Alle inzendingen over Kamers van Koophande

Als liefde in een andere kamer woont een tweede kamer zonder water en brood alleen maar door een schim bewoond zal honger heimwee aanwenden en dorst het geweten zenden naar andere wereld niet ver van hier als liefde niet spontaan meer is is er met de mens iets mis.…

Er brandt altijd licht in de villa met de zwarte luifels en in de kamers van het achtergebouw waar nooit iemand te zien is De toeristen die er komen, moeten wel een dekmantel zijn, het is een stil hotel Soms wordt er piano gespeeld - een heldere spanning in de nacht De hele situatie doet me denken aan handelingen die ik ken van films en…

Ik fluister u zacht 'goedenavond' Mijn schamel, m'n simpel bezit Al ligt er zo menig illusie Begraven in 't kamerke wit. 'Goedenavond', al doodt ge zo trage De hoop van mijn lachend gelaat O! Ik moet u bijwijlen beminnen Als had ik u nimmer gehaat. 'Goedenavond' gepeinsde gedachten Die zweven nog boven mijn hoofd 'Goedenavond' gestorven…

De stille ruimte Waar zonder mensen Geen warmte te vinden is De stille ruimte Waar zonder muziek De stilte de vloeren bekleed De stille ruimte Waar zonder meubels De echo je angstvallig toespreekt Maar als ik in de stille ruimte De lichten weer ontsteek me nestel op mijn fijnste plekje en het me weer even eigen maak Dan voel ik me…

toen ik de middagen in zijn kamer doorbracht en in zijn lichaam rondliep of neerzat, een boek las of sliep, toen ik de weg van zijn oor kende en de rivier van zijn ogen binnenvoer toen ik met zijn handen speelde en over zijn lippen liep toen ben ik mijzelf vaak tegengekomen lachend en huilend en dingen zeggend.…

Geen dag kan zo beginnen, als deze dag begon: ik kwam mijn kamer binnen en daar was enkel zon. ---------------------------------------------------------- uit het werk van Jac. van Hattum (1900-1981)…

later wil hij een kamer ze hoeft niet groot te zijn maar wel van hem alleen waar hij zichzelf kan zijn een eigen plekje knus, zoals dat heet, met een zeteltje een ijskastje een teevee en ach een radiootje om niet alleen te zijn en dan neemt hij vrij de chaos gewoon erbij maar dat is dus later vandaag staat hij nog open voor wat opgeruimd…

Ik liep door duizend kamers heen, allen hun eigen schat bewaard, Met muren hout tot hard als steen uiteindelijk toch wit gestaard. En ik wilde ze forceren; lopen door de straten van plezier. Deed ik dàt nu duizend keren, dan was ik vast gelukkig hier. Maar geen mens kan me wegduwen; Geen liefde stoot me af.…

Luister naar Bos hoe hij vloekt over jaren van oppressie Een man van het volk een vriendelijke donderwolk van media en regressie Hij lijkt zich temidden van ons te begeven zwaait tierend met zijn oppositiestaf Maar ik vraag me steeds vaker af wie heeft nou zijn speech geschreven? De rethoricus Verhagen praat en predikt, onverstoord…

Dat voorwerp dat diep in je tas hoort Of op schier onbereikbare plekken Dat blijkt als een wilde te lekken Het privacysproeiende paspoort In afwachting van actie uit de Kamer Hanteren we voorlopig maar een hamer…

liefde letter na letter vetgedrukt als een uitnodigende rode loper op een ondergrond van vereenzaamde stenen uitgerold tot aan mijn tenen wachtend op mijn eerste stap Je veegt de korrels zout uit m'n ogen met jouw fluweelzachte vingertoppen en met vlag en wimper haal je me binnen waarna je de brug achter ons ophijst en me de weg naar jouw kamers…

zelfs het licht vluchtte weg uit de donkere kamers van het huis zonder spiegels waar het lachen verging alleen de schaduw van wat was, is blijven hangen en echoot het verleden tegen oude muren maar aan de kim klimt ongezien de Zon het huisje tegemoet…

Dus Pechtold, Wilders, Halsema en Hamer: hou op, of anders: “ga naar jullie kamer!”…

In een opgeruimde kamer Strooi ik met gedachten En maak er een zootje van…

In mijn hart, mocht je komen wonen was er een kamertje, speciaal voor jou wanneer je er ook had willen komen ik hoopte toen, spoedig al heel gauw. Je mocht er van mij altijd wonen blijven een gedachte dat je toch iets bij me bent 'n idee, al weet ik jij bent niet te krijgen toch ben ik blij je te mogen hebben gekend. Je eerlijkheid…

Hier verberg ik mijn overpeinzingen duistere gedachten en herinneringen die zich kleden met schemer geheime bewaarplaats van verregende strelingen Ik woon er tussen onleesbare bundels vol hoekige en hermetische woorden testamenten van dode dichters die spelen met wanhoop en liefde en drentelen achter schuifdeuren In deze verborgen camera…

De Tweede Kamer boekte verre reizen en de vooruitgang houdt een zomerstop. Dus Geert doet er een schepje bovenop en noemt moskeeën nu weer 'haatpaleizen'. Mark Rutte maakt zich liever, en met flair, op dansfeestjes bij meisjes populair.…

Gebéúrt hier iets van grote importantie, Is nondeju de Kamer op vakantie.…

de kast staat tegen de muur tafel, stoel en bed staan op hun plaats net als gisteren aan een andere muur hangt een schilderij een paar foto’s op de kast net als gisteren het eten wordt gebracht de koffie, de thee net als gisteren vandaag ben je gisteren vergeten stond die tafel gisteren ook daar vraag je hing dat schilderij…

Ik was bij Harry Mulisch op bezoek, Hij was niet thuis, maar bleef de kamer vullen, Door heel de atmosfeer en al z’n spullen, Tien jaar geleden viel voor hem het doek. Maar een gedachte die tot vreugde strekt, Is dat hij nu de hemel heeft ontdekt.…

Het huis is plots eenzaam zonder haar snelle pasjes het kamertje opgeruimd, geen spelletjes op de grond netjes op een rij hangen weer de pakjes en jasjes foto’s op de kast, toen ze vol energie was en gezond Weemoedig zit zij nu bij ‘t lege bedje in haar kamer en streelt liefdevol herinneringen van haar lieveling zij kan niet meer verder denken…

je raam sprak donker kon geen licht verstaan je schaduw op behang was er nog niet zo lang gebogen over boeken het internet paraat zag ik je woorden zoeken studerende tot avonds laat dromend keek je vaak naar buiten hoorde dan dezelfde vogels fluiten ik ontmoette zo je lach zag gordijnen plotseling verdwijnen en dozen stapelden…

Hij veegde een traan...en kwam nooit in die kamer weder.…

Ik ben een spin en draag een kanten kleedje Zo sterk, dat storm of regen mij niet deert En dansend wacht ik nu op een dinertje Daarna een rendez-vous met -mijn ideetje- Een Haagse kamerspin en hij heet Geert…

Een kamer vierde hoog. De zon ging erin op en maakte zijn eerste stappen … Door de gordijnen vloog de dag de wijde wereld in…

De meeste Kamerleden ratelen Gaan daardoor af als de bekende gieter Maar Omtzigt niet, bravo voor onze Pieter Verheven boven hen die zwatelen Als Pieter doorbijt, wordt men zeer nerveus Hij neemt z’n Kamerlid-zijn serieus!…

je zou je nog nestelen in geheugen nog oorverdovend een stilte doorbreken een kamer bezoeken en verlaten, je zou de toon van afwezigheid nog inkleuren daarbij hadden we afgesproken niet ter plaatse te zijn, stellig te ontbreken we zouden een herinnering ophalen dat kon aan zee zijn geweest, in een bos tijdens een glimlach, in het voorbijgaan…

de Kamer loopt, daar lijkt het op, snel leeg de grote uittocht schijnt zowaar begonnen de ooit gewonnen winst is snel geronnen een bitter koekje; nu van eigen deeg maar blijven lachen is de juiste leus we moeten wát! en huilen is geen keus…

Dit is inderdaad heel anders, nieuwe kamers. In alle kamers draait mijn leven zich om. ---------------------------------- uit: 'Vandaag in deze stad', 1991.…

In één kamer van mijn hart zit een slot op de deur, alleen de hemel kent haar smart heeft de sleutel van de kamer van het hart en verder geen: daar zit al het verdriet verborgen en de pijn Soms zou ik dat met jou, met haar, met hem, willen delen, en of ik het meen: niet alleen de kamer van pijn maar ook de kamer van stilte vreugde en zonneschijn…