Alle inzendingen over Horen OR zien OR ruiken

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Dichten is de lente zien en ruiken, voelen en horen en weten dat niets erover zeggen alles alleen maar erger maakt: taal is niet te temmen, niet te gebruiken.…

Stormt de schellen van onze ogen, zodat een verblinde weer kan zien.…

luisteren meer dan horen waar de eigen kracht van ieder mens met zijn eigen verhaal ruimte en richting geeft dáár vindt toekomst vensters…

Veel hoor ik Elke dag En zien Doe ik Nog veel meer Veel meer Veel meer Dan 'k verdragen kan Daarom mijn voorkeur Voor het dichterschap Niets van wat ik hoor en zie Is sterker dan de zeggingskracht Van de poëzie Titel ontleend aan songtekst Liefs uit Londen, Bløf…

Om mogelijkheden te zien. Om samen bij te dragen. Aan het geheel. Laten we ons eens voorstellen, dat we één zijn voor allen, allen voor één. Heel en al. Bewust. Zo stel ik me dat levendig voor. Met zo een beeld voor ogen, durf ik ons leven aan.…

ik ruik en ik zie en ik hoor je, maar je bent er niet, jij ruikt en ziet en hoort me, maar ik ben er niet, we zijn er niet, maar toch wel, ons lichaam verlaten, en onze geest vergaan.…

Ik ben een ZONkind Ik draag alle kleuren van de regenboog in mij Ik zie, ik hoor, ik ruik, ik proef, ik voel, ik weet.... ZONkind, wat ben jij bij-ZON-der! ❤️…

ik zie, ik ruik, ik neem, ik ontluik, ik voel, ik hoor, ik lach, ik stoor, ik huil, ik neem, ik beweeg, ik claim, ik rust, ik geef, ik weet dat ik leef.…

ik zag alleen mijn tranen en mijn pijn het sombere het zwarte van het leven ik voelde me verloren opgegeven en wist niet dat er zoveel moois zou zijn maar jij hebt me de vlinders laten zien de rozen leren ruiken de seringen door jou heb ik de vogels horen zingen de zon weer voelen schijnen bovendien je was er elke keer als ik moest huilen…

Met ogen wijd open gesperd Star kijkend en niets zien, Oren goed open, Donderend lawaai - Hoor niets, doof voor alles Om me heen, Strek mijn vingers uit, Stel bloot mijn huid Om te voelen, Maar voel niets, Ik verlaten door alle gevoel, Voedsel zorgvuldig langs Mond en tong, Proef niets Dan ongevoeligheid - Neusvleugels…

Weer voel ik warm mijn vaders hand en hoor zijn stem in mijn gedachten, als ik de geur van spijkers in een roestig blikje ruik, die lang vergeten in een schuurtje wachtten…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

ik lief je ik droom je ik zie je ik dans je ik kus je ik omhels je ik ruik je ik praat je ik hoor je ik voel je ik duw je ik verdriet je ik ween je ik derf je ik verlies je ik haat je ik had je liever lief…

Ze laten me alles zien Achter gesloten luiken Ze laten mijn angsten zien Ik kan ze ruiken Ik verafschuw die nachten, Nachten die te lang lijken Ik verafschuw die nachten, Ik wil ze ontwijken…

Toen die actrice dat aroma rook, Deed dat haar denken aan haar eigen schede, Aan iedereen deelt zij die geur nu mede, Als kaars, ik dacht meteen: dat wil ik ook! Dus wát heb ik mijn vrouw cadeau gedaan? Een kaars die ruikt naar mijn geslachtsorgaan.…

Soms ga je gewoon weg omdat je ook gewoon terug wilt komen die plaats weer kunt zien met nieuwe ogen in glasheldere kleuren het is gek maar alle mensen zijn ook ineens anders bovendien hoor ik hen in mijn dromen praten ruik ik vertrouwde geuren raak ik opgetogen al reis ik van plek naar plek o ja dan weet ik zeker…

Soms ga je gewoon weg omdat je ook gewoon terug wilt komen die plaats weer kunt zien met nieuwe ogen in glasheldere kleuren het is gek maar alle mensen zijn ook ineens anders bovendien hoor ik hen in mijn dromen praten ruik ik vertrouwde geuren raak ik opgetogen al reis ik van plek naar plek o ja dan weet ik zeker…

we zien de verlaten huizen de bomen die aan hun wortels rukken om zich los te wrikken van de aarde we voelen de grond openbreken onder onze voeten geen gaas op de grillige slingergang van onheelbare diepe wonden we horen de angst in zwarte verhalen in het boomloze landschap waar elke beweging dodelijk is en licht zich verbergt…

hoe je stilte kan horen over besneeuwde heuvels en kan ruiken, proeven op bevroren lippen waarom ruis verdwijnt gestapeld onder dikke lagen langzaam bedolven als herinneringen aan iets als versteende tijd…

Zoals mensen je kunnen zien, je kunnen ruiken, en je kunnen voelen zo ben je niet, je bent een andere, anders dan dat mensen van je denken. Want jij bent identiek, Zoals jij is er niemand, Ook al denken mensen van wel.…

Ik heb mijn mond dichtgeplakt Nooit meer zal ik meer praten Woorden stokken in mijn keel Nu jij mij plots hebt verlaten Ik heb mijn ogen dicht geniet Nooit zal ik meer kunnen kijken Neem geen risico om jou te zien En door jou aanblik te bezwijken Ik heb mijn beide oren dicht gekit Zodat ik je stem niet meer kan horen Je woorden kwetsen…

mijn zintuigen ik schakel ze uit stuk voor stuk ik weet het: een onmogelijke zaak ik lever ze over stuk voor stuk aan een oorverdovende duisternis blijft over het vege lijf horen en zien vergaan tastzin niet langer op proef gesteld ik weet het: het heeft misschien geen zin nu nog de motor het harde hoofd niet weg te denken…

gewoel verkeren o neen, ik ben geen betweter, moet zelf nog elke dag leren van horen zien en zwijgen maar leren je mond dicht te laten en niet te reageren omdat de mensen niet zien wat je bedoeld dan is de wereld plat en niet rond horen zien en zwijgen en dan heb ik het dus mis helemaal verkeerd, mag ik niks zeggen omdat men me…

Om anderen niet te kwetsen, maakt ik keuzes, laat anderen kletsen. Om anderen te ontzien, zeg ik dingen die ik niet meen misschien. Goed bedoelt maar ten kost van mezelf, Want wat ik echt wil dat uit ik niet, Ik maak keuzes zodat een ander geniet.…

Stil hoor ik in het ruisen der bomen De stem die zwijgend tot mij spreekt Een zachte roep die vraagt te komen Daar waar geen liefde of warmte ontbreekt. En in het hoge hemelruim zie ik de wolken Gruisloos zweven door het azuren blauw In vormen die een droom vertolken Over oorden waar ieder mens wel wezen wou.…

Wij maken nog een afspraak om elkaar voor het eerst te zien om elkaar te spreken en te horen, ruiken en voelen ook misschien. Dan zal pas echt gaan blijken of alles waar is wat is gezegd en of we samen verder zullen gaan of het wel klikt in het echt....…

Leven, ofwel de kunst van het scherp zien bij tanend licht van een wankele schemer, wachtend op een verruimde blik misschien. Wanneer ben ik tot acceptatie bereid? Als ik hoor, voel, proef, ruik of zie? Of is er nog een verborgen waarheid, als echo van een onbekende dimensie?…

ouders van deze kinderdaders spreek hen daarop aan haat machtsbetoon iedere dag zien en horen wij dit weer Heer geef een Goddelijke ommekeer…