8403 resultaten.
Van de coke?
snelsonnet
3.0 met 9 stemmen 446 Door zijn heldhaftig, militair gedrag,
wist hij de Willems-Orde te verdienen.
Dus hij ontkent gebruik van cocaïne,
omdat je in het leger dat niet mag.
Je ziet hem denken, als hij wordt geschorst:
“Ik wou dat ik géén haar had op m’n borst.”…
Zal met ons samenzijn
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 777 van mij bevat
Of zal je je herinneren
hoeveel liefde ik voor je had…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
Groot en uitgestrekt
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 745 Vergeten kan zij niet omdat er geen herinnering is,
het zijn slechts schimmen, wazige sporen op aarde.
Hoe kan ik ze in mijn handen houden?
Heb ik ze, reeds vliegen ze weg.
Mijn tijd hier, slechts een rimpeling in een oceaan,
een stofje in een eeuwigheid van zand.
Wie draagt mij in herinnering?
Wat is er gedaan, waar ben ik geweest?…
Terugkijken
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 177 je geluk
een blijvend spoor
voor wie je kent
een eeuwigdurend
moment…
Nostalgie
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 50 De bezieling
gaat verder
en laat een spoor
van leegte achter.
Alleen in mij
dansen de herinneringen
als onverwoestbare
filmbeelden.
En in anderen anders,
maar ook dat gaat
voorbij, waarna zelfs
het verlangen het opgeeft.
Diep in de oceaan ligt
de verborgen schatkist,
die allang is
leeggeroofd.…
Onbereikbaar
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 406 Nog altijd tast mijn hand naar jou
alsof je bij me bent.
We waren altijd zo vertrouwd,
zo aan elkaar gewend.
De nacht is vaak zo stil,
zo donker om mij heen.
Het duister brengt me vrees,
ben angstig en alleen.
Pas als de ochtend gloort
vind ik een beetje rust.
Het licht verdrijft het duister,
de spinsels in mijn hoofd worden gesust.…
Ik weet het wel...
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 878 Soms verschijn je in mijn dromen,
dan ben je er, gewoon bij mij in huis.
Alsof je nooit bent weggeweest.
Alles voelt dan zo vertrouwd
en dat voelt goed, je bent weer thuis.
En als ik dan wakker ben,
blijft het gevoel soms hangen.
Het maakt me rustig en ook blij,
de dag wordt dan gemakkelijk,
gaat vreugdevol voorbij.
Toch ben je er al lang…
't Beeld
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 189 Borsten, tieten en memmen
als symbool voor de gedode vrouwen
tijdens een wreed regime, met
bloed aan muur; haat ontstaan door domheid
Roemenië als geheel is groot(s)
met Boekarest als hoofdstad
Na de Vrede van Trianon
was Transsylvanië voorgoed Roemeens
Los-vast van Europa, geen Euro
maar Lei; betaalt zé-
ker zo goed
in tijden van crises…
dronken van liefde
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 339 weet je het nog?
vele rimpels geleden
jij en ik, een gelukkig paar,
wat was de wereld tevreden
op stap met wat vrienden,
een dagelijks tafereel
we dansten en lachten
en speelden toneel
we renden door bossen,
beklommen steile rotsen,
kampeerden in tenten
of in donkere grotten
niets of niemand op dat moment
kon die vurige hartstocht…
Dromen
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 273 Vaak verschijn je in mijn dromen,
we varen dan op zee.
Jij bent dan de kapitein
en ik vaar met je mee.
Ons bootje is maar klein,
de zee onstuimig, wat ik niet prettig vind.
Maar jij staat aan het stuur,
en houdt hem op de wind.
Al is het slechts een droom,
eens voeren wij zo met z’n twee,
in ons huwelijksbootje
over de grote levenszee…
Op reis...
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 107 In mijn laatje vol met geuren,
ruikt het naar lavendel.
Als ik het laatje opentrek
zie ik in gedachten,
prachtig paarse velden.
Heerlijk geurend in de zomerzon.
Iedere morgen maak ik die reis.
’t Is toch bijzonder, die gedachten.
Geen auto nodig of een trein.
Een paar seconden en
ik kan daar zijn.
Daar is ook mijn geliefde.
Samen lopen…
Sporen
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 715 Veleden week op deze plaats is
een man verongelukt en de
bloedsporen op het wegdek zijn
sporen van hij die heenging.
Daarom, op deze nacht denk
ik terug aan mijn beste vriend,
ineen gezakt als een hoopje stof,
voel ik mij eenzaam en alleen gelaten.…
Sporen
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 450 Een machinist uit het Noorden
Wiens bovenleiding soms stoorde
Wisselde veel
Van vrouw en van rail
Wanneer ie zelf niet zo spoorde…
sporen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 665 Zo leeft de wolf intens zijn leven
drijvend op het maanlicht gaat hij door
standvastig volgend het juiste spoor.…
Sporen
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 2.449 gelijk zijn zicht haar gloed weerkaatst
als hij halend liefde stemt
zo is zij ook in ‘t minst geremd
als zijn huilen eens misplaatst
nachten heeft hij haar gemist
schaduwscherp verlangen eenzaam
versmolten met haar hemels lichaam
dat hij talmend groeiend wist
jachtig haastte hij zijn tocht
grommend naar de vele sterren
happend als er eentje…
Over het spoor....
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 3.781 Je woont aan de overkant van het spoor,
je bent iedere dag zo dichtbij....
En toch voelt dat kleine stukje,
als een wereld van verschil voor mij!…
Sporen
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 501 Morgen zal alles van een ander zijn
Met vaders dood sluiten zich hier de deuren
Het lege huis staat stil de rouw te treuren
Al liet ik wel de troost van een gordijn
Er gaan al vreemden rond op het terrein
Hoewel ik mijn verdriet nog niet kan beuren
Wordt al verwacht dat ik mij los zal scheuren
Van mijn geboortegrond, en dat doet pijn
Nu…
Sporen
netgedicht
4.0 met 35 stemmen 490 Verkleurd blad
vochtig groen mos
talloos gesponnen webben
en
in grauwgroen uitgewoekerd graspad
een diepgetrokken
glad glanzend modderspoor
doorgelopen over verhard pad
en
in een smalle net uitgebaggerde
rechte sloot
zwemt een eenzame woerd
onwennig rond
sporen van vertrokken zomer
-van een nieuwe herfst!…
spoor
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 923 is het de hond
die uitkijkt wat komt
of de man met zijn verre blik
waar ik in kan drijven
de twijfel van het wachten
opstaan, weggaan niet meer zijn
ik herken het geluid van de trein
dat ze trouw zijn aan elkaar
de verbinding losjes toch vast
alsof ik hen kon vangen…
Sporen
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 233 En alle sporen zijn zo klein
en blank, die wij hier laten
als op een sneeuwend veld
het vluchten van een hermelijn.…
sporen als toen
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 1.224 kobolds door de bossen zijn gerend
verstard zijn zij, veranderd in elegieën
gebogen ’t lijf en leer gerimpeld hun gezicht
met lege ogen als van verlaten bruiden
gebogen onder zware levensplicht
geen lachen noch wat blijheid onder lichten
waar enkel muggen zwermen en ’t gezoen
van afscheid nemen van hun zonen, dochters
enkel de wegen trekken sporen…
Sporen
hartenkreet
3.0 met 20 stemmen 1.540 uit
Die droom kwam tot leven
in dat, wat jij mij hebt gegeven
De plek die mijn leven kreeg
heb ik dankzij jou ontdekt
Sinds de dag dat ik jou ontmoette
was mijn leven perfect
Als ik aan jou denk
klinkt het kloppen van mijn hart
als muziek in mijn oren
Niets is te vergelijken
met de diepte van de door jou
in mijn hart achtergelaten sporen…
sporen
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 345 Zilveren vogels trekken sporen
witte strepen tegen blauw,
uitgedijd gaan zij verloren,
verdwijnen als de morgendauw.
Sommige mensen laten sporen
achter; banen van veel licht,
deze gaan nooit meer verloren
maar blijven altijd in het zicht.…
Mijn spoor
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 306 De wil, dat een ieder die bestaat,
eer natuur, zijn leven zal nemen
Als zalig mens, door het leven gaat
slechts gepaard, met reële problemen
Ja, gaarne laat ik na mijn spoor,
doch behoeft ooit te weten
Dat ik hierbij mezelf verloor,
door pressie, en wanhoop, bezeten…
sporen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 137 het strakke vel is weg en
het glanzende vakantiebruin
heeft plaats gemaakt voor
ouderdomsvlekken, oudbruin
ik ben verouderd,
zegt mijn kind,
geen handzalf
dicht die kloof
de spiegel trekt voren,
gelaten laat ik
een leven achter mij…
Spoor
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 85 zijn leven was een
slijmspoor
van goedertierenheid
en
liefde tot de medemens
van
wat staat je dat toch leuk
en
nienand kan toch koken zoals jij
en
op zijn sterfbed
zei hij
ik dank jullie wel
en
dacht hij
tevergeefs
nu komt mijn tijd
denk ik…
Spoor
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 652 Kleine jongen,
liever zag ik je ontsporen:
met piercings, tatoeage en tentenpak
naar lowlands gaan.
Of met gitaar
en drugs op zak
in een schimmig café staan,
zwarte kleding
en zwarte lijnen om de ogen.
Liever dat.
Vandaag heb je de trein gepakt,
naar een witte wolkenplek
waar bloemen metershoog
samen met kittens en paarden zingen…
Sporen
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 976 Sporen die restten zijn de
uitgekotste prooien;
al geven ze blijk van een man
die de bewoners van deze plaats
niet kenden.…