Alle inzendingen over Liefde OR pindakaas OR honing

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Maar het brood is op, en de honing, en er is nog slechts één aspirientje.…

Kleurrijke bloemen lokken bijen met hun geur Wij krijgen honing.…

Varkensmest stinkerij Koeienvlaai meurt Paardenvijg geurt Honing is lekkernij…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

alleen voor jou wil ik naar honing ruiken wil ik bloeien als jasmijn en zingend door margrieten perken jouw geliefde muze zijn uitgelaten in de regen met het stromend water een blote voeten in de plassen dansend door het leven heen wil ik je lieven alle jaren in omarming die beklijft alle dingen zullen sterven alleen de lieve liefde blijft…

bloemen bloeien vrij bijen zoemen op de hei honing...zoete brij!…

Waar ben ik dacht ze terwijl ze naast me lag in bed en ik haar diende met mijn liefde bij mij antwoordde ik alsof dat niet vanzelfsprekend was in bed, voegde ik er aan toe omdat ze naast me lag in haar onbewolkte schoonheid vragend lachend en verbazend als een jonglerende lentebloem blij over de honing in de wereld het vaarwater…

Waar ben ik dacht ze terwijl ze naast hem lag in bed en hij haar diende met zijn liefde bij mij antwoordde hij alsof dat niet vanzelfsprekend was in bed, voegde hij er aan toe omdat ze naast hem lag in haar onbewolkte schoonheid vragend lachend en verbazend als een jonglerende lentebloem blij over de honing in de wereld het vaarwater…

het is hoogzomer een Koninginnenpage likt zoete honing in kleurrijke dans etst zij zich vast in mijn geheugen…

vlinder mijn bloem moet missen, jij was de honing aan mijn voet en nu het leven dat in mij woont…

min de geuren verf de kleuren geniet de bloemen van het samenspel tot honing aan toe ik slinger wel…

Die avond nam zij mijn hart bij de vijver en lispellende libellen raakten rivieren golvend bogen bomen eerbied streelde wind onze haren onze lijven wit en wild die avond nam zij mijn ziel bij de rivier begeerte van forellen aan oever van het water vlogen vreemde insecten die lonkten met honing en we liefden ons lustig…

ik heb ze verzameld de schatten die het leven ons zomaar heeft gegeven zij staan in mijn hart gegrift om ze ooit met jou te delen als het cupido ook schikt de bloemen in je ogen waarvan de liefde kleurt in een blik die warme honing geurt je stralende gezicht het korte haar waarin de zomergloed kastanjes baart je lacht ondeugend…

Jij en ik zijn als honing en thee. Ik bruis, kook en walm maar al te vaak. Jij verzacht dan kalm die wrange smaak !…

Soms is het nul, Soms is het alles, Soms leeg zoals Alleen leegte Zijn kan, Soms voller dan de volheid in de Hoorn des overvloeds…

Het maakt de dag zo heel veel mooier het geeft de mens een stralende kleur tekent sterren in ogen laat wangen blozen voeten dansen tenen krullen liefde is juist zo heel veel meer het geeft aantrekkingskracht aan bijen hommels en vlinders zie ze dartelen in de wind op zoek naar honing lokkend de bloem liefde zo alles omvattend…

Een bij waar voldoende potentie tot liefhebben en werkelijke liefde in zit.…

Ik ben gloorsnikkend gloor, gloort het gloort de snik valt open glorieus als een dag van honing beloftevol mistig het vermoeden…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Het gebulder klinkt als vertraagd geblaf in de boomgaard. Dan is er geen geluid meer, even, daareven nog metalen hakken De smaak van ijzer uit haar lijf Op de lentebloemen die zij had klaargezet om op het erf te planten. Hij kijkt niet om en veegt zijn handen aan de muur, De warme witte kalk haar gruwel uit zijn vingers zuigt. Hij schopt naar…

De wilde honing ruikt sterk naar vrijheid, stof pleegt verraad aan de zonnestralen, jonge meisjes dansen God's weidsheid op het gezang van de nachtegalen. Tevergeefs tracht het Romeinse gezag ongewist zijn handen schoon te wassen; op het plein klinkt het boze hoongelach op het ritme van de dansers' passen.…

Alle ellende op een stokje als honing uit te strijken op een volkoren beschuitje met roomboter gesmeerd. Zo druip ik dan lekker af want ik ben er klaar mee hebben en houden te beleggen met rookvlees of oude kaas. Ik heb zin in zalige zoetheid vol zindering en zonde. Mijn lippen te openen voor zoemende bijenzang.…

Mooi is muziek geluk vinden in een lied van je één twee drie hop - sa - sa - of we dansen de latijns - amerikaanse cha - cha - cha - met gestolde gedachten bevroren tranen scherven van stil verdriet dwalen door winterwouden in woordschalen vergaren poëzie vol hoop geurende bloesem…

Beloof je honing... rijke buit.…

Op weg naar huis omringd door vrienden in gouden regen voelt het als een deken van troost wanneer zachte dauwdruppels rimpelen in het water de smaak van honing op droge lippen als balsem voor de harteklop 'n fluistering laten we dansen wapperende krullen in de wind…

Bismarck, Armada, boten met roze mannen de VOC, de Sint, allen boegbeeld met een verloren strijd die de horizon vervuilt waar ik mijn hoop in had verschanst en nu, Anno 2015, stad en land vergeten in de droogte en als ik omzie voel ik me als een zoutpilaar die met gebroken ogen de finesse van vele waarheden moet bestrijken met stroop en honing…

Doe geen suiker Bij de honing, Ze is zo Al zoet genoeg - Wat nijvere bijen In alle eenvoud maakten Moet door de mens niet Nog eens dunnetjes worden overgedaan, Wat de bijen maakten Is immers zoet genoeg Is immers goed genoeg…