Alle inzendingen over Ontwikkeling OR Onzegbaarheid

schier onmogelijk dat land verlaten zonder amper week door ‘t water te geraken mijn ziel doorleeft wel enkel aan ‘t verzuipen - oppervlakkig laat nooit gaan - behalve drijven doet een vlot van enkel jonge twijgen ook als bindingen bestaan van natuur en al ontdaan weet van tijd of iemand meer moet ik zijn gedreven rimpelig mijn…

Kijken maar niet zien wat ik voor mij in het zicht heb. Luisteren maar niet horen wat achter mij wordt gezegd. Spreken maar niets zeggen over wat ik eigenlijk wil. Het lijkt allemaal zoek omdat ik het niet vind.…

toen we de woorden nog niet hadden en klanken haperend aan ons kleefden leefden we in duisternis kwamen voort uit de traan van een godenoog verborgen ons onder een tapijt van mos alles wat we wisten stond in de sterren geschreven met schorre klanken knabbelden we voorzichtig aan woorden proefden aarzelend het verlangen…

Ik bouwde een huis van steen met één deur en geen ramen een huis van enkel muren waar niemand binnen kon gluren. Ik bouwde een huis van hout met kieren tussen planken zonder meubels of bed zelfs geen ruwe banken. Ik bouwde een huis van glas waar doorheen zon kon schijnen daarvoor een zonneterras men zei dat ’t overbodig was. Toen heb…

De vlinder had haar ei gelegd op een groen eikenblad er kroop een piepklein rupsje uit dat at en at en at het at het hele blaadje op en nam er nog een paar het spon zich daarna in als pop toen was het rupsje klaar er na een hele tijd een nieuw seizoen begon kroop daar een kleine vlinder uit die straalde in de zon ze dartelde de wereld…

wording 1 alles verandert als we uit de zeebodem naar de aarde kruipen alles moet anders als we ground zero op de knieën verkennen als we afleren aanleren bijstellen ombuigen verandert alles wording 2 we kruipen hinken strompelen alles verandert we leren rechtop lopen verheffen het tot een ware kunst alles wordt…

Poëzie is het oud abattoir dat het vlees van de onslachtbaren snijdt het Absolute in de vleesmolen draait de slachter die ontwijdt een oor afsnijdt er een paar onzegbaarheden in prevelt uit ranzigheid zijn mond in kiepert op de verspreking sjiekt waarna hij enige eeuwigheid schendt worst voorschotelt in kerstboomschelletjes een variatie op…

ik vat je tere leven samen in een notedop het broze kan daar talmend toeven tot vermoeide stormen de luwte vinden en jij in een scheepje de zee opgaat vat ik je tere leven samen in een notedop…

mijn toekomstige gedichten zijn nu nog ongeschreven maar ik voel ze in me leven als volhardende intentie met het hevige verlangen op te lichten tot presentie tussen het toetje en de vaat is bijvoorbeeld zo’n moment waarop het woordenloze woord ineens precies zijn letters kent de deur naar het onzegbare staat dan even op een kier en leegte…

ik oefen voor het meesterschap in het vinden van het onzegbare dat ik tot op het bot ontkleden wil ik wroet met beide handen in dorre aarde naar wat niet gezegd kan worden tot de kale essentie het daglicht verdragen kan zal ik snoeien en temmen met schaarste moet ik haar voeden totdat een kleurrijke helderheid zich ontpoppen…

Jij zag het negatief en wilde niet wachten op ontwikkeling liet me achter tastend in duister tot kleuren zuurden naar herinnering het uiteindelijke beeld was scherp overbelicht…

Als je Jezelf Niet neemt Zoals je bent Kan je Niet geloven Dat je ware, echte zelf Ooit geaccepteerd Kan worden Ook kun je dan Anderen niet accepteren In hun huidige staat Van ontwikkeling Dit alles Sluit wederkerigheid uit…

Woorden ruisen in de golfstroom van haar lippen, de draaiingen van haar handen beschrijven wat onzegbaar is. En elke uiting legt een andere waarheid bloot. Haar gebaren wankelen, keren zich tegen wat zij denkt. Spreken van oker, van jasmijn en fluisteren haar stil verlangen.…

de dag afwachtten, muren van prikkeldraad niet zagen verdwijnen eenzaam als de dood, zelfs de andere kant van het draad was zonder licht ze hebben getracht een eigen kamer in de wereld te zoeken uitzicht op vrijheid , plafond en die binten kregen ze nooit meer uit hun ogen gewreven en ook vandaag gedenk ik de uitgesneden regel, het onzegbare…

het schip dat wij voeren jachtte door bekende wateren of dobberde door nieuwe groeiend naar volwassenheid met en voor mensen reizigers van het ruime sop werd het langzaam maar zeker van lonkende haven tot thuis daar afmerend en ankerend ons met en aan elkaar lavend konden wij laden en sterken alvorens de tocht te vervolgen als dan…

Ook ik vertrouw de euro voor geen cent, Want door die munt is alles stukken duurder, Behalve dan misschien voor de bestuurder Die glashard die ontwikkeling ontkent. Want ondanks het gewraakte prijsverloop Zijn smoesjes in ons land nog steeds goedkoop.…

Heeft u ook zo’n zin in Zen Ontwikkel dan Uw Zen gen. U kunt gewoon beginnen, Door u, op uzelf te bezinnen, Er is een wereld terug te winnen. Een ding, U bent u eigen zen-deling.…

Verliefdheid maakt meedogenloos diegenen die er door bevangen met roze vleugels zijn behangen en niet aanspreekbaar zijn, een poos waar alle anderen staan te springen laat Amor liefdes snaren zingen voor slechts die ene nog die telt die daarmee alle anderen velt hij weet het niet, het blijft verborgen tot het niet meer onzegbaar is: zo…

Je tegen de ontwikkeling en nog wat te doen weren zal het culturele klimaat vernieuwende inspiratie toelaten; je besluit het veranderlijke weertype de rug toe te keren, landelijk voorgoed te keren bekenden gewoon laat uitpraten.…

zoals je daar staat met de maan in je ogen en de wind die je haren woestwarrend verwaait zo leg ik je vast aan een papieren ketting verscheurbaar possessief maar onverdeeld vrijwillig een momentopname in ontwikkeling altijd binnen handbereik…

Je hebt dan nog een tijd Voor de ontwikkeling van je eigenheid.…

In het Woord, aan ons gegeven is 't onzegbare beschreven en het helpt ons te beleven wat ver boven, buiten is. Bij een volk met vreemde zeden, levend in een ver verleden, kwam dit Woord als naar beneden, toen reeds een geheimenis. Daarom valt niet te vermijden, dat het vaak, in later tijden, vrees en tegenstand verwekt.…

Onmiskenbaar maar dun en onzegbaar ziet het waar het voor zwicht. En dan verdwijnt het weer in haar gezicht. Geen traan sist weg met zoute bitterheid. Ongelovig ziet het hoe het haar belijdt: zij is geloof waarin het dol verkeert, verstrengelt lust met tressen walg en nijd, verguist de hoop tot die niet wederkeert.…

... en bij voorkeur in het groen (met bomen kun je toch geen zaken doen) stel paal en perk aan park en perk en border mijn toekomstvisie is geen visioen met vriendelijke groeten: Marnix Norder --------------------------------------------------------- (Marnix Norder is wethouder van o.a. stedelijke ontwikkeling)…

Gevoel geeft vorm Vorm geeft gevoel Vertrouw op jouw ontwikkeling Jouw levensdoel Verdrink niet in het denkproces Vallen, opstaan Hoofd boven water Een gedachtekunstwerk: ook dit zal voorbij gaan……

Het Rijk gaat nieuw klimaatbeleid ontwikkelen, ’t wordt killer in het overheidsgebouw, de thermostaat omlaag, de vingers blauw, hij moet voor volk en vaderland vernikkelen. Hét rolmodel voor energieverbruik: de ambtenaar met bivakmuts en kruik.…

knarsend neer bruusk dient oud zich aan het verlangen gaat altijd weer stromen er is geen geduldige tijd de spanning groeit en haast zich kleuren dringen zich op het gaat vanzelf de rode draad spreekt over het tragisch lot van goed en kwaad gehoorzaam aan afzondering groeit het rusteloze verlangen naar de schepping van het onzegbare…

Een vuile bek zoekt in de laden naar onzegbaarheden. Alles wat toonbaar is moet overschreven, ieder gedicht gewassen in inkt die blind van de moerassen zingt, waarvan men ziende niets kan weten.…

De tijd van draadloos internet breekt aan Alweer zo'n tijdsbeeld dat zich op komt dringen Niet bij te houden, die ontwikkelingen Waarvan ook steeds vertakkingen ontstaan Nu draadloos internet dus...Wat een tijd Nou ja, die draad was ik al jaren kwijt…

Bewijzen doen ze niks, ja toch, één ding: dat er iets schort aan hùn ontwikkeling.…