Alle inzendingen over Moody OR blues OR boulevard

O lotje dotje, bij jou is het toch altijd zo fijn Ik zou haast wel elke avond, en dat onder het genot van een goed glas rode wijn daar bij jou op de Boulevard willen zijn Peterdw. Groetjes en tot spoedig!…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Verlichte krachten bundelen in de verte vanaf de boulevard tijdens een heldere nacht waar aan de horizon hoop straalt in een universum. Omarmt met jouw hartstochtelijke passievolle hart deel jij je inzicht vanuit de aard van gevoelens waar ik de openheid ervaar in jouw atrium.…

Totaal geen aandacht van de pers gekregen Zelfs niet van Mulder en DWDD Geen Boulevard en niet bij P&W Volstrekt monddood gemaakt en doodgezwegen Na zo veel pech verdient ze een beloning Zij krijgt het eerste lintje van de koning…

Een blauwe avond, net als toen: de maan zeilt door de rode wijn in floers gehuld - net zoals toen - een nachtegaal, geur van jasmijn... een avond en een nacht als toen, er schittert kil een bleke ster, lichtloos geflonker zoals toen, een tanend dwaallicht van heel ver. Nachtelijke ronde net als toen: stappen op straat - er blaft…

Ik voel de blues op avondoude sigarettenrook het golft in vlagen door mijn poriën samen met de bas die de slagen van mijn hart bestookt terwijl de warmte van het koper ondertussen bij me binnen swingt zingt een donkere stem over liefde het kleeft aan mijn ribben als oud verdriet.…

waarin te zijn wind doet druppels tikken tegen ruiten stilte verbreekt alleen zichzelf en hierin ben ik niet waarin dan wel woorden vechten weg naar buiten verloren zinnen zijn gebroken zou ik hierin moeten zijn misschien niet daarin dat ik zijn zou struikelend om waarin te zijn blues…

Op straat liep hij en deed een blues, Hij ging voorbij, ritmisch zijn roes. Het is een rijm, dat daarbij hoort als een geheim in klank gesmoord. En steeds weerom is er doem-doem, zijn roep om kom in een gezoem. Was zij maar hier. Zo moest het zijn. Simpel plezier maakt rotsen fijn. Hij was een man, Hij zong zijn lied.…

Ik ben van jou die ik bemin Ik ben van jou die zwijgend stil Door alle dagen Gedichten wee en schande draagt In de bundel van poëzie Verberg ik mezelf Daar leef ik daar adem ik Mijn gedichten sneeuwen langzaam Als een blues als twee akkoorden Die in het verleden doodstil drijven…

Mijn vulpen schrijft de blues Over het beeld in de schemering Diepe donkere ogen vertel mij niet dat Het nooit heeft bestaan Dat ademloze tederheid Slechts een illusie is Vertel mij niet Dat ik moet ontwaken uit de illusie van mijn gedachten verder dan dromen kom ik niet Zeg me niets onbevlogen Over het beeld in de schemering Duistere…

harmonica schoon klopt op je linkerhand om hem met je rechter aan je lippen te zetten daar blaas je zilt-zoete tonen huilend op het duister van de nacht If you think there’s nothing left babe there still is blues oh....…

De Argentijnse blues kan onze walz verscheuren De Tango komt eraan, onverwijld in mooie kleuren De nieuwe koningin danst Malando met een traan Maxima is haar naam De passie is terug op vaderlandse bodem De nieuwe trend is tango, die is nu in de mode Maxima, zij lacht en danst en kijkt soms wat verloren Maxima is haar naam Tango is the blues…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Woordspelingen waardoor men zich verrast voelt steeds anders bedoeld…lees en hoor Rock & Blouse Rok & Blues Rok & Blouse Rock & Blues Dezelfde klank steeds anders geschreven, door elke zin een ander gevoel geweven Doch dit geeft slechts een klein stukje prijs uit een berg van woorden die onuitputtelijk is.…

- aan de Kenau Hasselaar, achterzijde boulevard ik moet hier weg, want er is gevaar op de hele boulevard, -zoals wij als kinderen reeds zongen- maar nu echt waar want zijn maat is nu erg agressief, en de situatie explosief maar er ligt een neger op de straat Zijn ogen open, kijkend nergens naar het bloed als een rivier loopt uit…

Toen iemand uit weer een ander land kwam hier naar mij We gingen vaak naar Scheveningen, met de kinderen hand in hand liepen we langs strand en aan de boulevard. Na jaren vertrok één van 't gezin wij achter, leeg op de volle boulevard, verruilden ons, de rest verweesd, vloog uit.…

de zee kust het land niet meer waar achter boulevards de kermis heerst ik vlucht naar dat kleine land geheel omringd door water waar in 't uitzicht naar alle kanten mijn ziel weerspiegeld wordt uit "De Zee en Ommelanden"…

Die aandacht vindt hij maar een beetje raar: Het lijkt waarachtig bijna ‘Boulevard’!…

ze staat daar zo lief op de boulevard stralend in haar witte zomerjurkje met blote voetjes op de warme tegels van het trottoir het ijsstokje geklemd in haar linkerhand haar vreugdevolle gelaat zegt alles over haar gedachten moeder moet nog even wachten het nu een kwestie van likken maar…

Dit zootje criticasters krijgt zowaar in Katwijk topkunst aan de boulevard.…

mooier dan een blues klinkt haar hese stem na langdurig gefluister nog iets versluierd doch steeds lichtblauwer wordt het uitzicht op het meer haar lach beslaat het glas en in de wasem lees ik al de noten op haar zang nevelweersprekend zal zij degene zijn met de langste adem…

Een Saint Louis Blues. Liefje . . . . . . . ? Mijn liefje.…

En in de schemering zong de uil zijn blues; veel van ook zijn verdriet was al geweest, zijn droevig lied kwam immers uit zijn hele lichaampje en niets gekunstelds was er aan het werd door niets gestuit - zo hoort muziek te zijn: voluit, een druppel die je dorstige, je uit- gedroogde ziel in zich opzuigt. ------------------…

in mijn mondhoek een schaduwheelal daarachter een verborgen oercontinent, de blues van een land waar ik nog nooit ben geweest gezichten die bij stemmen horen en reizen bij een aankomst in gedachte een weg naar een dorp, de stad en haar lichtzee wentelwoorden; zonder dromen geen leven…

contact met de mens in voorzichtig tasten naar verstaanbaarheid met een dieper voelen in emoties en een scherper beschouwende blik dan normaal het raken van de wereld rondom ervaarde de mens in vreemdheid bedreigend toen inhoud onze communicatie werd liep aarde al op zijn laatste benen langzaam stappend de vele breuklijnen op de boulevard…

Zelfs op de stoeptegels van de eeuwige roem zie je weleens een hondje pissen…

Corona heeft geen liefdespijn co breekt met vid, wie vindt sars fijn en hongerhuid sentimenteel geen boulevardtroep in de mail Eet meer freud, groene komkommer bederft uw ogen niet te veel uw hond en kat zijn zonder zonden wij gaan ook driemaal daags van bail Anno Coronae…