Alle inzendingen over Rot weer

Het is er nu, die vergankelijkheid die zo kan rotten op de grond en we vinden er ook bodem na zwoele zomerse winden we vinden er weer eikels die zijn gevallen door koude en het intieme van de nacht we houden van zijn regens in regelmatigheid van zwijgen.…

Mijn ogen weerspiegelen mijn gemoed Dof, ellendig en niet blij Mijn wereldje weer op zijn kop Door al die rotte tobberij Ik wil vluchten uit mijn lijf Maar, vluchten kan niet meer Ik voel me waardeloos vandaag Bidden wil ik, maar onze lieve Heer antwoordt niet op aanvraag...…

Ik ben me gister weer eens rot geschrokken Vanwege dit berichtje in de krant: De nieuwe lijst van Leefbaar Nederland Wordt door professor Pim Fortuyn getrokken. Dus wordt ons lot, als hij veel stemmen haalt, Straks door het rad van Pim Fortuyn bepaald.…

De maan spreekt weer in de diepe nacht de adem van het licht op volle kracht maan straal door ruimtereis gegaan om neer te dalen op ons allemaal het water is van zilver door het zilverlicht van dat stukje rots in de ruimte staat zij trots.…

De dochter van de onbekende rots verdraagt vijftien graden vorst en steekt bij dooi de kop weer op Dit witte sterretje, dit eenzaam godsbewijs door vaders gele klomp elk voorjaar aangewezen ------------------------------------- uit: 'Binnen de wildroosters', 2012.…

Goede Vrijdag Een mooie dag Om te gaan Jan Rot Hij is ‘hot Gaat naar God God is goed Rot is goed Het is goed Het is mooi geweest Jan was Wie ie was…

als je moedig bent moet je moedig zijn of je wilt of niet muss es sein es muss, es muss de angst die weerhoudt is de kracht die duwt angst maakt bang of boos bang trekt boos duwt de moedigen zijn eerst ook bang ze ruiken het het ruikt naar rot het slaat naar binnen ik wil geen rot het rot eruit men trekt bang naar rot…

in de oude tuin werd ik begraven naast bitterkruid en refreinen keurig op een rij als hoopjes op het gras het gazon weer netjes bijgewerkt zonder zwarte gaten ik wilde niet zingen of mezelf tot vreemde nemen toen een rots viel op mij met wie had ik anders nog kunnen spreken…

En zo stortte alle illusie in geen gevoel meer om te vechten niet meer de kracht of de zin niet weer opnieuw de wonden willen hechten. En zo ging alles stuk voor stuk kapot, geen liefde geen warmte alles weg voor altijd. en wat overblijft stinkt en is rot, en zorgt voor pijn en dat ik lijd.…

Het klokje aan de wand vertelt haar grijnzend dat ze weer niet zijn gekomen. Langzaam, met door reuma aangestaste passen, loopt ze de gang door, kamer 210. Haar man. haar steun, haar rots in de branding. Ze komt de kamer binnen, went aan de muffe verdorde geur.…

'rot op naar je eigen planeet!'…

Een plant zuigt op wat het halen kan uit al het rot en misgelopen, het verdord, beschimmeld en tot voedsel geworden. Verlangen groeit vanzelf vanuit de dood vandaan, voedt zich tot bloei om te vergaan en weer te worden.…

Ik accepteer de oppervlakkigheid van het leven -De rotte appel van mijn revolutie Aanvaarding leidt tot geluk Weer een stap verder qua evolutie? Met wat suiker smaakt hij me te goed Diepgang wordt als zout gemeden Triest is het besef dat zoetheid moet Om door te gaan, dwars door dit heden…

De staat lijkt ons een fruitschaal te offreren Beladen met wat wrede, wrange vruchten Ik kan die zure druiven niet meer luchten Die rotte appels, die gebakken peren! Toch ben ik, diep vanbinnen, zeer tevree Sinds Prinsjesdag doe ik voor ’t eerst weer mee…

Vandaag zijn wij van AA-plus gestegen naar triple A - ons land is weer een rots; de beursgang van de staatsbank wordt met trots gepresenteerd - de opbrengst valt niet tegen, en Ali B bouwt bruggen op tv. Het leven valt soms ook een beetje mee.…

Karkassen rotten weg in Flevoland. Het volk stort zich erop als een stel gieren. En is er straks weer plek in overvloed, dan tovert Hans konijnen uit zijn hoed.…

Als wij thuis Trump en Johnson gaan bespreken - ik kan hen beiden prima imiteren - Komt zij weer met die appels en die peren Niet vergelijken? Kom nou! Uitroepteken! Op rotte peertje lijkt de grootste knurft De ander op een appeltje met schurft…

de zon maandenlang op de steen Het mos wordt grijs en stoffig ik smeek tot er regen valt En voor even ben ik gelukkig omdat het mos weer groen en krullig wordt Maar dan komt opnieuw de droogte en ik bid ik bid alweer Ik ben een rots van eenzaamheid ik ben een steen Het meest van alles ben ik een overtollig mens…

Elk ogenblik wordt galm van eeuwigheid, signaal dat rot in rot meer rot verzendt. Het hoefde niets want niets was het bekend, maar in het zwart verscheen fataal de lach. De hemel van zijn nachten was ’t gewend, het nieuwste nu is tel en hel en dag.…

En net weer, bij het tandenpoetsen ik keek in de spiegel Hoe geel mijn tanden waren. Het rare beest met zijn spinkhaanpoten keek mee Hij stond achter me ik draaide me om Rot op zei ik en hij rotte op. ------------------------------------------ uit: 'Aan de oever van iets staan', 2001.…

Trots is als een rots die als een baksteen kan vallen…

Tomeloos neemt zij deel aan het geheel Jong levenslustig als zij is Versmolten in het nu Mateloos jong Onoplettend danst zij voort In de stroom met trots Dan spat zij uiteen Op de rots Verhit keert zij in de moederschoot Wacht op haar wedergeboorte Om weer deel te nemen in Die blijde stroming…

straks wéér die blaaskaak president? een hele muur heeft geelkuif voor zijn kop wanneer zegt heel het volk daar “man, rot op”!? misschien als iederéén zijn daden kent… we hopen dat die navelstaarder duikelt of dat hij onverwacht en keihard struikelt…

lucht komt weer op adem, Corona maakt de wegen vrij Gaia schudt haar veren de wilde gans stijgt op tegen de rots en wordt door hemelse thermiek gegrepen…

ik zal voor jou de godvergeten bloem weer laten bloeien op een kale rots verzamel de verhalen die in fijnmazig splijten uit het gesteente zullen wijken teruggaand in de tijd zullen zij in vorm en kleur hun basis weer herkrijgen waar eens uit scheppers handen bloemen het paradijs konden beroemen zo zal jouw knop uit gods vergetelheid…

een stukje god heeft zich geopenbaard in zwarte handen een warme lach met witte tanden hij kwam over het water in onafhankelijkheid smeedde broederschap uit apartheid tot gelijk hij bond wat ooit gescheiden was gaf mensen weer hun eigen trots op de rots van kaap de goede hoop…

Phillippe.. Mag ik even naast je liggen ik zal je niet aanraken want dan verbreek ik m'n diepste emotie m'n diepste gevoelens: opgaan in jouw stem! Mag ik, even maar?…

Het verschil met de mens zoals d’ eerste Adam een gekende uit de eerste volksboomstam men weet van de fruitboom zijn rotte vruchten komen nieuwe boomstammen priemend zich luchten Ik strooi met rotte vruchten maar ’t kletst tegen 't macadam Zie ook ’t verschil met de fruitboom voorwaar het is gooien met rotte vruchten dwang tot routine zelfs…

Pilaren van rust Als groene ornamenten verschenen Het maakt je natuurbewust Bij het strekken van je benen Hun zachte wuiven in de wind Robuuste vormen aanschouwen Door het gemoed bemind En zij, straks, hun bladeren weer openvouwen Het lieflijk deinen En vogels verschijnen Als pilaren van trots Als natuurlijke rots…

Griep, je voelt je rot je lichaam doet pijn je hoofd zit vol snot je wil weer beter zijn. Je kunt niet denken je kunt niets doen wel een glaasje schenken van een geperste citroen. De zon gaat schijnen je neemt een aspirien de virussen verdwijnen ze houden 't voor gezien.…