Alle inzendingen over Soms OR en toch weet je OR vertrouwen

Soms ben ik te betrokken, bij dingen die gebeuren, soms over kapotte sokken, of over je bescheuren, soms ben ik te meegaand, te zacht zegt iedereen, wordt nu toch eens kwaad zegt me menigeen. Maar weet je 't zit niet in m'n aard, kwaad worden heeft geen zin, dus krop ik op, ook fout, want nou zit het binnenin.…

Soms voel je, je gewoon niet fijn Ik wil alleen laten weten, dat ik er ook voor jou wil zijn!!…

Daarna volgt het duister van onzekerheid, en vertrouwen in de....tijd.…

Er is één regel in het leven voor alle mensen nodig. Namelijk: respect voor jezelf voelen en anderzijds respect tonen naar de ander. Deze regel is uitzondering op àlle regels, overal; want andere verzinsels gaan niet tot de kern. Eén regel voor het leven op aarde: laat een ander en jezelf volledig in de waarde! Zóveel regels en er is maar één…

Twee gehelmde jongens rukken de iphone uit mijn oor en zijn er op hun scooter snel vandoor. Bij de ING komt rook uit de muur, nog van een plofkraak in het vroege uur. Een dronkenlap rijdt drie fietsers dood, rijdt door en laat ze achter in de goot. Op de zebra ligt een man te bloeden, zonder kop, de schoppers lopen "straat-breed" verderop…

Ik weet, dat is een feit… Hoe kan mijn hart dan wensen, altijd weer. Zo’n droom is aangenaam en brengt jou heel dichtbij. Afstand en ruimte verdwijnen, Jij maakt mij gelukkig en blij. Die wens komt door een belofte. Mijn Schepper gaf hem mij.…

Je bent mijn steen des aanstoots waaraan ik me vaak stoor. Met je adem rins en je ogen doods ben je onveranderlijk goor. Je bent een naar productiedier dat ik graag slachten zou. Voorlopig ben ik slechts een gier die cirkelt boven jou. Wanneer ik naderbij kom en in je gele ogen kijk dan lijk je pas ontzaglijk dom, je bent een walmend…

Je bent met zijn tweeën niemand weet voor hoelang want de enige zekerheid is: alles is tijdelijk, niets is voor eeuwig, want het KAN ME TOCH SNEL GAAN!…

Soms zitten er gedachtes tussen jullie in, we zijn nu zulke goeie vrienden heeft dit wel zin. De gedachten dat je iemand leuk vindt maar die het niet weet, laten je soms afdwalen naar een andere planeet. Soms denk ik wel eens mag ik misschien een knuffel van jou, want jij bent degene die ik altijd vertrouw.…

Het regende en stormde. Wolken, grijs en onstuimig, trokken boven door in de grauwe hemel. Er stond daar, tussen heel dat tumult, regen en wind, krachten en machten... een vrouw te dansen, in héél haar vrijheid: zij heet "Sshhh"... Zij draaide, met armen wijduitgespreid, gelijk een Engel... om haar as en telkens weer om, zonder naam.…

Wakker worden Doornroosje Slaapmutsje Er zijn honderd jaren voorbij gegaan Tijd nu om op te staan Rek je maar eens goed uit Je bent nu in het heden Alles van vóór het slapen gaan Dat was het verleden Dat laten we nu gaan Nee, er komt geen prins met een zwaard Om de doornenstruiken weg te maaien Dat zul je zelf moeten doen Ja, dat wordt…

Ik zou zo graag Wanneer de tijd blijft doortikken Morgen of vandaag Je willen laten weten Dat ik er ook nog ben Je me niet hoeft te vergeten Ook al weet ik Dat je mij niet zoekt Dat ik niet besta voor jou Ik die buitenstaander ben In een aura van Eenzaamheid Je vraagt wel, Uit beleefdheid Ik vervaag wel Maar ik blijf…

Is het dan toch liefde of was het nog niet klaar ik weet niet wat het is soms maakt het me bang Laat me weer vertrouwen geef waar ik naar verlang Ik weet niet wat het is maar je blijft me bekoren Jouw geur, mooie kleur de lelletjes van je oren…

Hoe geurt de zomer nu in rozen zonder tal; de vlierstruik draagt al groene bessen. Verdwaald zoek ik een weg maar zonder vrezen; ik hoef toch niet van elke pijn te zijn genezen. Heel hoopvol leer ik lessen van overgave en van laten gaan.…

het schilderij wordt niet begrepen toch krijgt hij tranen in ogen ~~~~ de foto is vaak mooier dan wat men echt ziet wat is nu schoonheid…

Mijn hart is van steen. Het heeft emfyseem. Het is zwart geworden, door gebrek aan toevoer van liefde, die normaal door mijn aderen stroomt. Afgesnoerd zoals bij een amputatie. Nu zal ik het aan niemand meer kunnen geven. Het is dood, het heeft het begeven. Ik kan niet meer, heb geen verweer. Ik zie wat er nog komt, Ik ben nu de mond gesnoerd…

Al wat ouder, wat meer mankerend, niet alles meer, "zelf kunnen doen, helaas" zijn daar de toestekende handen, telkens weer bieden soelaas. Een bureau moet worden "afgebroken" om plaats te maken iets wat wij niet meer kunnen helaas, kleinkind en schoonzoon bieden uitkomst, staan klaar om te helpen, zonder relaas. Een bakkie koffie,…

Ben ik nu de enige? Ik denk het niet. De enige die vandaag op lemen benen door het leven wankelt? Ik ben ook heel boos en verontwaardigd, geschandaliseerd en behoorlijk bang. Iets in mij wil het liefst van al wraak nemen. Dat zijn veel gemengde gevoelens door elkaar, die wisselen ook voortdurend van toon en luidheid en er zit veel ruis op.…

Dan komen de vragen waar zijn die dingen van zonder elkaar op te jagen weet jij waar ze van zijn, dan? Geen idee waar ze van waren maar toch hou 'k ze apart want waar ze dan ook lagen, misschien is er wel eentje; die past op mijn hart? En zo verdwijnen de sleutels weer terug in de la.…

Ik blijf steken in een wirwar van draden. Mijn tranen zijn als de dauwdruppels aan een spinnenweb. Ik ben verkeerd ingeschat Die spin wordt ook als akelig waargenomen. We hebben gelijkenissen Al verschillen we in grootte Maar we zijn allebei intelligent op onze manier. Een spin maakt haar net om een prooi te vangen Ik ben de prooi waarop…

Het risico is gewoon te groot vertrouwen is geschonden gezondheid is een heel groot goed en niemand heeft dat te vertrappen! Dus blijft de deur van mij nu dicht je bent niet welkom meer, omdat je speelde met vuur en mijn vertrouwen zie ik je liever nooit meer!…

leugens ik wil dat het leugens zijn die over jouw gezondheid mij de waarheid vertellen   pijn ik noem het pijn wat jouw waarheid mij vertelt van afscheid dat komen gaat   deze waarheid doet pijn pijn die ik enkel verdraag dankzij houvast van verbinding in van jou gekregen vriendschap   de waarheid en de pijn huilen tranen van verdriet…

Ik heb gezien dat niet iedereen te vertrouwen is, zelfs je gevoel heeft het soms gewoon mis.. Ik weet nu dat je soms iemand moet laten gaan, terwijl je weet dat ze voor altijd in je hart blijven bestaan. Ik besef nu dat je moet doen wat je hart je zegt en niet moet vechten voor iemand die niet voor jou vecht.…

temidden eindeloze snaren het hartverscheurend zingen jouw strelende vingers tedere melodieën dat me doet denken aan de milde wind die waait boven de blauw zilveren golfjes van de wonderbaarlijke rivier het lied van stil vertrouwen met tegenwind van een boot op hoge zee in nood en wilde maat terwijl de cijfers van…

Wanneer ik dreig te wankelen.. wijs me minzaam op de ruisende bomen van toen de rubberen bootjes op de meren van Ossiach, bereikten wij ooit de overkant ? In de jaren zeventig werd de melancholie geboren, groezelig als een nageboorte die ons om de hals geworpen werd. Later bij thee en zoete koek berekenden wij onze zegeningen en daarvan…

Soms blijven woorden hangen, alleen niet samen als een zin. Stil blijft achter het verlangen, welk woord vormde het begin? Na heel lang zoeken besef je dan, dat wat het begin was nooit het einde zijn kan.…

We blijven allemaal achter met wensen, wie weet komt het verstand er nog? Dat komt met de jaren, is mij verteld, maar ik wacht al zolang, sta dan telkens weer versteld, hoe een kind zolang zonder moeder kan.…

niemand weet wat ik bedoel en doe ik weer iets stoms Soms, word ik niet echt verstaan dan wil ik met deuren slaan om toch te worden gehoord Ben ik nu echt zo gestoord of zal dit gevoel eens overgaan?…

Soms wil ik dingen beter doen gewoon omdat het beter kan maar dan denk ik, laat maar zo een ander weet hier toch niks van. Soms wil ik dingen anders doen gewoon omdat het van mezelf moet maar als ik dan terug kijk, denk ik ach, het vorige was ook wel goed.…

Soms, soms dan mis ik je gewoon zo, zit je daar stilletjes in mijn hoofd. Denk ik terug aan ons in een razend tempo, en word dan van mooie herinneringen beroofd. Soms, soms dan moet ik je even missen, om weer even te beseffen waarom wij niet meer zijn. Daarna kan ik mijn gedachten weer wissen, en ben ik weer terug in mijn eigen domein.…