Alle inzendingen over Natuur OR Houden van OR Delen

Zo als de regen op het land wordt ook hij op de lange duur een deel van het geheel, een deel van de natuur. Hij is het gras,de bomen in de wind, de bloemen,die je 't mooiste vindt, de vogels in de lucht en hun gezang, de wolken en het water, zonsondergang.…

Voor mij is het rond Het leven is een avond en, natuurlijk voorbij vannacht Als ik me herinner alle dingen die ik hier heb gedaan als ik me herinner alle dingen die er fout zijn gegaan waarom houden ze me dan hier?…

een pril seizoen is aan het ontluiken de lente ontwaakt uit haar winterslaap bloesem omrankt het malse groen vlekkeloos kleine vogelkelen kwelen o zo zoet verleidend dit beroert, ontroert en verblijdt deze luister aanstroomt naar m’n hart ik sta roerloos te kijken naar dit landelijke "Hof van Eden" (dat mij tot poëzie dicht kleurig uitgespreid…

je hagelt en jouw bliksem slaat me met haar donder keihard om de oren ik wilde bij je horen je steeds bekoren maar je wees me af de bui dreef over en je regen brak het stralen van de zon je kleurde in een boog zoog mijn aandacht wederom, in jou voelde ik een nieuwe kans, je schoonheid gaf mij glans in hemelsblauw zie ik…

ik heb je zien groeien rank gesteeld alleen in de vaas die jouw lentekleuren in water en glas al lichtjes geurend subtiel spreiden pas later voltooiden de andere bloemen het boeket voorjaar nog druipend van regen en glinsterend van zon in een grote platte kom ieder reikend zover zij komt het rank is lang en slank geworden ogen…

Wanneer wij zullen naakt zijn als de zee, Het blad, de boom, de ster, de maan, het licht, En als de nacht zo diep en ruim en echt En als de atmosfeer oneindig; Wanneer wij hebben weggestuurd, wat ons Weerhoudt te zijn zo open als de ruimte, Wanneer wij, woorden-vollen, zullen zijn Zoals het woordeloze naakt en echt, Dan zullen wij de…

De donkere verroeste blaren maken Aarde in november weder vruchtbaar. Alom gespreid liggen de plassen bloed, De ritselende bloedstroom ruist, Wanneer de wind de gele bodem veegt. De bomen worden zienlijk kaal, alleen De kruinen van de sparren staan nog vol Van waaiers; fijn gestoken vorkjes aan Een tak, pluimieren zij omlaag, of kruiven…

De wilde herfst komt langs de velden vegen, De nachten worden jagende, de maan Heeft haar blauw zilvren wapenrusting aan En giet een stalen schijnsel langs de wegen. De mensen worden kleiner; ingekeerd Tot zich, huivren de smal geworden bomen ; Hun dunne hoofden, naar het licht gekeerd, Voelen lichaamssappen worden lome. Er is een…

Als ik jou zag, dacht ik: ik houd zóveel van hem... dat ik hem zijn eigen weg laat bewandelen... Ik was en ben al trots aan zijn wijze zijde: deel uit te maken! ... Maar wát was ik graag: de vrouw onder zijn vrouwen... van wie hij het meest zou houden...…

heel graag met jou de tijd te mogen delen.…

Hier is het aangenaam Voel je je fijn Raakt het gevoel bekwaam In het eindeloze zijn Hier ligt de vrijheid aan je voeten Kun je prachtige natuur begroeten Ogen delen hier geluk En plaats je de natuur op een voetstuk Hier heb je leren relativeren Mocht je urenlang observeren Heb je er naar uitgekeken De mooiste dingen van het leven vergeleken…

Natuurlijk stem ik Jan Jacob Krediet lid 50 plus partij voor op basis van mijn historisch perspectief want wie handelt, die wandelt wie gaat delen, die gaat helen maar ten principale op basis van onze Nederlandse Christelijk-Joodse traditie OVERWIN HET KWADE DOOR HET GOEDE en natuurlijk niet op basis van Oekraines deelname aan…

Ik heb een brief op zak, een zware last, Om namens de belasting mee te delen, Dat ze failliet zijn, tot verdriet van velen, Er is één troost, daar houd ik mij aan vast: Gelukkig zijn, vóórdat ik ben gekomen, De wilde dieren hun al afgenomen.…

de kleine jongen die je vroeger was zit diep in je verborgen, zit stilletjes in een hoekje te wachten op je komst je wilt hem zeggen dat hij moed moet houden, dat hij al zijn zorgen met je mag delen, dat hij nergens bang voor hoeft te zijn, dat hij steeds op je kan rekenen, dat je er altijd voor hem bent vooral, echter, wil je hem laten…

Het is gewoon teveel dit deel en het deel dat straks nog komt.…

Je mag de natuur in zonder sleutel Je mag er binnen via dijken die de rivier tegen houden stroom doen wijken Ik ga de lapjes natuur bekijken vanaf m'n fiets kijk ik naar plassen waar vogels zwijgend waden of zingen in 't groen Dag in, dag uit zou ik dit peddelen in de Ooij overdoen.…

Hij dacht zich door een korte dood Te redden uit zijn bange nood: Hoe heeft hij zich bedrogen! Hier stak hij, achter struik en heg, Zich voor het oog der mensen weg; Daar boven staat hij moedernaakt: En wat hem 't hier heeft bang gemaakt, Is derwaarts met hem heengetogen: Hoe heeft zich de arme dwaas bedrogen!…

uiteindelijk tegen ons zal keren de tante van onze majesteit Willem Alexander voelt natuurlijk de werkelijkheid als geen ander ik adviseer haar te fuseren met Marianne Thieme in een nieuwe partij voor mensen, natuur en dieren!!…

Als vruchtje ontsproten Gedeelde deel, van beiden samen Grootse kracht; delen, de natuur tezamen Liefste lief in moeders schoot omsloten Jongste spruit op rij, in ons midden, jij Onbevangen, plicht noch pracht Zon en Bloem, licht dat jou toelacht Lief, zacht, moeders sier, moeders pracht, jij…

Ik kan van je houden maar alles geven zal niet lukken Voorzichtigheid is geboden en nog even gevoel onderdrukken En toch heb ik het mis Jij denkt van mij te kunnen houden Alles wil je delen, zelfs je fantasie en ik vraag geen lichamelijkheid maar een intieme eerlijke intuïtie Niemand kan echt zeggen dat hij van mij zal willen houden…

17 gram botjes en veertjes, mooiste kleuren, dit roestige kaneelbruin, zwart gestippeld, een kleine winterkoning kleurt de struiken, ik voel dit tere en slordige hoopje veren oprecht leven, bruin en zwart gespikkeld, kwetsbaar hoopje licht en lucht, donker asfalt, dit vogeltje: teer, een zacht kloppend hartje, grootste woorden helpen nu niet…

Als de zon schijnt over mijn mooie hei Komen gedachten in mij en verdwaal ik in stilte en rust Geniet van het een zijn met de natuur Vergeet ik elk uur en hoop dat ik niet verdwaal of de weg kwijt raak Maar kom altijd op het juiste pad…

kristallen transformeren op bevroren water… zonnestralen weerkaatsen licht op een klein wonderlijk theater fruitig geel en groen laten zich vooral gelden… gekleurde nevel zweeft verder boven uitgestrekte velden een moment van schoonheid die weldra zal wegkwijnen… wanneer de zon straks weer volop gaat… schijnen!…

wat donkere wolken drijven samen de hemel wordt plots hel verlicht gekraak, gedruis … een bliksemschicht een foto waard, die luchtopname. in mum van tijd, wat tellen later als hemelsluizen opengaan verlangen akkers drooggestaan... naar bakken vol met regenwater. de regen daalt nu heftig neder het levensvocht voor vele dingen laat dier…

Ik heb zoveel asfalt gezien Zoveel wegen Zoveel snelheid Zoveel ondoordringbare stenen Ik heb met zachte handen in de verbeelding het landschap uitgedacht Alles was vloeibaar Meerduidig Alleen maar stroming van een rivier naar zee Kijk hoe de kleuren zich vermengen met lucht en water Hoe de horizon verdwijnt Niets is hetzelfde…

Hij deed er jarenlang echt alles aan om het voor iedereen geheim te houden, misleidde, loog, maar thans belicht die fraude een diep verborgen deel van zijn bestaan. En kranten koppen ongecensureerd wat niemand wist: “LAURENT HEEFT GESTUDEERD !”…

In de stilte wist ik altijd wat te denken en te voelen wat te willen waar lagen de verschillen in de stilte alleen altijd of het scheen dat ik meed en vermeed om een zachter leed.…

Ik ben niet helemaal mij een stukje mij heb jij Iets van wat ik achterlaat telkens als jij mij verlaat Een stukje mij ben jij…

Is 'houden van' belangrijk? is liefde 'heel gewoon'? Is voor elkaar klaarstaan een utopie? Is haat dan onderdeel van 'houden van' dan is geen mens echt gelukkig omdat men net zo goed, houden- als haten kan?!…

we liepen voor de wind warmte floot in vlagen en een wolkje oogde wit van boven een wereld om ons heen wij helemaal alleen wij hebben ons niet afgesloten gingen juist helemaal open voor alles dat er was en wilden delen in samen elkaar voelen en strelen juist uit het niet verbale wilden wij het leven in zijn volledige…