Alle inzendingen over Hemel OR Oorlog OR Kinderen

Ik mis de nachten Waarin enkel de maan De hemel mocht verlichten Wij zijn kinderen Van de sterren Sterrenstof, dat zijn wij Nu zie ik duizend sterren Hoog aan de hemel staan De hemel huilt Tranen van de sterren Die hun kinderen zien komen en zien gaan…

Een kind van alle seizoenen zingt vrolijk zijn eigen lied kent niet de gevechten en ziet nog niet het verdriet. Laat dit kind toch een kind zijn spoor het aan bij het spelen want wat kan dit kind nou oorlog en onrecht schelen.…

eenzaam in de nacht geen ster die knipoogt of even naar me lacht geen maan van goud die mij begroet of van mijn schaduw houdt er is enkel het zwart verbannen door duisternis voel ik me zo eenzaam in de nacht!…

Lieve oma, ik ken je nog en een paar van jouw verhalen van de oorlog, de kleine grote drama's om te gedenken mijn kinderen horen ze maar half door het bombardement van beelden van oorlogen ver weg dagelijks in het nieuws dus spelen we vandaag de werkelijkheid om te voelen, te weten hoe verscheurend het is ik ben de oma en mijn dochter…

Pappa waarom huil je? ze durft het niet te vragen Pappa is verdrietig, pappa kijkt ver weg Pappa luistert naar muziek, De Nocturnes Van Frederic Chopin, klanken die wegzinken in een snik Pappa luistert naar muziek, ik schommel en huil mee Blauwe lucht en rode golven om verdronken sterren Niet teleur te stellen ga ik mee omhoog tot de regenboog…

kraakten en honger en kou knepen je krank onder de Stahlhelm stokte het lied van vreemde verten van oorlog en dood het verloren bloed dat rust in de aarde de kinderen speelden ze kenden geen namen ze hadden de weg naar het oosten gewezen…

Kind van voor de oorlog, doch van in het interbellum toch, kind opgegroeid in de crisisjaren, het kind dat ik nooit kon evenaren. Kind door dat geworden, zonder luxe, zonder borden, hebt ge u door het leven gesleept, u, het kind met wie ik heb gedweept.…

mensen op de vlucht overal verdriet en angst en de wereld huilt schreiend kind op straat pop tegen zich aan geklemd ze is mamma kwijt oorlog dichterbij wakker geschudde landen bedreigde vrijheid…

een meisje van 10 Je was het kind dat ouder leek het kleintje dat op kleintjes paste en luiers legde op de bleek een meisje dat de piepers jaste een meisje van 16 je wist van armoe en van oorlog het harde werken zonder loon een warme maaltijd en een bed dat was toen heel gewoon een meisje van 90 je weet van armoe en van oorlog…

Geen oorlog, geen ramp, alleen heldere hemel, en jij natuurlijk. Een brede glimlach naar goeden en naar kwaden maakt alles weer goed.…

zonder ouders, en de dood Overal huivrend als een vale vogel, - Zó is deze oorlog.…

ik ben getroffen, verwond een kogel recht in mijn hart verwoesting bloedt mijn ogen pijnlijk gegil doodt mijn gehoor de waanzin van de oorlog beelden gewoon op de tv gewoon, zoem maar lekker in liefst in kleur, alles rood kinderen stuiptrekkend de waanzin van de oorlog een halve aarde verder hete zon schroeit lichamen de branding is…

1942 hun kleine huis werd steeds kleiner hun huis boven oma op Rotterdam-Feijenoord Hun vierde kind baarde moeder alleen, mei '45 vader was nog aan het wandelen, stappen, lopen als ex-dwangarbeider van diep Duitsland naar Rotterdam ik voel zijn stappen, die grote loodzware stappen De oorlog voorbij, de toekomst tegemoet maar mijn vaders…

karel appel zoals iedere Co br A wilde schilderen als een kind d oor het falen hem gezien in de tweede wereld oorlog van de volwassen mens want wie kan ervaren de gruwel toen aanvaard…

Moet ik vertellen dat in verre oorden De grote mensen kinderen vermoorden? Ik zeg: ‘Ze slaapt heel diep’ en sluit de krant Het spijt me jochie, ga maar even door nog Met spelen in een wereld zonder oorlog…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Alleen de vredesduif met de palmtak van de vrede vliegt over landen en vindt geen plaats door een oorlog die niet wijken wil. En mensen die zwart zagen van de sneeuw en kinderen die zonder zandzakjes zitten en vluchten voor de vrede of voor de oorlog?…

fluit Maar zwetend klim ik Euforisch verder Ik nader het einde Schat mijn kansen En ga door Er is meer Ik weet het zeker En dan, de laatste knoop Mijn linkerhand voelt het bewijs Langzaam dwaal ik af En binnen enkele gedachten Voel ik het applaus Sluit mijn ogen en schat mijn tocht op waarde: Ik heb het gevoeld Er is meer Tussen de hemel…

Gespeelde kinderen Met hemelse wonden Zijn veilig en stil In wit verbonden Rood met poten In het aardse zwart Gelovige honden Het wit is hard Gespeelde kinderen Met lege…

Gespeelde kinderen Met hemelse wonden Zijn veilig en stil In wit verbonden Rood met poten In het aardse zwart Gelovige honden Het wit is hard Gespeelde kinderen Met lege…

Zoals jullie weten, zat ik dood in mijn stoel ik heb er helemaal niets van gemerkt vanuit de hemel kan ik nu alles overzien op aarde voelde ik me vreselijk verlaten iedere gedachte aan mijn kinderen maakte me eenzamer ze reageerden nooit zoals ik verwachtte tijd konden ze nooit voor mij vrijmaken het was altijd druk druk en nog eens druk vanuit…

mij tegemoet heft haar armen naar mijn hemel en verlies mijzelf in stilstaande tijd ik pas,en bewustzijn wordt vloeibaar stroomt tussen pril ontluikend groen archaische momenten nemen het mee en beschouwen vliedend de wereld.…

de klokken luiden in hun donkerste klanken schonen zich zielen hoog klepelt het brons onverwacht nieuwe tonen onwennig in pas samenkomen het is nog geen lied maar een eerste ontmoeten schuchter elkaar boven begroeten in verbazing zo jong al van het leven gescheiden ondertonen verhalen hun vreselijke lijden…

Zonnestralen breken door de hemel Het is een nieuwe dag Mensen lopen fluitend over straat En vergeten voor een ogenblik dat er oorlog is.…

Niks duurt... voor altijd ook al denken of wensen, wij mensen, dat ooit eens! Niets is voor altijd alleen het land waar altijd alles is, is voor altijd!…

een oorlog die wel gewonnen maar nooit genezen kan zijn grond dat bloed kan zweten tranen uit natuurlijke bronnen eeuwige pijn zal ieder kind zijn kinderen tekenen de wereld stap voor stap aan het verenigen tegen de gruweldaden die een volk verjaagd heeft in 1 klap een volk dat zich in de geschiedenis zal vereeuwigen zonder hun waardigheid…

Mijn vriend, we kunnen toch niet opgetogen een kind dat voor een overwinning leeft vertellen dat de oorlog vrede geeft, want “sterven voor je land”, dat is gelogen. De politiek staat echter in de stand van ‘t oude oog-om-oog en tand-om-tand.…