Alle inzendingen over Moe

Sneller kan ik het jou niet laten weten Die nacht met jou betekende voor mij erg veel Hopelijk ben jij mij net zo min vergeten Ik dacht: ik maak er drie coupletten van De lengte doet er in principe niet zo veel toe 't Is een boodschap die ik morgen duidelijker maken kan Ik ga nu verder slapen, want voor dromen over jou ben ik nooit te moe…

Zin om over oceanen te rennen, wanneer de paarden van de regen zich mengen met al het getemde water van de meren, dan pas zal ik een ware vrijheid leren kennen. Als - in spot - uit de witte hemel een meeuw op mijn schouder wil landen en bezit neemt van mijn wezen - als rover - die z’n naam nog moet planten op nog niet ontdekte stranden,…

Dit hunkeren naar jou, mijn hoofd is moe van het gemis dat almaar dieper gaat. Dit lijf voelt leeg, mijn ziel behoort jou toe.…

Pijn, Pijn, De hele dag Pijn die mijn Leven doortrekt En met geen Injectiespuit te Stoppen is, Pijn in mijn Lichaam, maar 't Is vooral De eenzaamheid Die mij dag Aan dag naar Het leven staat…

Ben vandaag een beetje moe mag ik bij jouw kudde blijven? Somberheid zal overdrijven.…

Zo bleek zo moe zo smalletjes zo opgegeven niet meer willen leven ligt ze in haar sterfbed moeder van mijn kinderen pijn strijdt zijn gevecht tegen haar laatste ademtocht even lichten haar ogen fel op in verzet tegen het leven dat ik eenmaal op straat daarentegen omhels zelfs de fietser die me op een haar na aanrijdt wens ik veel geluk…

moe is kwaad en dat zullen we steeds meer merken en ook al dachten we ze laat ze laat ons in alle vrede lekker doorwerken beseft ze steeds meer dat het zo niet langer gaat ze kromt haar rug en wat moeder nooit doet ze slaat ze slaat ze slaat keihard terug ze zal ons met tranen overladen ze zal ons hitte en kou geven kusten dijken oevers…

Ik ben zo moe Ik ben het zo moe, zat Soms voel ik alsof ik zelf aan stof toe ben ‘Want tot stof zult gij wederkeren’ (De Bijbel) Maar dan moet ik wel eerst stikken Maar soms bij leven Stik ik de moord: De boeren, burgermoord in Nederland Vanwege de stikstofcrisis WNL brengt leven in die brei met het boek ‘Stikstoffuik’ Ik ben zo blij…

MIJN handen zijn zo heet - mijn ogen branden zo moe diep in mijn hoofd, ik weet niets meer, ik ben zo moe. Er zijn stemmen op straat, wind en hemellicht - om me is droog gepraat, mijn gehoor zwicht. En er is niets in mij over dan het arme hongrig' verlang - ik heb het zo lang, zo lang, het wil niet meer over.…

ik wil niets meer doen ik ben te moe maar ik doe de dingen die ik doen moet dus ik doe...…

verlangen naar toen ik wil het nu loslaten mijn heimwee is moe…

zo moe van het vechten om een plekje mezelf te zijn ik ben zo moe en wil niet meer help me anders vrouw te zijn maar hulp komt te laat want als je dit leest ben ik hier niet meer omdat ik het niet langer aan kon zien ik besluit bij dit gedicht om afscheid te nemen van het leven want het is me niet gegund te zijn wie ik ben.…

dotkommers don’t care bij ontslag gaat het feest door ze vieren hun employability op de pink-slip-party zorgers vrezen everywhere moe naar bed moe weer op wegbezuiniging van hun job geen geld toch handen tekort…

Moe, Intens moe, Ma, moe lief Was jij maar hier moederlief. Tranen sust. Dan rust…. Moeder lief De rust is steeds weg Verdriet tot in mijn nek Een eigen stek, Verrek. Echter zo stil. Wat ik niet wil Niemand om me heen. Wat fijn, Hoort het te zijn. Nee, pijn Eenzaamheid Maakt zo klein. De roep naar jou is er. Steeds.…

soms ben ik triest over verloop van tijd want alles raakt op soms ben ik moe moe van triestheid omdat ik altijd maar vergeefs en amechtig probeer aan te klampen voor een plek in de trein die eeuwigheid heet hier op het drukke perron van de vergankelijkheid sta ik naamloos tussen passanten…

Ik ben als de boot die moe van al dat roesten in de dokken vaart.…

Ik ben mijn zonde moe en mijn berouw, Ik ben mij zelve moede en ik ben Het zoeken moe naar God, die ik niet ken, En die ik toch zo gaarne kennen zou. Ik ben mijn zwakheid moe en mijn verdriet, Mijn arbeid en mijn hoop en mijn genot, Maar bovenal het zoeken naar mijn God!- Ik ben het zoeken moede - maar God niet.…

Ik ben mijn zonde moe en mijn berouw, ik ben mij zelve moede en ik ben het zoeken moe naar God, die ik niet ken, en die ik toch zo gaarne kennen zou. Ik ben mijn zwakheid moe en mijn verdriet, mijn arbeid en mijn hoop en mijn genot, maar bovenal het zoeken naar mijn God! - ik ben het zoeken moede - maar God niet.…

Te moe om te bedenken waarom Te veel hoofdpijn om te piekeren Te veel slaap om te huilen Weet niet meer hoe het voelt Om te rennen zonder twijfel Ben vergeten wat het is Te slapen omdat het moet Te moe om te lachen Te veel hoofdpijn om te dromen Te veel slaap om uit te gaan Weet niet meer hoe het voelt Om kracht te hebben Ben vergeten…

Mechelse schaper je zou zeggen het blaffen al een beetje moe…

De avond wordt moe in de verte blaft een hond nog voor het slapen…

liefde is niets meer dan na een nacht samen moe weer op te staan…

De lucht wordt donker, de tegenwind maakt me moe – was er maar een maan.…

Moe van het denken leunt de overspannen geest tegen de stilte…

Pas op, mijn liefde is zwaar, je zult moe worden -- en mij verlaten.…

Als wij, de grote mensen, moe zijn Van het praten met elkaar, Als wij moe zijn van het slapen Met elkaar, het wandelen En handeldrijven met elkaar, Het tafelen en oorlogvoeren Met elkaar, als wij zo moe zijn Van elkaar, van het elkaren Van elkaar, dan zetten wij de kat Op onze schouder, gaan de tuin in En zoeken de kinderstemmen achter…

wanneer ik op een stille avond weer aan je denk - langzaam word ik moe - wil ik je iets vertellen ik heb je tranen nog je tranen en je brieven en de boodschap die achter je woorden schuilt het is alleen niet meer of minder dan een illusie - langzaam word ik moe - ik voel een traan vallen heel stil…

Zag u ook die lantarenpaal, zo moe aan de zijkant staan, nou daar heeft een onverlaat iets aan gedaan, hij dacht: zie die moede paal daar staan; ik zaag hem lekker wel in twee neem het moede ding vervolgens wel met me mee. Verkoop hem aan de hoogste bieder zodat de paal het nu wel met moe- zijn, helemaal heeft gehad!…

Wandelaar, om u de waarheid te zeggen u kunt zo moe van het lopen niet zijn als ik van het leggen.…

, moe, moe!…