Alle inzendingen over Sophie Podolski OR Verstikt door associ OR schizofrenie

de geur van lang verwachte regen op een droge bodem een dorstige wei die geur ben jij de geur van eindelijk en iedere grasspriet en ieder bloemblaadje zijn wij, zijn wij de geur van dampend verlangen en altijd van alsjeblieft snel weer, nog meer kom hier, bij mij…

op een klein stukje van mijn huid schrijf je het woord elektriciteit met je zachte lange vingers helemaal over me uit je ontdoet me van mijn woorden berooft me strelend van mijn zinnen vonkenregels produceren plots een hart kloppend kabaal metaalmoeheid maakt zich meester van de punten en de komma's ik vouw ze uit tot liggende streepjes…

ik begrijp mijn wereld schrijvende staat dit hier op de goede plek? in mijn hoofd daar buitelt het waaien woorden door elkaar denk ik daardoor weer het volgende: de storm in mij die woedt altijd en zie wagons vol met lettergrepen voor me in sneltreinvaart dit papier op rijden geblazen uit mijn oren met stoom, maar zonder kokend water waar…

van je rust genieten in je ogen dwalen je tred ontwaren het timbre van je stem ik zal je altijd blijven zoeken je altijd blijven zien je altijd kunnen horen in melodieën, verhalen mensenmassa's misschien maar blootsvoets in het bos waar onze droom is begonnen zou ik je voelen verbonden door het web van gouddraad dat we samen…

schemer of gewoon grijs het gevoel is hetzelfde de zon is al tijden kwijt kauwtjes strijken neer op kale takken wijze bomen wenken alles te overdenken en tot stilstand te komen naakt en schijnbaar onbewogen…

ik wentel me in je woorden we praten, er is alleen je stem en ik hoorde je denken tussen regels door, zoals ik je ken jij hoort meer dan ik zeg en ik praat weer eens meer dan ik luister hoe of waar we ook de nadruk leggen het eindigt altijd met een glimlach en meer ruimte…

Senryu Gevoel verstikt mij ik ben mijzelf verloren op weg hier naartoe…

Hij zoekt zijn grenzen bakert taal in met waanzin verstikt het gedicht…

met gedenktekens die zijn opgericht louter om te camoufleren dat duistere daden de doofpot ingaan toont verleden een ziekmakend masker waarachter nieuw leed toe kan slaan trauma’s lijden tot nijpende kolken een feitendrainage richting moeras verwijt explodeert als een giftig gas uit belten van herinnering vallen ooit de slijkpoelen droog…

Zittend in mijn tuin Ervaar ik een moment van Stilte In het Pi-bestaan Wind, zon, gras In deze nieuwe Herfst Een moment ook van Ruis Geluid van auto’s en gedachten Die afbrokkelen in mijn hersenpan Schizofrenie blijft en is altijd aanwezig Nu alweer moe en nog weinig gedaan Maar ik en de zon blijven toch bestaan En zullen altijd weer…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

als ik oude spullen zie en mijn babyfoto's mijn vader en moeder lijkt de tijd zo vreemd en toch zo dichtbij ik weet: ik ben veranderd toch is de basis al gelegd en heb ik een stille kracht gevonden mijn eenwording nadert tussen gevoel en verstand ik ben kwetsbaar maar toch weet ik ik ben veilig en goed genoeg na deze levensles, na uit…

Gedachtenstromen als wilde stormen, Verpletteren de werkelijkheid met kracht. Fictieve beelden in allerlei vormen, Bepalen je levensvisie met overmacht. Gestaag vervagen de intermenselijke banden, De verwarrende mist van twijfel wordt groot. Met ogenschijnlijk een complot onderhanden, Wacht geheel je vertrouwen een zekere dood. Hectische…

De stormen van emoties trekken aan me voorbij, Als wind en regen langs een kas. Gevoelige bevestigingen bestaan niet voor mij, Noch een beschrijving waarin ik pas. Ik kijk rond vanaf mijn duistere eiland, Zie met grondige waakzaamheid de mensen. Want al snel raak ik de rand, Van zoals vastgesteld mijn grenzen. Het waren denkbeelden van de…

Ik koester geen romantische gevoelens tegenover het bestaan van de zwaan het zwanenmeer was in mijn jeugd spiegelmeer van angst en doodsverlangen mijn vader was een schizofrene zigeuner die langs de oevers liep om verzameld hout mijn moeder continu in perkament blies kleine veertjes van zijn schaduw er vielen soms dauwdruppels van mijn…

even zwegen ze de velden moegestreden uitgeblust waarom, een vraagstuk niet te begrijpen rood dood stil, kwam als de nacht sterren aan de hemel ondraaglijke kreten, toch hoop op de handpalm die reikt naar het morgen het einde getroffen door waanzinnig schizofrenie wachtend op de wijsheid van de stilte, stil als het was die nacht…

hebben het is koud voor de mensen die door de maatschappij in de steek zijn gelaten zij hebben het koud en het laat de meeste mensen koud dat zij het koud hebben men voert liever de eendjes dan een zwerver zonder brood mijn eigen broer is thans een zwerver ik zag hem verkleumd op het journaal maar ik kan hem niet meer helpen door schizofrenie…

De leugen ademt waarheid in verslikt zich in het weten niet het liegen verstikt de mens maar de waarheid die wordt vergeten !…

Sophie Perk* heeft hier - piepjong - voor het eerst gedicht al was het in een later uur.…

Ik hoef niet meer naar Tibet Want in mijn geest heb ik dat bereikt Niets kreeg mij klein en ik kreeg altijd hulp En altijd word ik me daar op zondag van bewust Als ik uitrust en me vredig voel Ik fietste de aarde al rond En leef met schizofrenie Prikkelarm en vol humor Ik vind ziek zijn niet leuk Liever was ik energiek Maar in Tibet…

De lucht is dik, verstikt mijn adem. Een mistgordijn blokkeert mijn blik het vergezicht wordt mij onttrokken, de ander is er niet, slechts ik.…

Een pyromaan uit Bourtange Is verkoold in de boeien gehangen Op de plaats van delict Door rook haast verstikt Zagen ze hem branden van verlangen…

Hoe licht dat na de tijd bereisd en zwarte gaten doorkruist te hebben, dooreengeschud, verstikt, geplet als navrant juweel opkrabbelt in de ogen van een kindvluchteling.…

gegevens Een oneindig leven is er nodig, om de som der delen hun samenhang te geven Hier telt de gezonde stem van de Mysticus: “ Sanguinisch, cholerisch, melancholisch, flegmatisch, schizofrenie…

'Ben jij Sophie?', vroeg ik en ja, je was het en automatisch snelde ik naar jou toe om jou als spirituele zuster uit naam van hem en mijzelf liefdevol de hand te drukken.…

Ik ben de angel het pijnlijke (ge)weten het blinde oog dat traant Ik ben de hitte de dans op de vulkaan het abracadabra op oude stenen Ik ben de dorst in een zee van zout water wat het rechte krom buigt * * * Toen ik nog kind was wist ik alles beter Ik was vriendjes met de Zon en de ether Alle dingen waren één * *…

je hart sprong op als een vlaagje zoete wind fierezwierend de kamer binnenwaaide maar ze weet dat rond haar hoofd waait een andere wondernimf waar ze over droomt het vult haar hart met liefde zo warm en dichtbij als geen ander is er die ene die de taal van je hart verstaat aan wat bekend is (Sophie B.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…