Alle inzendingen over Hare Krisna

het licht kroop zacht dichterbij met lange warme haren het openbaarde de desolate kou die mij in somberheid gevangen had gehouden in de afgelopen tijd het is begonnen met twijfels aan de echtheid van licht dat opgepimd door anderen veel van zijn glans verloren wist over de warmte die het zou moeten verspreiden en die niemand…

Ik strooi mijn vingers door je haren en hang lieve woordjes aan je oren Ik leg mijn streling om je hals en tover kleine lichtjes in je ogen Ik maak je gezicht op met mijn lippen En hang mijn hart tussen je borsten Ik versier je met mijn liefde…

ik zag gras je voeten zoeken zij steelden madeliefjes in het strelen van je huid zonlicht straalde daalde en speelde met vleugjes wind je blonde lentekind haren je danste de pas en het uur van de dag bewoog op het ritme van woorden in je aantrekkelijke lach was een verschijning als ultieme voorjaarsverfijning in oplichtende kleuren…

mist danst langs akkoorden van de eerste stralen zon verstild kijken koeien in de verte vol verbazing rond hun romp verdwenen in een witte deken nog is je lach wat onbestemd in flarden nacht maar ogen spiegelen al wat je verwacht als wij het pad afgaan en nevels vocht zich aan ons hechten glanzen parels kristallijn in lange haren…

Ze wacht al bij de halte Mijn lijf schokt van de kou Maar in mij brandt die smacht Opdat ze mij zal zien staan Reeds wachtend op haar blik Laat de kou mij niet rillen Maar de warmte uit mijn hart Zo mag ze mij niet zien voorbijgaan Ze stapt in de verwarmde bus Ik snap mezelf niet en voel me leeg Konden haar ogen me maar verwarmen Opdat…

nog weer naar boven de poppenkamers lijken nu steeds verder weg de trap was nauwelijks te belopen maar hun ogen hielden jou niet van ze weg je hebt ze aangekleed met alle zorg en liefde in die jaren zij gaven jou een evenbeeld vertellen hoe jouw leven is gevaren met wie je bed en dagen hebt gedeeld je strijkt wat wilde haren…

Onbemind door de wereld met wat vrome woorden vast gespijkerd maar Onmachtig om hem vast te houden Gouden kalveren bonte koe boe boe 't is genoeg geweest G...........nog aan toe.…

hardheid die geen gene kende adonis was mijn vriend zijn schaduw sliep veel uit hij versierde dames zonder schroom en ik mocht vaak mee als spelende schavuit mijn jeugd heeft boeken dichtgedaan met diploma’s ging ik aan mijn eerste baan onbezorgdheid nam een eind mij wachtte een normaal bestaan ik heb nog wat herinnering wilde haren…

ik heb je profiel weer gezien je haren plukten hemel de kleur kon ik door tegenlicht niet goed bekijken je stem klonk zacht ik zag het paradijs opbloeien en je ogen groeiden bloemen die ik nog niet plukken mocht nog winteren we door feesten trage dagen maar je blikken dragen al een kleur die lente opent in een nieuwe pas…

je ogen legden al de rode loper uit ontkleedden me ondeugend ik danste licht vertederd door je hardheid en de passie in je blik ik had je handen vast een lach liet jou mijn witte tanden zien je raakte mijn gezicht lippen vol met hete kussen die mijn tong verliefd ging blussen je huid aaide fluweel haren vonkten in mijn streling…

[een uur na hare geboorte, met hare moeder overleden] Leentje, ontwaakt van ’t lange slapen, Wierp een blikje om zich heen, Zag, dat hier niets was te rapen Dan ellende en droef geween. Leentje sloot haar schuldloze ogen; ’t Sterven was voor haar gewin, Ze is toen juichende gevlogen, Moeder na, ten hemel in.…

De zon schijnt neer op blote voeten van de vrouw in lange rok die wroeten in de aarde door een lok van haar haren schijnt de zon.…

kletsnatte haren scheren waar golven krullen op planken aldoor [senryu]…

Roodbont een hoofddoek in mooie blonde haren vrouw zoekt zeker boer…

in de coniferen begint het goudhaantje te kwinkeleren dennen spitsen de naalden hier en daar glinstert er hars…

ik draai een lusje in jouw haren, dat is een oud, geheel volledig uitgeleefd gebaar. de vormen zijn de vormen van het zijn en van de vormen zijn de vormen slechts limieten. ik stop je haren weer hun ogen in en laat het lichaam in haar violette droefte drijven. mijn zwarte tranen zijn jouw schittering.…

Hij schreeuwt in alle talen maar de hare kent hij niet Toch is het snel weer stil als hij haar tranen ziet…

douchen haren wassen zachte witte schuimkoppen zorgen uit hoofd spoelen afvoerputje…

je mag me best tegen de haren instrijken ga gerust je gang die paar die ik er nog heb krijg je toch niet meer in de war…

Misschien is lief zijn wel één voor één haar haren uitrukken met een pincet omdat ze glad wil zijn en behagen, haar lippen zijn ook zacht als het kuiltje in haar kin, haar borst geschapen om altijd vreugde te schenken bij voorspoed en tegenslag Hoe trekt men haren uit het beslag waaruit een karakter bestaat Wie betaalt het schoon gelag…

mijn haren ik kijk hem aan maar ik zie niets de droom voorbij gevaren…

tijdens het vlooienspel; een marathon langs mijn grijze haren, maakt de luis in mijn pels obscene gebaren…

Vluchten in de toekomst is niet meer Verleden is duister en onomkeerbaar Verankerd onder het schaambeen Huilen baby’s met grijzen haren…

Als ik de zon was, kon ik vreedzaam zijn Met zijn mond, zijn ogen, zijn haren. Nu blijf ik ver, met doffe pijn, Sidderend voor gevaren.…

Zin je op te peuzelen Uitgehongerd Lief lijf koesteren Haren verstrengeld Begeerte wordt waanzin Uitgehongerd.…

als je haren gaan verjaren en de jaren gaan ontwaren wetend dat wijzen gaan vergrijzen en de leizen gaan bewijzen dat wanneer dagen gaan verjaren deze tweeling wijsheid heeft weten vergaren over deze en aan gene zijde vol reine liefde omhelst zij beide als je haren gaan verjaren weet je waarom ze 't mooist voor het laatst…

En in dit rijmgraf ligt wat levend was: plooitjes en wat haren in het laken, lied dat ooit lijf, maar niet het hare was.…

Ik zat op tijd voor de tv te wachten op Hare Majesteit de Koningin. Een toespraak zat er deze keer niet in, hoewel we dat toch met z'n allen dachten. Haar kennende kon dat haar niet behagen, dus heeft zij ons met afstand weer verslagen.…

ik streek nog eenmaal door je haren nog eenmaal keek in je blik ik dacht terug aan al die jaren altijd samen straks... slechts nog ik…

ik determineer lange haren lange rok ingekeerde blik haar beslagen ogen vergaren vluchtend licht…