8137 resultaten.
tragiek van een dichterskind
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 154 zoals haar haar vervilt tot een hoed
drapeert ze zich met haar voeten
aardend uit haar bladzijde
haar vel verschrompelt naar de rand
op het boek wil ze vloeien
gelezen worden om nog eens
een vermoeden van een leven te voelen
zij is het kind van een dode dichter
reeds lang vergeten
sinds de schimmel aan het papier
begon te knabbelen…
De tragiek van de zelfdoder
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 275 Dit is een drama,
zuivere parels,
geen beschilderde glimstenen,
brak water lekt niet uit ogen,
vormt zij die wenen,
omringt de gevallen speler,
een tragedie,
bloed,
gelogen doch gemeend.…
Tragiek in duel
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 852 het was stil
in het lawaai
van afwezige ogen
geluiden van hun ziel
beroerden ons aller hart
toch brak het ijs
toen na klanken
van gedeelde smart
‘t licht zich af kon stemmen
op het heden
ieder werd
op zijn unieke wijze
verder vrijelijk
in eigentijdse cadans
medegezogen
opdat zo weer
de toekomst
kon worden beleden…
TRAGIEK VAN HET LEVEN
hartenkreet
2.0 met 22 stemmen 1.380 keerde alles zich
tegen het leven en
betekende een noodlottig
ongeluk de dood
Even als in een flits
zat niets in het leven
mee
alles keerde zich
tegen
het leven
Geen reddende engel
slechts de dood
onherkenbaar en rakelings snel
veroorzaakte het
smartelijk heengaan
en immens
ontroostbaar verdriet
voor de nabestaanden
DE TRAGIEK…
Voorstelling
netgedicht
4.0 met 37 stemmen 641 Met ogen gesloten
belichaam jij de liefde
danst blootsvoets
in vochtig donkerzilver gras
spetters lichten rond jouw
schitterend lichaam
raken het verdoofde gezicht
gesloten blijven mijn ogen
omdat ik liefde niet bezit.…
Hoop
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 971 Zoals de vogels vroeg in de lentemorgen hun lied zingen
en de zonnestralen door het dakraam mijn lichaam beminnen
De geur van gemaaid gras mijn longen vult met een lentegevoel
is het in mijn hart een strijdgewoel.
Het ultieme gevoel van geluk is voor mij een streven
en ik ben er van overtuigd dat het eens aan mij wordt gegeven…
Andalucía
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 519 los Reyes,zigeunerin,
Maya, ornament van het Alhambra
als gloed van sabel snijdt de passen,
haar lichaam strekt onder de Guadalquivir
tussen haar brandende heuvels
schaduwend z'n kronkelede rug
paaiend aaien
bemin me, mijn enige, mijn geliefde!…
Leven doe je zo
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 347 Hoe te leven met een chique tragiek!?
Van optimisme wordt je slechts een dwaas
Het tegendeel biedt ook al geen soelaas
De zwoele zwier van 't midden is paniek
Het leven leven, bang zijn, vallen, opstaan...
en ten slotte gruwelijk ter ziele gaan!…
Geluksgevoel
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 564 niets meer wat er nog toe doet
slechts jouw aanwezigheid
naast mij liggend in het gras
terwijl de zon onze lichamen
koestert en de mieren vallend
uit de sprieten van het gras
mijn handen betreden
is voldoende om mijn zintuigen
stuurloos te maken waardoor ik
alledaagse geluiden waarneem
zonder te horen en het branden
van de zon niet voel…
Haagse Harry ondâh ‘t gras
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 378 'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag
Toch hep ik steids wat met die gas gehad
Maah ja, ik ben getauge in die stad
Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag
Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held
Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…
mooi
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 625 welkom te horen
klinkt als zuivere
muziek
zo blij
eindelijk
bij je te zijn
terug in de warmte
ik schrijf de dijken
dichter
tegen elkaar
als lichamen
krullend
welkom te horen
achterover leunend
in hoog gras
blikken
van vreugde
spiedend naar
patrijzenslag…
Verlaat ons niet
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.147 Bevroren momenten, gejaagd door de sneeuw
Met rode lijnen van tragiek en triest
Zijn allen die niet langer hopen.…
Zorro
gedicht
2.0 met 5 stemmen 2.099 Tussen Mexicaans gras hadden ze ons te pakken.
(Hun laarzen gewet.)
Ze hadden onze huidskleur niet en drongen
ons lichaam naar binnen. Trokken ons binnenstebuiten.
Lieten strepen na in de vorm van halve swastika's.
Verder niks.
--------------------------------------------------
Uit: 'Vrede is eten met muziek', 2005.…
Kim Clijsters
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.234 gelijkgerichte neuzen
tennisten heen en weer
en stampvoetten de leuzen
voor deze laatste keer
het Antwerps sportpaleis
veelvoudig uitverkocht
Mauresmo voor de prijs
wijl Kim uit eerzucht vocht
ze haalde niet haar gram
maar zorgde voor tragiek
toen ze het afscheid nam
voor haar wenend publiek…
Gras
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 1.167 hij
weer ademhaalde en mijn kaartje vroeg
was het alsof de nooit geweest vervlogen
herinnering dat lichte niet verdroeg
ik vond mijn kaartje met gesloten ogen
een muur vol graffiti een brug die brult
wat late spruitjes nog en boerenkolen
volkstuinen bol van narcis en violen
een bel, een overweg, een groene molen
maar ergens weet ik gras…
Gras
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 558 er ligt een fietsje en een jas
hangt slordig aan een tak geplooid
ook liggen schriftjes rondgestrooid
die vielen uit een kindertas
verborgen onder struikgewas
ligt zij in bladeren getooid
gebruikt en daarna weggegooid
haar handjes zijn gevuld met gras
in alle onrust thuis ontstaan
ontsnapte er een kleine hond
hij volgt de weg door haar…
Het gras
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 401 Vrolijk huppelt ze
Tussen de bloemen
Haar voeten vochtig
Door de druppels
Van het natte gras…
Mijn gras
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 260 Jij was mijn gras
groen en levendig
schitterend in de dauw
maar toen wist ik het
het gras aan de overkant is groener.…
Onder het gras
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 972 tussen de sprieten
daar in het gras
een bijzonder plekje
een moment dat ik je zag
het laatste moment samen
toen ging je onder
weet dat je er nog ligt
maar toch ben je verdwenen
alleen dat kruisje in het gras…
Gras
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 1.025 Ik verveel me,
ik lig languit in het gras
en ik verveel me
Ik denk aan hoe het was
languit liggend in het gras
en ik verveel me
Die tijd met jou,
geen smart, geen pijn
nu lig ik languit in het gras
en ik verveel me
Wat jij toen
allemaal met me dee
en ik met jou
dat was pas fijn,
wij met zijn twee
maar het mocht helaas
niet lang…
gras
netgedicht
1.0 met 8 stemmen 493 Knak
deed het grassprietje
waar ik een bloemenkransje vsn maakte
om iets moois mee te zeggen
waarna het
rustend in de zon
het leven zou leggen…
Gras
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 162 In vroege lente zonnestralen,
de stad nog vele dromen te gaan,
vertraagt mijn pas tot genoeglijk dralen
tot iets euforisch mij stil doet staan
Starend naar het veld van groen,
geklemd tussen straat en waterplas,
inhaleer ik diep van dit seizoen
de frisse geur van vers gemaaid gras.…
Op het gras
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 420 al twee dagen lag hij daar
een roze opblaasballon
versierd met rode hartjes
nieuwsgierig keek de wind
hoe hij heenenweer rolde
maar niemand speelde ermee
toen was hij opeens weg
meisje met strikjes in het haar
had hem teruggevonden…
gras
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 113 het wuift
het waait
ongemaaid stuift
het niezend
en proestend
briezend en hoestend
inhalerende pollen
ondergronds de mollen
languit het gras
eenvoud van gewas
het verslaat de tijd
dit groene tapijt…
Over het gras
poëzie
4.0 met 13 stemmen 3.590 Over het gras en over het water
dwaal ik achter de beminde,
tot ik aanzie - later, later,
in een licht dat mij hervinde.…
gras
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 158 het gras kent geen geheimen dan
waarmee de wind het toerust
een lichte stroom brengt het tot
sussen en zwijgen verstrooid in
rust aan niets hoeven te wennen
het gras glijdt mee met gedachten
het ademt diep wat te binnen schiet
dicht bij de aarde reiken halmen
naar de hemel zonder te bewegen
liggen tussen de stand van het gras
zo…
in het gras
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 77 het gras kent geen geheimen
dan waarmee wind het toerust
een lichte stroom brengt sussen
tot zwijgen verstrooid in rust
nergens aan hoeven te wennen
het glijdt mee op gedachten
en ademt diep wat van binnen
opschiet
dicht bij de aarde reiken
halmen naar de hemel
zonder te bewegen liggen
tussen de stand van het gras
zo vast dat…
Mijn gras
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 308 Ik zit hier in mijn achtertuin
en zie het gras steeds groeien.
Het schijnt dat ik het maaien moet,
ach had ik maar wat koeien.
Dan hoefde ik niet achter
de maaimachien te lopen.
Het gras lag dan geconcentreerd
in verse koeienhopen.
Echter bij nader inzien
wil ik daar toch niet aan.…
Gras en meer
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 92 Zijn bewoners waggelen
achter de grasmachine aan,
scheren het gras en meer
over 1 monotone kam
en beknotten bomen in hun groei.
Het leven strandt op de oprit;
de vlammende open haard
soest enkel in slaap.
Opstandigheid vlucht
langs de schouw omhoog.
Laat het gras en meer toch groeien:
flamboyant en met veel dank.…
Gras
snelsonnet
3.0 met 7 stemmen 185 Alleen wanneer ik grasmaai denk ik even:
Gelijk het gras is ons kortstondig leven.…