Alle inzendingen over Misschien OR hoop

ik om die dieren geef en hun en mezelf wat extra’s gun ~~~~ Terwijl ik de jongedame rondleid en uitleg wat de voorwaarden zijn en hoe ik te werk ga om duidelijkheid te scheppen is zij al die tijd bezig met haar mobiel aan het appen Tot slot vraag ik of de fraaie hond op z’n baasje lijkt Dat ziet u toch wel hoop…

Wanneer Ayaan wat vroeger was begonnen Te zeggen wat zij van Mohammed vindt, Was haar partij verguisd, maar ook bemind En had de VVD misschien gewonnen. Wel wordt zij nu als vogelvrij beschouwd, Ik hoop dat zij daar, net als Cor, van houdt.…

Onze meester Joop, Heeft zelf niet veel hoop. Hij slaat met een liniaal, En is ook nog bijna kaal. Wat hij heel graag doet. Misschien iets met zijn voet, Het eindigt op bal. En dan hoor je KNAL. De bal is raak. Maar dat is zijn zaak.…

Mijn gedachten drijven, tussen droom en werkelijkheid. Als bladeren die vallen, dwarrelend in de wind. Nog met de warmte... van de zomertijd. Hun voedsel gevend, aan de grond waaruit... ze zijn ontsproten. Hopend op een nieuwe lentetijd. Antje.…

Ik lig zo stil aan u als kind aan moeder, mijn dode levend lief, en hoor hoe zacht het kloppen tikkert van uw zachte hart en 't bloed hoor 'k ruisen als water zoetkens doet er. De sterren bloeien langs haar zilvren baan en blinken met het licht van duizend glanzende ogen, de heemlen om hen, als heerlijk hoge togen van blauw-zwart marmer welvend…

Vloek niet, o vloek niet de zon, m'n broer, die zo zwaar draagt uw last, touwen en lijnen zijn om u getast, hoog glijdt de boot in de zon. Rafel van kleed hangt naar neer van uw borst, uw ogen en slapen zijn wild omvloten, maar de haat, de haat uw oog ontschoten 0 vloekt de zon, vloekt de zon op uw borst. Bittere man die…

wat ben ik eigenlijk nog voor jou geen klank meer uit je mond een gezicht tot op de grond je hart zo kil en koud eens waren we goede kameraden maar dat was al vele jaren geleden we waren met zo weinig tevreden ook sterk zelfstandig en vastberaden we hielden van de gouden zon maakten reisjes naar die landen waar ik hoopte dat die zon, je…

in rouw en verdriet krom gebogen Het mensenhart is verduisterd met kwaad dat brandt als zout in een wond Kerstmis komt eraan; mistletoe en dennengeur voor het hout gekruiste raam zien we de kaarsjes staan Het stralende licht van het kindje dat in de kribbe ligt voor een nieuwe start met licht in ‘t hart Wanhoop veranderd in hoop…

Ik zet het voor je neer en heel heel erg misschien geef jij vandaar een teken, iets van liefde, alleen voor mij. Ik hoop het zo van harte, want de belangrijkste ben Jij.…

Tussen dit ogenblik en mijn dood ligt misschien een lang leven; ook een groot? de hoop daarop heeft mij allengs begeven; maar is het groot of klein niet om het even voor wie gelooft dat wij pas met de dood gaan leven?…

Hoeveel kan een mens aan Hoeveel kun je geven Waarom moest het nou juist zo gaan Misschien is zo het leven Het is meer dan alleen pijn Het zit diep van binnen Misschien hoort het zo te zijn Moet ik vechten om te overwinnen Verlangen naar dat ene moment Hopen dat gene te mogen beleven Misschien dat het ooit, ooit went Dat het er niet inzat…

Leven Altijd onderweg De weg Somtijds te kort Te lang misschien Doodlopend zeker Vaststaand feit Geen ontkomen Hoop Geoorloofd Onmisbaar ideaal Hij Vol verwachting Jij Welkom Leef Leven…

Leven Altijd onderweg Het onderweg Meesttijds Te kort Te lang Misschien Doodlopend Zeker Een vaststaand feit Geen ontkomen Hoop Geoorloofd Onmisbaar ideaal Hij Vol verwachting Jij Welkom Leef het leven…

Gisteren is ballast Morgen is een verlanglijstje Vandaag is “het nu” Ik wil “het nu” vandaag beleven, ondergaan en voelen het leven Dit is het leven, dit is waar het omgaat, leven in het hier en nu Vandaag is het me niet gelukt, misschien morgen Mijn hoop gaat er weer voor zorgen.…

nu meer bieden wat jij mij nooit echt kon Hij laat mij nu genieten Na regen schijnt de zon Ik hoop dan toch voor jou Dat het leven je iets biedt Misschien een nieuwe vrouw Misschien een nieuw verdriet.…

En toch hoop ik dat ik ooit een lichtpuntje aan de horizon zie Ooit zal het misschien beter gaan Ik hoop... Dat het dan voor sorry en berouw niet te laat zal zijn...…

zweetgierige handen die ’t pure steeds bezoedelden als beest ook hoop zou er nog zijn wanneer er zomer gloeide sprinkhanen zich vraten aan het leven dik ik zou misschien nog kunnen hopen was er niet ’t uitgebloeide van jeugd door oorlogen, onveiligheid en schrik daarom is ’t in mijn droom reeds herfst geworden het vuur al uitgedoofd…

Wat hoop ik erg dat weer wat tederheid en vogelenzang je arme hart bereiken. Je was zo eenzaam en verdrietig na alles wat je overkwam dat binnenkort de nieuwe lente misschien ook niet je ziel beroert omdat daar treurnis hangen bleef en veel te weinig licht en vrede.…

Wat zij mij doet Kan 'k niet beschrijven Misschien Bezingen in een lied Zij brengt de warmte En de schoonheid Zij geeft het leven Meer dan kleur Ik hoop maar Dat zij lang zal blijven In dialect: "Ik goa d'r veur"…

Jouw ogen liegen niet Maar misschien is dit de eerste keer dat ik mezelf bedrieg... Ik wil geloven Ik wil hopen Maar mag niks verwachten... Brandend hart Onzichtbare tranen Grote meid…

Mocht u mij soms zoeken, Dan graai ik in de cockpit in wat broeken, Misschien hoort u gekreun en wat gezucht. Ik hoop dat u uw riem heeft vastgemaakt, En, net als ik, in hoger sferen raakt.”…

Misschien in mijn hart het meest. De opkomende zon, na een regenachtige dag, dat is wat ik hopen mag.…

Verwarrend, denk ik toch Goed of niet Zwart of wit Koud of warm Haat of liefde Maak niet uit Het is een opkomend besluit Die rijpt in mijn geest Misschien in mijn hart het meest De opkomende zon, na een regenachtige dag, dat is wat ik hopen mag.…

Een vleugje hoop op een weerzien, misschien. Dat is, wat er is. Dat ik je mis...…

doet leven Misschien vindt hij er eentje Die hij hebben wil Maar tot nu toe kan hij er geen eentje vinden Misschien is het wel te laat Hij doet iedergeval aan Tinder Misschien kan hij er daar één vinden…

Bij dag buig ik gewillig en strijk loon mijn zwarte hand gedurig in zijn arbeid, mijn zwarte kop nijgt onder 's meesters hoon en krimpt; en lacht; en doet naar hem gezeid. Maar 's avonds op mijn kamer in 't gouden lampelicht maak ik gedichten zangerig en zacht en zie niet, dat terwijl heel knokerig en spicht op hoeken van mijn tafel een…

Moeder zal 'n hempje naaien, laat het wieltje lustig draaien draaien, draaien, draaien. Van het geel katoen 'n lapje, van 'n witte kant 'n hapje, en de knoopjes van wit been draaien 't hempje gauw ineen. Jongen met zijn blote pootjes blote beentjes, blote kootjes stapt op 't witte beddewaad als 'n wonderflank soldaat. Kijkt de zonne…

Als rijen militairen gevallen op het veld zo liggen de jasmijnen in en op elkaar heel krachteloos! van bloem en blad ontveld en naakt. En op het blande zonpad waar de merelzang nooit zweeg, het goud is morsig nu; 'n kleiïg weke grond strengelt in grauwe banen zwart door 't hout, en 't hout is arm en kaal en menigwerf gewond. Hier ligt…

(voor de werkloze A. N. B.-ers) in 1914 'n Zang, 'n zang van weergeboorte, 'n zang die u, uw Vrijheid meldt, mijn makkers zo terneer gestoten, mijn vrouwen, moeders zo ontsteld. Zie 't hert dat van de berg neerviel in 't diep ravijn, sta op, sta op! het likt de bloedgeschonnen hiel het heft de schrikkensdonkre kop: en o zo goud…

Zou ik de morgenzon niet prijzen: goud en blank schijnt zij de grijze nevels van de heemlen heen en haar goudglans straalt alleen. Zou ik uwe lach niet prijzen, gouden, blank, schijnt zij de grijze nevels van mijn heemlen heen en haar glanzen zie 'k alleen. Donker was om mij en kommer als in bos in 't zwarte lommer bij grijze trieste…