521 resultaten.
Yin en Yang
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 245 Ik heb je gekregen,
maar ook weer verloren
sterven is definitief
onherroepelijk mijn lief
resultaat van worden geboren
het yin en het yang
de essentie van het leven
een grote tegenstelling
een leven lang
dat is mijn houvast
nu leef ik in pijn
maar ooit zal er
ook weer vreugde zijn…
Wilgen...
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 146 Ze staan
-onverstoorbaar-
aan de waterkant
de wilgen
ze houden van land
en water
Buigen zich
zover voorover
dat ze zich niet
meer strekken kunnen
Hun tengere voeten
klauwen
in modder, aarde
herkennen de waarde
van
het taai houvast
hun twijgen
verwijzen naar:
later.…
Het volslagen geluk
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 260 Het enige volslagen
pure geluk
van de volwassen mens
ligt niet in rijkdom
of ander materialisme
maar is als het geluk
van een vlinder
met zijn schoonheid
de kleurenpracht
en zoete geur
van een boeket
schitterende bloemen
vrij en dartel
als een kind.…
Aan jou verspilde woorden
hartenkreet
1.0 met 5 stemmen 1.086 Ik ben moe
van het vastklampen
aan waarden,
ze bieden geen houvast.
M'n krachteloze vingers
klauwen,
glijden af
op onverschilligheid.
Het duizelende
tollen van gedachten,
maakt, dat ik
geschreven woorden braak...…
librije
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 231 in de tussenruimte van woorden
celebreert bewustzijn
in productielijnen
tijd geen houvast
in gelatenheid van boeken
rugzijdes trots gespannen
lezers ploeteren weetgraag
in de aroma van dialoog
elk volume in verhevenheid
in deze positie stijgt
het gewicht in gevoel…
Schaduwen in de put
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 115 nog steeds
herken ik ze
mensen, die zwalken
geknakt door
ondragelijkheid
zware energie
heb ik gegeten
mijn cellen schreeuwden
tanden knarsten
door zoveel duisternis
bijna gaf ik op
houvast was verdwenen
ik draaide mij om
keek mijn angst aan
zag dat hij liefde is…
Haagse spiegelingen
netgedicht
4.0 met 32 stemmen 1.022 In de verte gloort het uitzicht
over een Haagse gracht,
nu gedempt en de idylle voorbij
het getouwtrek
aan wat overeind moest blijven,
bood niet voldoende houvast
aan de rust, ruimte en statigheid
waarmee schoonheid is verbonden,
haar weerschijn doet mij verlangen.…
dichten
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 488 gedachten zoeken vorm
ik vang ze in beelden
zoek daarbij de woorden
onzeker staan ze daar
op lange dunne lijnen
wiebelende koorddansers
zinnen ontrollen zich
als stevige touwen
geven houvast aan
gedachten en beelden
gevangen in woorden…
DE NAVELSTRENG...
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 907 verbonden zo met moeder
want zij is mijn houvast...
ik leef door haar
en is mijn adem,
ik ben er, dankzij haar
de schaar die men deed knippen
die neem ik nu gewaar...
ik wil niet
losgekoppeld worden
daarvoor ben ik niet klaar
maar eens moet het gebeuren
maar 'k maak ernstig bezwaar...…
Dolend
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 317 de leegte in haar ogen
kleurt peilloos diep
waarin vissen
welig rondwaren
krijtwit haar gelaat
tenger structuur
zichtbaar gebeente
oogt bitterkoud
ondergrens allang
overschreden zoekt
dolende ziel naarstig
naar houvast…
Hoe hij stil kon verdwijnen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 93 Als sporen van zijn stroom
vervagen,
slaat hij wanhopig terug,
maar in lucht
is er geen houvast.
Paniek’rig het laatste woord,
Maar geruisloos
was zijn val.
De stilte kwam
en bleek zijn ballast.…
Ego
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 89 Je leert echt niet zoveel
als je alleen jezelf hoort spreken
midden in het leven
mag het toch tijd zijn
het over dominante
ego te laten gaan
het los proberen los te weken
houvast te zoeken
in de diepe betekenis
van het menselijk bestaan…
Een of ander
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 192 nachten slecht slapen
veelal in het donker staren
wakker elk uur
waar is het houvast
de sterrenschakel
mijn aanbeden maan…
denken, wandelen
liggen, weer opstaan
verlangen om heelhuids
voor de bui te schuilen
van geluk te kunnen huilen……
De onzichtbare kamer
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 924 de onzichtbare kamer
van het
grote verlangen
zoekend
naar het antwoord
op allang gestelde vragen
is het slechts fantasie
zonder houvast
louter
een hunkerend verlangen
of juist
het daaraan toegeven
lichtend
als een bevrijd moment
of donker
als een koude nacht
wie vertelt het
ons
jou
en mij…
Wanbegrip
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 372 klanken opgepikt en beproefd
met naïeve tong en lippen
vormen snel begrippen
en houvast voor het voelen
uitleg van bedoelen
maar waar een woord
verkeerd ontglipt
de misvatting wordt aangestipt
steeds verder uitvergroot
is begrijpen ziek
en bijna dood…
Het nieuwe Babylon
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 302 een tijd van messen slijpen
en niemand lijkt het te begrijpen
in hetzelfde taalgebied
verstaat de een de ander niet
er wordt gepraat geschreven
alles met elkaar verweven
woorden zijn geen houvast meer
ieder gaat apart tekeer
subcultuur en misverstand alom
door achterstand trekt alles krom…
het geloof van de dichter
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 184 een zeiler laverend tussen bakens
kwetsbaar als het wankel bootje
in de branding van het bestaan
hoe anders de dichter als dichter
die houvast vindt aan lettergrepen
en verzen schrijft op de fundamenten
van het geloof in zichzelf…
de tijd op zicht
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 252 het heeft iets behaaglijks
wanneer ze branden
de kaarsjes in december
lichtpuntjes als houvast
op de valreep van een
bijna verlopen jaar
straks op de weg terug
naar het licht
wanneer de kaarsjes doven
weten wij ons gesterkt
met het besef dat we toch
in het licht blijven geloven…
deining
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 183 ze voelt geen vaste
grond onder haar voeten
ze is niet bestand
tegen het land
deining heeft ze nodig
deining, donker water en
de zoute wind die vertelt
wat haar te doen staat
op weg naar de horizon
haar houvast duurt niet langer
dan een paar golven lang
ze gaat nooit aan land…
gazelle (voor Gert-Jan en zijn zusje)
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 119 onder steile
zandkleurige haartjes
zie ik je tederheid jongetje
in glanzende ogen
als van een gazelle
voorzichtig tast je
ademloos bijna
vermoeid zo vermoeid
naar houvast
nog altijd heb ik je
lief jongetje jongetje
met de gazelle ogen
roerloos woon je
rust je slaap je
in mijn hart…
Op een vergeten strand
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 518 zacht danst
op een vergeten
strand het zand
wind speelt
als een kind en
hapt naar duinen
verstuift in
doelloos struinen
het gehelmde gras
ontbloot de
wortels zonder zon
om ze te bruinen
de duinen wandelen verder
in een vruchteloos zoeken
naar uiteindelijk houvast…
Vingertoppenpijn
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 307 zag je nagels
langer worden
voelde vingertoppenpijn
tastte naar de toetsen
in een laatst moment
van bij je zijn
je woorden waren
luchtig vluchtig
op het wit papier
ik heb ze uitgeprint
bewaar ze met
mijn tranen hier
ze krullen nu
de kanten van
mijn enige houvast
de inkt vlekt
aan mijn handen
ik kende je nog pas…
Grenzeloos
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 647 Buiten dat veilig kader
- en waarom zou het veilig moeten zijn -
de handen zonder houvast leeg
en vierend in het open veld
blijk ik de ander…
een dak boven mijn hoofd
hartenkreet
2.0 met 13 stemmen 1.488 jouw handen
mijn beschutting als het regent
mijn vuist in de buurt van kwajongens
mijn paardenmiddel bij een slecht humeur
mijn houvast als ik wankel
mijn warme thuis
jouw handen
koud en gevoelloos liggend
onbereikbaar ver onder de grond
waar ga je heen als je dakloos bent?…
Onnatuurlijk breekbaar
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 740 zoals je daar nu ligt
onnatuurlijk breekbaar
tussen de witte lakens
zou ik van je kunnen houden
je kijkt me aan
zonder iets los te laten
maar laat eindelijk
wat houvast zien
ik beantwoord je blik
in stille aanvaarding
toen ik wegging
bleef de deur open
jij kon hem niet meer sluiten
en ik heb dat nooit gewild…
Onnatuurlijk breekbaar
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 908 zoals je daar nu ligt
onnatuurlijk breekbaar
tussen de witte lakens
zou ik van je kunnen houden
je kijkt me aan
zonder iets los te laten
maar laat eindelijk
wat houvast zien
ik beantwoord je blik
in stille aanvaarding
toen ik wegging
bleef de deur open
jij kon hem niet meer sluiten
en ik heb dat nooit gewild…
een handje
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 7.079 een handje
van jantje
altijd daar
eerlijk waar
een houvast
die mij past
tijdens dip
stevig grip
bij mijn pijn
gewoon zijn
de strohalm
even kalm
soms strelend
wel bekend
zo vertrouwd
lang getrouwd
het handje
van jantje
altijd daar
wij, één paar…
jou niet
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 224 je klanken bedriegen woorden
valkuilen in het duister
tastend naar houvast
nee ik vertrouw jou niet
niet zoals ik weet
dat bomen bloeien in mei
niet zoals de kou bijt
door mijn wollen wanten
in de winter
niet om op te bouwen
drijfzand draagt het huis
waarin ik woon…
De pijn van trots
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 228 het was zijn hand
vragend in
gespreide vingers
reikend naar
houvast en steun in
onverwacht afhankelijk zijn
de pijn van trots
stil verborgen
in ogen vol zorgen
nog speelt de lichte
humor in zijn woorden
met de ernst van nu
maar het besef van
eindigheid klinkt donker
in de stilte van ons samenzijn…
Veertig rond
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 489 Houvast snijdt mijn handen,
bloedt mijn bloed,
verliest mijn blaren.
Rauw glijdt langs de wand
mijn bast.
Touw is strohalm,
is mijn angst die beter past.
Ik blijf dus hangen
zeker van de afstand
die ik nauwelijks durf te klaren
want dat touw...
hoe houd ik dat in godsnaam vast.…