Alle inzendingen over Kind OR logeren

ze komen weer een weekendje logeren en wat onwennig staan ze op z’n stoep met kinderfietsen, een timide groep hun moeder draagt een tas met schone kleren geen boeman zijn, een woning vol met troep wat maakt het uit, dat moet hij tolereren ze laten zich haast schaamteloos fêteren en leven op patat, kroket en snoep ze zijn weer thuis, verdwenen…

Hoe zal het blonde kindje zijn met neusje fijn en oortjes fijn en zachte haartjes als satijn? Hoe zal het blonde kindje zijn met oogjes blauw als morgendauw En rode lipjes als karmijn? Hoe zal het blonde kindje zijn met lidjes rond, en lachgezond en lonkend lachend zonder grijn?…

Vandaag moeten onze kinderen leren omgaan met geweld want alles wordt uitgebreid op school, tv en in de krant vermeld. Hun vrijheid komt al in gevaar en ook hun rechten, daar moeten zij nu al om leren vechten. Aanslagen bij de vleet het is niet meer weg te wuiven en ik zie het kind in het kind verschuiven..…

Gij wast aan mij gelijk de winde die wentelt om een koren-aar; dra zal ik aan mijn wang bevinden de zoete streling van uw haar. Dra zult gij 't glanzend voorhoofd beuren tot waar mijn slapen komm'rend staan: zo ziet men, wild, een winde geuren naast 't wegend rijpen van het graan. o, 'k Ben geen sterke; moe-gedragen, verzwaart…

wie klein is wordt gemakkelijk over het hoofd gezien hoeveel wezenloze kleintjes passen in een grote koffer in verbrokkelde nachten strelen we je bange kleine hoofd sussen we met zachte woorden je ontroostbare hartje waarin duistere angsten spoken die dieper gaan dan je zeggen kan op een dag boven ons plots een vliegtuig…

in de sloppenwijk wordt een kind vermist een ingetogen kind van zeven jaar ijle klaagzang noch bezwerende drums kunnen het onheil weren niets brengt het gemiste thuis in nachtelijke angstdromen verliest de moeder haar armen ze kan het kind niet dragen naar het licht van de dag dat onaanraakbaar hoog achter de bergen schemert…

Voor logeren blijven bedden, maar wel uit elkaar, voordat het uit elkander valt. Maar laten we het nu doen, nu het nog gemakkelijk kan. Uit elkaar als vrienden met een zoen, wat denk je er nu van.. Dan kunnen we nog samen, alleen niet dag in , dag uit. Je zal het wel beamen, slechts soms nog samen voor de kleine guit.…

Vandaag wandel ik in gedachten terug naar het oude huis bij de rivier waar mijn man en ik lang woonden hoe was het daar toen mijn man nog leefde en de kleinkinderen kwamen logeren om in de boomgaard te spelen de oude dag die valt mij zwaar vaak leef ik in gedachten daar niet langer hier de oude foto's in de kast laat ik via het beeldscherm…

Toen een ex bij me kwam logeren had ik mijn teveel aan lijsten wat maar schimmelde en voedsel werd voor zilvervis, weggedaan: twintig jaar herinnering en ik twijfelend of dat geen spijt... Hij eenmaal bij me, ging het over werk, over liefde en die tijd, het vulde mij met zoveel dankbaarheid, waarin al die lijsten pasten.…

Achter mij in de zeereep verheft zich het hoge huis met de vele woningen waar ook voetballers logeren en dienaren van staat of Mars vergaderen. Velen dalen per wentelwiek uit de hemel. Samenbindend hier is de onbescheiden beurs. Zoals ook de ijzeren greep om het complex.…

Een oma om te gaan logeren en om kinderliedjes van te leren Een oma om samen ergens naar toe te gaan eentje die voor hen altijd klaar zal staan. Om hen, als het nodig is, te verzorgen dat zou ik graag willen, al is het maar één morgen Het doet mij zo ontzettend pijn dat ik DIE oma niet kan zijn.…

Soms krijg ik bezoek van een zwervende beer, die enige dagen blijft logeren, heel gezellig, met honingwijn. De rest is toegift, waar ik extra dankbaar voor ben, prachtige wandelingen met superrode vliegenzwammen.…

Je was mijn kleine jongen, lief en zacht, jouw oogjes straalden praal en pracht Jouw glimlach was mij geliefder dan parels en robijnen, jij liet elke pijn uit mijn hart verdwijnen Tot op een zekere dag dat je mij verliet, ik leek wel te verdrinken in de tranen van mijn verdriet Ik had je zo graag nog 1 keer papa horen zeggen, je nog 1 enkele…

Die is gekrompen, spuugt nu geen vuur ik lach om het kind, kijk verder naar het spel van wind en wolken. Dan ineens zegt het kind: Oma....hoe moet dat als je een engeltje bent? Stel dat dan die wolken er zijn, dan zie je ons nooit meer, da's niet fijn!…

Het is met niets te vergelijken, het blije lachje van een kind. Zo rein met klare ogen, dat jouw oog zoekt en vindt. Het valt je onverdiend ten deel. Diep in je hart daar daalt het neer. Niets kan het evenaren, ontroert je meer en meer.…

aan de overzijde van de stilte de overkant van de taal vallen grote woorden uit onze handen de schone is gekomen onstilbaar mooie ogen als sterren als wit glas haar gezicht de maan vaart de wereld voorbij zachte stappen tussen de schelpen de nacht sluit ons in haar armen de schone is gegaan we leren afscheid nemen nooit van…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

Zie het ontwapenend kind dat bloemen zorgvuldig plukt een waar stukje geluk als ze de allermooiste vindt. Bekoorlijk is zij in 't licht van haar schoonheid niet bewust straalt ze vol levenslust een glimlach op haar gezicht.…

Nee, Famke wil geen roze en geen blauw, Haar baby’tje behoort tot de neutralen, Het kind mag later het geslacht bepalen, En maakt dan zelf de keuze: man of vrouw. Straks wordt zijn penis er eerst afgedraaid, En als hij groot is er weer aangenaaid.…

En al waren we maar kleine kinderen, wij hielden veel van haar.…

ik weet niet meer dat jij er niet was dat je nog niet bestond in de stilte van de nachthemel kan ik de aarde niet meer verdragen het kleine leven zal als de doden niet weerkeren rouwen kan ik niet in ijstijden is de lente een slechte leugen de winter eindigt niet je onschuld je tederheid kan ik niet vergeten in deze kille…

Als je een keertje wilt komen logeren, luister dan naar dit lied. Wees voorzichtig als je binnenkomt, gooi niet met de deuren, pak een stoel en sluit aan in de kring. ’t Is hier knus en gezellig dus laat je verwarmen door de zon door het raam dat ik zing.…

Zij kwam even logeren, bleef een lang half jaar totdat ik haast stikte in mijn diepste angst van wat kan en moet ik straks zonder haar Tot ik niet goed wist voor wie ik het bangst was als die logeerpartij over zou gaan We hadden ons lief, want we hadden elkaar gevangen in woorden als nooit zonder jou wij waren geen twee meer maar deel van…

'k Zat rustig in de zon te genieten een boek op schoot, maar las geen woord ik luisterde naar allerlei geluiden en stemmen die ik nog nooit had gehoord De buren links zijn weer opa en oma geworden en hebben de oudste bij hen te logeren het ventje mag opa helpen in de schuur want van opa's kun je heel veel leren De buurtjes rechts van ons…

Het was zover, dat hij er mocht logeren. Hij kon 't gezag der ouders niet goed uitstaan en moest helaas Monique in bed ontberen. Al werd getolereerd, dat Hendrik váák kwam, ze mocht niet met 'm slapen en niet uitgaan. In ieder opzicht was z'n vlam een waakvlam.…

Het kind praat. Wie gaf het de woorden? Het kind gaat. Wie gaf een weg? Het kind gedraagt zich. Wie gaf het zijn normen? Het kind zoekt. Wie laat het vinden?…

Kinderen Geboren uit liefde, verlangend verwacht. Geschenk van de hemel aan mensen gebracht. Bemind en gekoesterd, van harte aanvaard, de start van zo'n leven een koninkrijk waard!…

Ik heb je in mijn buik gedragen Ik voelde jouw leven in mijn buik Ik streelde je en wilde je vragen Blijf nog een tijdje in mijn buik. hier doet niemand je nog kwaad in mijn buik ben je nog heilig Hier is het voor jou nog veilig hier ken je nog geen kattekwaad. Over mijn buik kan ik je strelen In mijn buik draag ik je mee waar ik ga: Jij…

Kinderen zijn vervelend in vragen. Al ben je nog zo vreselijk alert. Kinderen zijn gevaarlijk als ze weten, wat zo mooi verzwegen werd. Kinderen zijn akelig waneer ze zeuren , Dan doe je gewoon je hart op slot, Kinderen zijn te veel als ze zeggen. Jullie maken alles kapot. Daarom hebben ouders kinderen, en kinderen geen ouders meer.…

Leg je handje in mijn hand, Ik breng je naar het bloemenland, Het land, waar het hoge pijpkruid groeit En waar de witte meidoorn bloeit. Daar zijn bloemen in overvloed, Boven het hoofd en onder de voet, Met bloemen bekranst, met bloemen beladen, Zullen we door de bloemen waden, Langzaam aan, dat onze hakken Niet de stelen zouden knakken.…