7804 resultaten.
WAD ANDERS
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 153 Nepal, Bolivia
Mexico-Stad…
Nee, ik bedank voor die
grensoverschrijdende
reizen en wandel
ontspannen langs ’t wad!…
Meeuwen.
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.175 boven de zee in de zilte lucht
meeuwen in hun zijlende vlucht
duikend met veel geschreeuw
brullend als een zeeleeuw
de zandplaat is droog gevallen
met vele aangespoelde kwallen
zeehonden aan het zonnebaden
op de nieuwe wadden kade
strand in grillig wadden water
tijdelijk eiland met veel gesnater
de natte vloedlijn vol voedsel
voor…
Schuilde en verloren leek
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 96 van leven
dat schuilde en verloren leek
weer opnieuw te voelen in het
zich openen omdat jij er naar keek
zo gaan wij samen
ieder hinkend op eigen gedachten
stilte van wolken en hemel lerend
op pad naar de eindeloosheid van het wad…
Handicap
gedicht
3.0 met 25 stemmen 4.671 ."
"O", zeg ik, "sgreif
dan maar wad je wild"
---------------------------------
uit: 'Vreemd lezen', 2004.…
Haiku
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 147 De wolken zweven
weerspiegeld door oceanen
ik zweef ertussen
ik waad door water
geblust door golven rust ik
op riffen van zand
bewustzijn lost op
een geheel met de wolken
gesust door de hemel…
toen de aarde beefde
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 112 zwaar drukte
het landschap
op de aarde
ze kon de grond
waarop ze liep
niet vertrouwen
ze waadde dwars
door uitgespaarde
woorden
de aarde beefde
niets was meer
hetzelfde
niemand hoorde
haar stille
schreeuw…
tussen grijs en grauw
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 52 tussen grijs en grauw
brengt één ijspauw kleur in
de morgenstilte.…
de visarend
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 162 sierlijke vleugelslagen
maken hevige wind
een bruinwitte schicht
raast
sneller dan het
licht
Om dan even te zweven,
beter dan
een vliegtuig
enkel wat wolken
belemmeren zijn
zicht
als jager geboren,
hangt hij hoog in
de lucht
Om plots dan
in zee te vallen
echt doelgericht
na weinige tellen
schiet hij omhoog
met tussen zijn…
moeder natuur
hartenkreet
4.0 met 300 stemmen 196 o, moeder natuur
rein en zo puur
de wind en de zee
spelen gedwee
met aarde en zand
scheppen een band
de zon en de maan
een storm of orkaan
bloemen die bloeien
dieren die stoeien
ze laat alles begaan
een hemel op aard
is er ontstaan!…
Regen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 137 Geef mij de regen
een zomerregen
waar ik nat kan worden
liggend in het gras
Laat mij wachten
op de regen
van de ochtend tot de avond
Ik zal wachten
als de bladeren van bloemen
waarin ik de samenhang
kan zijn met alles
een ontkiemen
een belofte
voor de volgende dag
Dan zal ik drinken
van het water
Dan zal ik dichter bij
de aarde…
zeekraal
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 854 ik ken nog het gevoel
van golfjes op de zeebodem
klei tussen mijn tenen
waad door kreken
zoek naar kwelders
na de doorbraak
met de brakke handen
open, zodat ik vangen kan
zie de stormvogel
hij wenkt…
Kwal
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 96 Enorme kwallen zijn gesignaleerd
Ze komen Holland binnen bij de Wadden
Fred Teeven heeft ze nog niet bij de kladden
Maar eist dat er subiet wordt omgekeerd
'Europa zonder grenzen geeft gedonder
Want voordat je het weet duiken ze onder!'…
waddenbeeld
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 307 parelmoer glanzen de meshelften,
half weggestoken in het ruige zand,
ze dromen van hun wereldreis
en hun ontmoeting met de rog
ik ruik en proef de stilte
van het wad op mijn huid
en wil versmelten, voor nu
en altijd, met dit zilte nat…
Valse lente
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 338 Op zondag ja en amen
de zonden om haar lijf
Het wad ligt nu verlaten
De zee is uitgewoed
Op het zand liggen vele gaten
reeds omspoeld door vloed…
De Wierschuur
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 248 Op het wad vonden we krabben en kwallen,
we moesten piepers pitten en 's avonds
kusten we de meisjes aan de overkant.
's Nachts moeten pissen betekende met
de zaklamp door het donker waden, naar
een koude, houten WC met tochtgaten.…
laat me
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 387 wikkel me niet in zijde
wanneer de kersenbloesem valt
wil ik de streling van elk blad
als een tatoeage dragen
leg geen kiezels aan mijn voeten
laat me waden door water
mijn spoor vluchtig vloeiend
naar de bron van later…
Zonder bloemen
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 379 laat alle wegen langs mijn ogen waden
water en land, klinker en zand
ik moet kiezen, heb niets te verliezen
tot ik waarachtig vind, de essentie
die alle wegen verbindt, naakter
dan een pasgeboren kind…
Waddenstrijders
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 90 Zo beschermen zij onze Wadden.
Wereld van getijden.
Land van zand en eilanden.
Zee van licht.…
Sermoen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 93 De zon kwam uit het duister opdagen
Haar prille stralen voelden soeverijn
En luisterrijk klonk het ochtendrefrein
Van vogels die het licht weer zagen
Altijd zo dartel als hen wilde ik zijn
En net zo gul als bloesemende bloemen
Mij op niets dan mijn…
draadloze zegen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 400 beschut in ons warme huisje
met buiten harde wind en regen
waait de internet verbinding steeds weer uit en aan,
als een vlammetje reikend naar de draadloze zegen
maar mijn humeur gaat langzaam
en grondig naar de maan
had ik niet voor negen euro negenennegentig
één gigabyte gekocht
voor de verbinding met heel het al en zijn sterren?
waarom…
Judith
poëzie
3.0 met 9 stemmen 1.957 Toen Judith Holofernes' donker hoofd
Zag in de tent op 't gouden praalbed stil,
Heeft zij, vóor dat de rode lippen kil
En 't oog van laatste leef-glans was beroofd,
Haar lippen op des Veldheers mond gedrukt,
Veilig bezittend wie zij 't leven nam,
Drinkend de siddring, die 't van vreugd verrukt
Begerig mannen-lijf ontstijgen kwam.…
herfst
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 141 bossen en velden
stellen ten toon
de overgang
van een seizoen
goudbruine kleuren
bedekken in vorm
van vallende bladeren
wat paadjes en wegen
deze stomme film
schept sferen en geuren
met als ondertiteling:
“de herfst ligt op de grond”!…
Als de avond is gevallen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 81 De dag is te ruste gegaan op het talud vandaag
het zijn de mooie herinneringen die ik meedraag.
Het naambordje siert nog steeds de muur
glinstert na in de zon in dit avonduur.
Wie hier allemaal zijn geweest en door de deur zijn gegaan
het zijn na vandaag herinneringen die ook weer vergaan.…
Het beeld schudt en schuift en straalt
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 60 De meerkoeten waren wederom aanwezig en niet
om het een of ander de plek verander je niet zomaar,
ze kwamen er al jarenlang als een soort zwanenpaar.
Vaak inderdaad op een en dezelfde plek als je oplet.
Wat kan ik verzinnen als ik over hen wil beginnen.
Ik kan je bijna de eierleider zelf nog laten zien,
waar ik uit voortkwam bovendien.
Ja…
de zonnebloem
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 191 och, ranke stengel
omringt door
groene schilden
je groeit en bloeit
zo recht omhoog.
zoekend naar licht
wijst je bloem
met gele kroon,
bereidwillig
naar het oosten.
een hart van goud
met duizend draden,
gesponnen echt ragfijn,
kunstwerk van jewelste,
je mag er best wel zijn.
zelfs krom gebekte vogels
maken ruzie om je vruchten…
sterven op zwart gruis
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 129 veel lichter als veder
dwarrelend in blauwe lucht
een losgekomen pluisje
geniet van zweven
speurt naar goede aarde
op zijn eenzame vlucht
door speelse wind
wat verder afgedreven...
strandt op rotsgrond
in de luwte
het voelt meteen,
dit is niet mijn thuis
beseft zijn lot,
maakt een kruis
mijn leven is sterven
op het zwarte gruis...!…
de zandkorrel
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 215 een klein fijn korreltje van zand
verloor zijn hechte band
toen de wind hem even meenam
en hij zo in woelige zee terecht kwam…
verzwolgen door klotsend water,
aangezogen met veel kracht,
naar bodemloze diepte gebracht,
waar een schelp zich wel ontfermde
over het verloop van zijn verdere lot…
de oester besefte waarde, gaf al zijn liefde…
herboren mens
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 173 ergens langs de waterkant
tussen het hoge riet
kun je vredig wegdromen
helemaal in het niets
ik sluit gewoon mijn ogen
en voel aan mijn gezicht
de zachte helende warmte
van een vroege lentezon
ik luister naar het lied
van een naarstige leeuwerik
die volop druk bezig is
met het bouwen van een nest
ik laat me even meenemen
met de richting…
de bloemetjes en de bij
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 147 opgesloten… vind ik niets voor mij
dus laat me los, maak me vrij
ik wil stoeien op de groene wei
met mijn soortgenootjes: de honingbij
ik ruik de planten en de bloemen
maar zit gevangen in mijn korf
mijn vriendjes hoor ik heerlijk zoemen
och, wat vind ik dit ellendig grof
want alle bloemen wil ik kussen
ik wil vliegen, ik wil brommen
zie…
een moederhart
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 74 de regen en de wind
konden haar niet deren
ze rende naar haar kind
door 't gejank en luidop schreeuwen
het moederhart op hol geslagen
de leeuwin op volle toeren nu
een groep hyena's aan 't belagen
haar kleine welp, het was zo cru
ze was te laat, het was gebeurd
de dierenhemel berust haar kind
haar tranen wrang, natuur die treurt
de…