Alle inzendingen over Stamboom OR tak

de takken van de treurwilg aan de slootkant reiken naar de takken van een treurwilg in de sloot een vis hapt lucht de waterkringen weiden er over uit ------------------------------- Uit: 'Mijn Kleine Tuin', 2011.…

hij tikt nog wel maar lopen doet ‘ie niet meer sinds vanmorgen blijft ’t steevast kwart voor acht hij krijgt ‘m niet meer omhoog de secondewijzer al tikt hij nog wel loopt hij niet meer…

warmte van de zomer nog rest het oppervlak dat rijpen mag naar geel en rood zij dwarrelt straks een trage dood op winden van oktober je knopt al waar je losgelaten hebt de bast vertraagt de stromen en wortels sluiten af voor de winter die gaat komen nog ruist je stam in hoge tonen maar in november zal de storm het overbodig takken…

de vogel vliegt laag aan met vleugels zwaar van ijs in een wiekslag vallen duizend vlokken van de koude takken in de bladerloze boom krast de kraai met schorre keel de pijnboom gaat gebukt onder zijn herinneringen kijk hoe diep zijn takken buigen geen mens die het ziet alleen de kraai weet van de diepe nacht…

ik ben weer in jouw bos daar waar onze lente welig tierde herinner me het jonge groen de laatste stukjes wintermos die in donkertint hun overwinning vierden weet van een zomer die vol warmte bloeide een herfst die door zijn oogst in kleur en vrucht ons boeide nu waait een schrale wind en fluistert vorst witrijpend aan de takken…

Een wandelende tak Zat op z’n gemak Tussen de bladeren Met anderen te vergaderen Ze kozen voor de zon Vlakbij de mooiste blom Heerlijk gecamoufleerd Met z’n rug naar jou toegekeerd Ze dachten zich te verstoppen Maar jij liet je niet foppen En genoot op je gemak Van die smalle lijfjes op een tak…

takken weg van vader’s graf…

ligt in het grachtwater geknakt door de geweldadige storm met deels nog groene bladeren sterft deze langzaam af een reiger heeft zich geïnstalleerd zijn pootjes deels onder de oppervlakte speurend naar voedsel met een eindeloos geduld wanneer ik op de brug verschijn stilsta om het tafereel te aanschouwen wordt de vogel alert en met…

bij de afgebroken tak kom ik een boom tegen steeds weer die tak hij ligt op een blad dat viel voor de tak afbrak steeds weer bij die boom…

van de man die zijn simple things in een etude zingt voor Jellie maanvlinder de kunststofkoningin Vallende engel uit het noorden die dichter bij ons wist te komen in de stilte ongehoord was wat ontstond een scheppingswonder Dank, Titaantje voor je kussen en de vrijage zonder woorden Adieu Jellie et bon voyage au pays d'or…

Van tak naar tak springt de kwetterende mus wij zitten zo stil…

Zweer de verbeelding af Op “vipspotting.nl” Op “graaggenomen gastjes” Op “tv-babes punt orgieland” Op “is-she-hot-or-is-she-not” Op “liever naakt dan niet gezien” Een belspel-del Mummie met de Mummelmond Een studienicht Beau de Boulevard Een Prima Film Sex en haat en kop eraf Een goed gesprek J.P. de bal-bla-balkenbrij Bestel een…

om te beslissen Het is niet mijn tijd om hier te zijn Wat ik nu vind valt slechts te gissen Ik sta veel veiliger langs de lijn Het is niet mijn plicht om te presteren Het is niet mijn zaak om iets te doen Ik heb geen behoefte bij te leren Wil geen ervaring, blijf liever groen Het heeft geen nut mij iets te vragen Het is niet mijn taak…

Een musje hipt van tak naar tak en zingt zijn eigen lied 't is net alsof hij zeggen wil "vergeet je Schepper niet".…

De werkdruk bij m'n arbeid was een straf; ik stootte daarom enk'le taken af. Toch doe ik nu nog steeds tijdrovend werk. Specialisatie is me wel wat waard,' zo had de zakkenroller laatst verklaard.…

Een vroege herfstwind -- maatloos tikken de takken tegen het venster.…

't Was een wand'lende tak en hij was nogal mak. Daarom zocht-ie een leermeesteres. Zo vond-ie een tak van een linde die hem onderdanig beminde, maar toch wel wat miste: hij zocht een sadiste en hoopte die later te vinden. Hij verliet 'r en zocht onverdroten een pijnlijke spondegenote.…

Hoe zag 'k in 't zinkend avonduur - Een zwarte stip in bleek azuur - O merel menigmaal U zitten op die dode tak, Die boven 't groen nog opwaarts stak Zo dun en dor en kaal En trilde onder uw licht gewicht, Terwijl ge, 't kopje omhoog gericht, Maar klaar en kwettrend floot.…

zo vaak; een dagtaak, zoals je me vertelde moeders zijn niet; nooit en nimmer te vergeten vroeg je niet vaak; o zo veel, of ik je belde liefst had je me bij je en stoorde me tijdens het eten vooral onder mijn dagelijkse werk; zo vaak waarom heb ik nu die vreselijke heimwee naar jou jaren had ik ook mijn kinderen; een zware taak jij was mijn…

de gang van zaken op een uitgestrekt terrein verlegd naar vroege zaaiing in een ruime kamer een vrouwelijke lijfbediende mag het huis niet verlaten wie alleen is laat soms los verbijsterd aanschouw ik een jonge tak in nauwsluitend damesmantelpak je kunt het aannemen of niet…

er dwarrelt nog goud op takken sluimert naaktheid in haar nevelkleed…

Dieven braken in - mijn wandelende takken kregen voeten…

elk jaar steel ik wat takken van de sering zij dankt met meer groei…

Nog eer de blâren schieten, in ’t hofbeluik, hoe geren zie ’k uw sprieten, o perenstruik; hoe geren zie ’k uw takken, vol blommen staan, vol perels, al in pakken eer ze opengaan!…

Zo 'n optocht gezwind op te rollen werd voor de regering de taak. Geen optocht die zij nog verdroeg! Och, stoethaspels zijn er genoeg.…

De herfst gaat weer komen. Dan onstaan er weer gekleurde bladeren aan de bomen. En in het bos komen weer paddestoelen en veel mos.... Het is een mooi jaargetij. Maar toch maakt de zomer mij het meeste blij!…

(Senryu) Een vogel op een tak klemt zich vast en wiegt in de wind....…

[Haiku] verdorde takken uitgestrekt naar de hemel een grotesk gebed…

De dauw hangt parelen aan takken en aan blaren in kettingen en snoeren; de kusmond van de wind, als hij ze aan wil roeren, doet ze ontstellen, sidderen zonder bedaren en stort ze allen neer, de wankelbaren.…

Hond kan niet kiezen: zoveel takken na de storm om mee te nemen!…