Alle inzendingen over Keuze OR Verdriet

kunnen opstaan niet meer willen gaan de eenzame keuze…

In België kan men een keuze maken of men een jongen of een meisje wil. De spermacellen maken het verschil of zij van hem of haar bevrucht zal raken. Het lijkt wel mooi, de keuze van een telg. Maar zeg nou zelf: wie wil er nou een Belg?!…

Twijfel speelt een duister spel met hen die moeilijk kunnen kiezen ze doen of er geen keuze is door alle opties te negeren waardoor uiteindelijk de keuze niet gemaakt wordt door hen zelf maar een ander de beslissing neemt…

Word dan sterk, treuzel niet 40 jaar is geen verplichting Om te blijven met verdriet Maak die keuze voor jezelf Voel je weer een jonge meid Wees verstandig blijf niet wachten Verlies niet meer verloren tijd Ben je blij, nog steeds gelukkig? Leef je nu echt zonder spijt?…

na haar keuze werd het anders nooit meer dezelfde woorden want verdriet zou haar verteren haar verstoten en dan vermoorden het bloed door haar weggeschonken zoals een plechtig levensoffer zou haar wellicht weten te vinden met de ontkenning van haar slachtoffer vandaag in het hier en nu boet zij dag aan dag genoeg in haar la het mes altijd…

na haar keuze werd het anders nooit meer dezelfde woorden want verdriet zou haar verteren haar verstoten en dan vermoorden het bloed door haar weggeschonken zoals een plechtig levensoffer zou haar wellicht weten te vinden met de ontkenning van haar slachtoffer vandaag in het hier en nu boet zij dag aan dag genoeg in haar la het mes altijd…

Jij kan er ook niks aan doen, mijn liefste, maar ik voel zo een verdriet als ik mijn tranen afveeg.…

Laat mij toch nog één keer dromen: jij niet bij mama - ik niet bij papa: samen, want onze keuze voor apart is toch maar zus en zo……

zee zo oneindig de kuststrook lijkt verdwenen als opgegaan in een nevel het twistend bootje in een eenzame cirkel vaart zo ver van een thuis meeuwen schreeuwen vechten zich een plaats in het bestaan jij roept naar een haven het vuurtorenlicht je zoekt een baken, een zicht waar zijn toch de liedjes de golvende woorden van je…

Zeg me, wanneer het minder wordt, het gemis, zeg me wanneer het minder gevoelig wordt, geen pijn meer doet. Zeg me hoelang ik je zal blijven missen, zeg me! 'k ben de wanhoop gepasseerd, niemand heeft me ooit geleerd, hoe om te gaan met dit moordende verlies, zeg me, wanneer het niet zo schrijnend meer is, dat ik je…

Ben 'k even zielig niemand die het ziet, mijn stil en weggestopt voel- en tastbaar verdriet. Lopend in de regen, hou ik mijn tranen niet meer tegen, dat doet de regen ook niet!…

Soms is een traan een uitweg, een uitlaadklep, een emotie van liefde, vreugde of verdriet, het is maar net, hoe je die traan op DAT moment ziet. Soms, of vaak of: helemaal niet, is het datgene wat je juist NIET ziet, maar waarvan je ook niet wilt laten zien, dat.....verdriet, emotie en blijdschap kort bijeen liggen…

Niet te tellen de tranen niet te herstellen het verdriet. Niet te stelpen de tranenstroom dus doet ze gewoon niks, laat de stroom Lopen. Want verdriet stop je niet!…

Niet te stuiten, het tranendal niet te stoppen de tranen-waterval Het verdriet, zo intens zakdoeken te weinig. Zo hard is de klap dat ze nooit, nooit meer met huilen stoppen mag. Zo snikt ze, gierende uithalen zo weent ze, grenzeloos tegen dit verdriet is geen medicijn dus laat haar, laat haar gewoon maar verdrietig zijn.…

met het volle verstand wil ik in de mallemolen waarvan ik al weet hoe de rit eindigen zal het is een keuze die ik maak een keuze die niet iedereen mij in dank zal afnemen en toch maak ik hem Een keuze die anderen pijn doet die jou blij maakt en mij gelukkig maar toch.........…

De rebbe zei nog tegen mij: "In de keuze laat ik je vrij, maar ik voorspel verdoemenis, wanneer je bruid geen joodse is". De pastoor zei nog tegen mij: "In de keuze laat ik je vrij, maar je hebt veel te verliezen, mocht je geen roomse bruid kiezen".…

paden lopen aan weerszijden niemand aan je hand of arm je kunt links, je kunt rechts soms onderbouwd, soms op gevoel je maakt een keuze en trekt er lering uit maar de keuze die je maakte die was geheel vrij…

de keuze van onze liefde, de keuze van ons kind. als je maar weet dat ik je altijd heb bemind. ik moet nu door met mijn leven samen met mijn kleine meid. als jij nu maar weet... je gevoel kan je bij mij niet meer kwijt.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

je schemerde verdriet een smal figuur vaag zichtbaar in het onderdrukte snikken het stille hopen was er niet doelloos pak je zachte handen verdwaald zoek je naar troost je pijnen zijn geen schande in het wiegen van de dood die neemt beleefd het leven hij overhaast het einde niet zijn komst verkondigt overlijden er is geen keuze hij gebiedt…

je schemerde verdriet je smal figuur vaag zichtbaar in het onderdrukte snikken het stille hopen was er niet doelloos pak je zachte handen verdwaald zoek je naar troost pijnen zijn geen schande in het wiegen van de dood die neemt beleefd het leven overhaast het einde niet zijn komst verkondigt overlijden er is geen keuze want hij gebiedt…

Elke voetstap, elke handeling, elke keuze elke wandeling. Het pad dat jij gaat. Het bestaan draagt alles. De wanorde en het verdriet, alsook de tijden met zonlicht. De verwelkoming en het afscheid, de distantie en de nabijheid. Kleur geven aan het bestaan verzinken in grijsheid.…

In de liefde Gaat het vooral Om kracht En om keuze De kracht Om dwars door je angsten heen Je hart te blijven openen En de keuze: Ook als de dingen niet gaan Zoals je verwacht of gehoopt had Met liefde naar jezelf En de wereld Te blijven kijken…

Ten halve keren of ten hele dwalen, Die keuze maakt een wereld van verschil. Er komt geen Kuip want men voorziet problemen, Een keuze om een voorbeeld aan te nemen...…

Ik wenste dat het drama nogmaals de keuze liet.…

gevoelssignalen onbewust gedragspatroon creëer een keuze…

Afscheid nemen in de tijd van het coronavirus brengt veel verdriet en pijn. Geen afscheid kunnen nemen zoals je het zo graag gewild had. De regels die er nu zijn, zijn verschrikkelijk, maar het moet wel zo zijn, er is geen andere keuze. Mensen sterven alleen, zonder dierbaren om hen heen, hoe erg moet dat wel niet zijn.…

Een verhouding met een ander, Verwoest, verscheurd, verbitterd van verdriet, Wij houden van elkander, Mijn vraag is waarom je dat niet ziet. Je keuze is gemaakt, zij is voor jou de ware, Ik zal je moeten laten gaan, Dat ongeloofelijke loeder! Jij bent nu de hare.…

gesust, verdund, verdwenen Er is weer een keuze, een nieuw vervolg Er is weer zicht, op een nieuw gedicht…