zichzelf los maar je moet toch ergens van uit kunnen gaan…

stond hij wat scheef op het kruis in de verlichting vielen donkere gaten die ik niet kon compenseren zonder andere plaatsen te bezeren met ballen en wat linten heb ik alles opgevuld verhuld waar ik in regisseren de fout ben in gegaan zo op het oog schittert hij weer als een plaatje maar wie wat beter kijkt ziet mijn tekorten en onredelijkheid…

Jouw vinger met slagroom, zorgt voor hardheid als een rots. De reden voor onbewogen, blijven zitten met trots....…

in het harde daglicht leerde jij al vroeg dat je nooit genoeg tegen schijn beschut zou zijn om vrijuit van jezelf te geven te kwetsbaar door de helse pijn vocht jij fel voor overleven almaar dikker werd de huid met een scherp uitstaand verweer steeds meer wereld buitengesloten ingehouden de zuivere tranen slechts nog dan vergoten…

Zo hard geweest al die tijd voor zichzelf en voor anderen maar nu door een woord vol warmte ontdooid en bevrijd.…

Felle ogen als een panter Boven een zwartzijden jurk In haar gezicht een niet-gespeelde koudheid Minzaam glimlachend, vol hautaine spot Meerdere malen Raakte zij mij rakelings met haar zwijgen Doordringend, onhoorbare signalen Uiteindelijk en tenslotte Ga ik daar langzaam aan kapot…

Soms voelt ineens mijn hart weer zoals het was toen ik nog als een kind met nieuwe ogen keek. Het voelt dan zacht als een jonge vogel pas uit het ei en is verwonderd om zoveel dat als een harde korst in al die jaren zich vormde ongeweten.…

onecht kind van gespeelde liefde met harde hand uit 't veld geslagen in vuur gesmolten vanaf 't prille begin door niets ontziend leven gewalst & geplet in mallen gegoten in duigen gebogen in plannen gesmeed staalhard geslepen met woorden gevormd & in regels geperst door ouders van goud gevoed met de angsten van lood…

is dit een tweeluik van oogcontact een ogenblik dat wacht op het juiste moment meningen waarin wij ons niet herkennen rimpelingen die geen vijver beroeren is dit een gerecht van oneerlijk voedsel louter esthetisch als visueel effect zullen we ons ontdekken met het blote oog…