Alle inzendingen over MARIONETTEN OR FIGURANTEN OR AGRESSIE

als marionetten hun blad te vroeg verloren Schuilen? ...bij elkaar? 't helpt geen zier zelfs bomen huilen dit heet: fietsvertier geef mijn portie maar aan Fikkie...…

Marionetten zonder leidraad Geraken in de knoop, vroeg of laat ……

tijd waarin gelijkheid een ideaal was in een wereld vol onderdrukking haat en nijd ik kende het gevoel al levenslang in wisseling van liefde en angst voor de vlam die brandde in mij hoe laat ik mijn emoties ooit vrij waarom fluister ik jouw naam nog door benny neyman hij heeft dat weergaloos gedaan voelde mijn onmacht en versteende agressie…

een liefdevolle oppervlakte je bent zo mooi en niet iedereen meent het zo goed maar onthoud 1 ding: agressie is een zwakte...…

zijn woorden passioneerden niet meer kwamen als warme verstikkende dekens uit de krant mimiek en lichaamstaal waren verdroogd zelfs het vonkje met agressie was gedoofd met passieve euthanasie omdat er geen spirit meer voor handen was nog bewogen zijn lippen met de bekende mimiek we zijn bijna klaar met er stevig aan bezig…

omarming doet verzachten, maar het zijn alleen gedachten, die sterven door obsessie, machteloosheid en agressie, want de realiteit zo meedogenloos, laat jou gaan, belangenloos... zonder te weten, zonder pijn, dat ik in de menigte wegkwijn....…

---------- ...bijna 80% van de kinderartsen heeft met agressie van patiëntjes of hun ouders te maken...…

Agressie ingedamd in vier en zestig velden vier torens weldoortimmerd, bruut twee houten helden zorgzaam ingepaald door 't voetvolk der pionnen (dat de rekening betaalt).…

Je hebt er een voor graffiti, geweld Voor spionage, fraude, datalekken Agressie, grooming, poederbrieven, hacken En spookzorg, smaad, ja alles kan gemeld Ik krijg, nu ik die waslijst overzie op stel en sprong een meldpuntallergie…

gaten in zijn armen waar de plakkers zijn verwijderd zelden zag ik iemand met zoveel geweld de toetsen van een telefoontje dan komt het bericht: er is vertraging hij stampt, krijgt zin de trein te slopen ik mag niet kijken gasvlammen komen uit zijn oogkassen ik ben als een konijn gevangen in groot licht ik moet oppassen hij…

Achter haar: een man, wiens hoofd op haar schouder zit -- zoals een havik.…

Bij voetbal, busterreur en megafeesten kunnen de dienders het maar amper aan en blijven vaak met lege handen staan bij het bestrijden van agressiebeesten. Wat liggen daarom dus meer voor de hand dan vredesmissies in ons eigen land?…

hier is je stok dat kussen daar rammen maar! doodt Het Beest dat aan je vreet je met huid en haar verslinden wil! godverdomme ik zeg toch slaan! wees een vent wat sta je daar nou te janken?…

Jullie liegen wie ik ben dus val me niet lastig, kijk niet zeg niets, negeer me niet doe normaal, je ziet toch mijn Bloedvlag in de storm! Ik wil geen suiker en geen aai en zeker niet braaf zijn ik wil jullie erkenning van wat mij is aangedaan dan pas strijk ik mijn vlag! Nou, zeg het dan, en vaak genoeg om me te laten geloven dat het…

ik dans op je lach zweef op je adem hoor woorden die me eindeloos bekoren nog ben ik buiten bereik van de donkere blik in je ogen weet dat jij daarmee tovert ben gek op jou maar hang niet aan touwtjes als een verliefde marionet in jouw kijkers droom ik me weg…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

kom niet meer met je mooie praatjes ze deugen van geen kant je waait met alle winden mee je lijkt wel figurant... waarom kan jij niet eerlijk zijn zeg het in mijn gezicht en nu moet ik er achter komen dat jij voor roddels bent gezwicht...…

natuurlijk droom ik over zon en grazige weiden maar altijd met jou bij me over zee en strand op een subtropisch eiland wandelend hand in hand maar het liefst zie ik de verte in je ogen reizen we de stilte door naar plaatsen waar woorden onnodig zijn door het schitterend decor omdat leven de hoofdrol speelt in het geven aan elkaar figuranten…

Vlijmscherp het zwaard Maar ook mijn pen Die mij leert mijn Agressie in banen Te leiden - en telkens Weer sta ik versteld Van de elasticiteit Van de menselijke ziel Ook nadat ik uit Mijn dagelijkse Wereld van ellende Te pletter viel…

Om je agressie te laten zien wuif je voortaan met de hele hand. Dat komt mooi uit want iedereen pakt toch de uitgestoken hand?…

Zodra het sneeuwt denk ik vaak aan de prent, Die op mijn school zo mooi boven het bord hing, Waarop het nog om pret en om de sport ging, Wanneer de jeugd elkaar een beetje jent. Wie het nu waagt een sneeuwbal raak te gooien, Die hoort misschien al spoedig tot de dooien.…

nee, ik hoef geen rol in je toneelspel acteren heeft me nooit gelegen zelfs de gage die je me aanbiedt weigert een rol te spelen in jouw stuk aan figuranten heb je geen gebrek ze drinken de woorden van je lippen spreken je niet tegen, maar zwijgen zoals nietszeggende personen betaamt als toeschouwer amuseer ik me kostelijk bij de komedie…

De vrede heeft een kleed aan gekregen dat democratie heet en ook door anderen gedragen wordt dubbelgangers op het toneel van de macht die ze dienen als figurant of ledenpop Dat is een gemakkelijke rol maar in het echt is het een grote zelfbeheersing en een kwestie van geduld om anderen te begrijpen en elkaar te overtuigen van een algemeen…

Het poortje-springen leidt tot meer agressie!…

zo zacht, zo subtiel dat het even leek alsof mijn verbeelding sprak in plaats van jouw halfgeopende lippen blaas je warmte in mijn haar enkele ontsnapte lokken dansen langs mijn gezicht lonken naar de vrijheid uitgelaten door jouw zucht jij bent de figurant in mijn schijnwerper ik laat het doek vallen om je te laten spelen en heel…

we verwachten elkaar passen precies negatief in het rolletje toekomstige foto’s jij speelt de rol die ik wil in mijn leven je regie maakt mij figurant in jouw spel moeilijk om samen te spelen rollen te delen in decors van elkaar op het podium een paar figureren we wel in het toneelstuk van morgen of is de rol die we spelen…

spreken ogen en lacht je mond hoor ik hoe je stem in een warme echo bij mij binnen komt ik reik naar jou maar voel je niet de haartjes op je huid spelen met de wind waar mijn zachte strelen geen enkele reactie vindt jij bent met mij verbonden in droom en werkelijkheid maar het lijkt alsof jij aan de touwtjes trekt en ik als marionet…

je handen wuiven een vermoeid gebaar je bent wel klaar met het pro forma groeten je oogt mat maar vindt de rode loper nog het pad om op te strijden elkaar die plaats benijden houd je op de been ambitie telt want om talent geven ze geen cent een marionet het liefst nog knettergek zij trekken aan de touwtjes jezelf zijn is vallen…

het is geen vragen maar uitdagen jij laat me dansen op een koord zonder net trekt aan de touwtjes ben jouw harlekijn armen en benen gelijk de lach is mijn pijn als de teerling is geworpen en mijn geluk is op zullen jouw armen mij niet langer vangen dan breekt het touw de harlekijn ligt stil verlaten in de hoek een stukgelezen…

jij regisseert laat mijn benen lopen handen klappen als een lappenpop jij trekt aan de touwtjes ik slechts marionet en ga kapot souffleert mijn teksten mimet mijn lach zo word ik verkracht mijn gezicht is uitgelicht de ogen opgemaakt mijn ziel gekraakt ik podium nu jouw volmaakt ben zelf niets het is jouw schaduw die daar…