Alle inzendingen over Nacht OR Sterren OR Duisternis

De nacht De avond valt. Langzaam wordt het donker De maan geeft licht in de duisternis, Samen met de sterren, die van grote waarde voor ons zijn. De ochtend ontwaakt langzaam. De stilte geeft, je een eerste glimlach, als je het daglicht mag aanschouwen. De vogels vliegen van tak naar tak.…

toen we de woorden nog niet hadden en klanken haperend aan ons kleefden leefden we in duisternis kwamen voort uit de traan van een godenoog verborgen ons onder een tapijt van mos alles wat we wisten stond in de sterren geschreven met schorre klanken knabbelden we voorzichtig aan woorden proefden aarzelend het verlangen…

Thans rijzen sterren op in scheem'rend duchten, Stil na elkaar; - de ganse hemel beeft In hunne flikk'ring, die een glorie weeft Van vonk'lend zilver in de hoge luchten. Het zonnebloed vlood henen, drop voor drop, Heel 't Westen purp'rend met zijn rode pracht, Plaveiend breed de banen van de nacht.…

toen het licht van de nacht duisternis was het licht van de nacht ons onzichtbaar maakte en wij alleen nog stemmen waren op een bank in de tuin toen de nacht ons omgaf en meenam in de duistere vragen wanneer en waar en wie toen de nacht een geheim was dat met de nacht verdween ------------------------------- uit: 'Toen ik dit zag…

Waar ik verdwaal door duisternis gaat U mij voor in zuil van licht zelfs door de dichtste wildernis houd ik mijn oog op U gericht. Als wateren mijn weg versperren baant Uzelf voor mij een pad door de nacht bij licht der sterren houd U stevig mijn hand gevat.…

Zo stil, rustig en donker is de nacht, wat een pracht. De sterren helder aan de hemel hoog, de maan in een smalle boog. De lichtjes branden langs de straten, de bomen die de wind zachtjes door hun takken laten. Blaadjes die vallen naar beneden, vogels die hun vleugels dicht deden.…

In een heldere nacht Komen de sterren tot leven Het is een deken van lichtpuntjes Die samen het lichtspel zijn In een heldere nacht Schijnt elke ster weer anders Iedere ster kent zijn plek om te schijnen Het lichtspel in een heldere nacht In een heldere nacht Kijk ik omhoog en zie dat ene sterretje Dat sterretje schijnt en glimlacht naar…

Vind ik u eindlijk, broeder Nacht? Hoe heb ik dag en nacht gesmacht Naar 't water uwer ogen. Wel viel de dauw der donkerheid, Maar neevlen dicht en kimmewijd Hielden uw blik betogen.…

dag om te zingen een dag om te dansen In onze ogen bleven de sterren stralen Deze nacht was met geen geld te betalen…

Als de nacht vervaagt En de sterren doven Vult zij Ons diepste verlangen Bereikt haar licht Ieders’ ogen Ontwaken wij In haar ochtendgloren Als ……

Nacht is niet boos. Als hij komt de nacht Maakt hij de hemel open, En veel sterren en sterretjes komen zacht Op gouden voetjes gelopen. Ze zijn nieuwsgierig, en naar benêe Zouden ze heel graag komen; Maar ze zijn bang, voor de grote zee En voor de hoge bomen. ’t Is boven ook donker… maar zij hebben licht.…

De kleine maan werd door de nacht verslonden. De sterren gingen onder in de wolken. Alleen, laag aan de aarde, tracht te branden Mijn gele lamp. In ’t donker schuilen dorpen, Achter gesloten blinden slapen allen, Ik waak alleen. Waarom, als allen slapen? Waarom ik, die zal sterven met de andren? Ik teken de karakters zonder eerbied.…

de rode gloed vervaagt langzaamaan het lichtje wordt steeds kleiner nog net zichtbaar met het blote oog verdwijnt en laat mij achter donker omringt me in de buik van de nacht de sterren spelen verstoppertje ogen nemen waar oren spitzen zich spreken gaat over in zwijgen hartkloppingen overstemmen mijn gedachten zintuigen staan op…

ik hou van de nacht en draai met een rietje de sterren in mijn glas.…

Het is zo mooi hoog in de lucht tijdens de nacht al die sterren schitteren van pracht. En daar beneden lopen wij, hand in hand, zij aan zij. Kijken naar de sterren samen, en ik naar jou de mooie dame. Is dit een gedachte of werkelijkheid, we komen er achter in onze tijd.…

Ik kijk uit het raam in de donkere nacht. En zie een hemel zonder sterrenpracht. De wind waait zacht door het open raam naar binnen. Ik kom tot rust in deze stille nacht. Er is niemand, die nu op me wacht. Misschien, zal morgen de zon weer schijnen die de sombere gedachten uit mijn hoofd doet verdwijnen!…

De nacht is gekomen iedereen gaat slapen en dromen. De sterren schijnen helder en klaar... Daar zie ik de maan zowaar! Het is een stille nacht de maan houdt trouw de wacht tot de morgen weer verschijnt en de stille nacht verdwijnt.…

Vlammend valt een meteoor door de steilten van de nacht.…

Schemerlicht sluit de ogen van de nacht tot een zacht schitteren van de sterren aan de einder hun hoopgevende knipogende lach en pracht verkoelende rust kust mijn voorhoofd en dooft de gedachten die op de morgen kunnen wachten…

Nu de nacht waakt als één vlam over herinneringen explosief als keerpunt na het aansteken van de lont. Flitsen sieraden triomferend door verschijningen in silhouet als mikpunt in een gedachte vanaf de grond.…

Geluk als dagdroom hangt aan een zijde draadje dat gezworen trouw vreedzaam koestert in de nacht als bij voor- en tegenspoed. Intensief in beeld leven herinneringen in één gedachte op een zwarte bladzijde dat sterrenhemel omringd.…

Maar de sterren verbleekten, bij het aanbreken van het licht. Als afscheid heb jij mij een laatste kus gegeven, en tot terugvinden opnieuw verplicht.…

Wanneer dagen nachten worden gehuld in duisternis voel ik zwijgend jouw aanwezigheid en tegelijkertijd het gemis…

Laat de nacht nog even duren Laat de ochtend nog niet gloren In duisternis kan ik je vinden Zo direct ben ik je kwijt…

Alleen de sterren zien, des avonds, is onmogelijk vanwege het licht, door mensen aangebracht - uit angst - op palen. Sociale onveiligheid, het noodlotsthema van onze dagen, waardoor de lieve duisternis een vijand wordt.…

eenzaam in de nacht geen ster die knipoogt of even naar me lacht geen maan van goud die mij begroet of van mijn schaduw houdt er is enkel het zwart verbannen door duisternis voel ik me zo eenzaam in de nacht!…

In de lucht zie ik sterren Een heleboel Elk met hun eigen ziel en verhaal Maar samen vormen ze een geheel Ik voel het gras in m’n nek kriebelen Moeheid overwint en ik doe m’n ogen dicht In de duisternis zie ik nog steeds de sterren Ze roepen me en ik wil heen Weg van hier, weg van alles Ik adem nog één keer diep in En word meegevoerd In het…

sterren scheuren de hemel aan flarden ze branden gaten in mijn handen en in haar donkere ogen waar komt al die duisternis vandaan in zwarte gaten kun je verdwijnen, zegt ze maar soms verzinken ze in jou je voelt ze op de bodem van je hart ze zijn warm en koud als brandend ijs heb jij bloed aan je handen, vraagt ze dat weet ik niet, maar…

De nacht is helder helder kijk ik naar de sterren boven mij ze zijn helder boven mij laat me lachen maakt me blij de sterren boven mij.…

Op de top van Mount Everest gestaan Ademloos van het uitzicht genoten De zon ging onder in het westen In het oosten kroop de nacht langzaam dichterbij Er was geen ontkomen aan Daalde af over begaande paden met de sterren als mijn gids Mijn pad leidde mij naar ongekende oorden Naar onontgonnen woeste gronden Waar de verlatenheid in…