Alle inzendingen over Stil OR lawaaiig OR park

Papieren arken op een vijver van beton. Spreeuwen harken pieren in een grijs gazon. Bomen met roos: uit hun kruin vallen duiven als Noach seniel met de broodzak gaat wuiven. ---------------------------------------- uit: 'Gedichten 1962-1992', 1993.…

dromen naar het park dat vult 's nachts z'n longen voor een nieuwe dageraad…

Want er valt weinig te verwachten van een vijver dacht hij terwijl hij op een zondagmiddag op een bankje in de schaduw zat En bleef de rest van de middag een peinzende introverte gestalte die niemand groet hij zag een man passeren hij zag een man met hond passeren hij zag een man met vrouw passeren Toen is hij naar de vijver gelopen en…

Soms zit ik in het park en breek ik in gedachten eenden die ik in een broodzak aan je geef.…

gedraag je in het park steeds waardig pluk geen bloemen wees plantaardig…

Daar in het park alsof het er nooit eerder was.…

Drie rondjes park nog, ‘t is verdorie laat, De schemer daalt al tussen kale bomen. De bladerritsel in de struiken praat Met westenwind. De modderspetters komen Uit de zwarte plassen op het voetpad Als kleine kruisraketjes gelanceerd Terecht tussen mijn dijen.…

Het park ligt er niet meer onbevangen bij langdurige regenval heeft de wandelpaden onbegaanbaar gemaakt, net zoals onze liefde die zo ver van de natuur verwilderde door dromen van beschaving in het holst van de nacht regenplassen, als kind waren we er blij om met onze laarzen aan sprongen we in stilstaand water maar nu de tijd het getij in…

Voorbij de lanen van licht en schaduw ligt het park. Rechte paden verbinden witte beelden met een onzekere betekenis beladen, verlies aan overgave, hun voltooide gebaren in groene kaders. Zonder een belang te leven, mooi, hevig. Dichtbij is de stenen huid om het vergeten bloed.…

er schoot een regel door mijn hoofd terwijl ik liep te lopen 'er heerste vrede in het park als in vervlogen tijden' hoeveel goden mensen zich ook wensen er is slechts één zon die ons allen troost en verwarmt er is slechts één maan die ons allen troost en omarmt die boven oorlog boven vrede altijd blijven staan…

gebogen en stram leun ik op mijn wandelstok en zie vanonder mijn wenkbrauwen naar haar de grijze duif die nog kan vliegen door mij heen het ontmoeten is een fantasie voor twee doch gedragen door een speelse lok even vangen we elkaar in een ooggebaar schalks wordt weer een glimlach geboren iedere dag kent zo een hoogtepunt door een weinig…

weg van het lawaai thuiskomen in de stilte  weldaad voor de geest…

Twee minuten stil het is heel even mensen hebben voor onze vrijheid gevochten. Twee minuten stil het is heel even. Met gedachten ben je twee minuten stil.…

Hij was het standbeeld in het park bewonderd of uitgescholden zijn hart was thuis De mensen liepen hem voorbij of keken hem strak aan zijn hart zat in een kluis. hij was het standbeeld in het park.…

zondagmorgen kwart voor zes alles en de kinderen slapen behoedzaam neemt hij zijn gerei en de fiets op de zon komt op en lawaai in de verte , hier is ’t stil rond de vijver met twee hengels en wat aas de hele dag zit hij daar soms gestoord door een wandelende vraag of een snoek op oorlogspad hij rolt geduldig zijn sigaretjes zoals…

Toch maken ze veel lawaai terwijl ze de rust verjagen en nergens landen. Als muggen in een zomernacht blijven ze kwellen en maken ze kabaal. Wie kan hen stoppen? Wie weet raad? Hebben ze ook al bloed geroken? Laat me proberen stil te zijn, enkel te kijken, te horen, te bestaan.…

[Senryu] een golf van lawaai spoelt uit het open venster van de zeemanskroeg…

De ochtendmist voorbij De nieuwe dag is weer op Geen stilte, lawaai…

Ik wandel soms weer door het park in gedachten door het park van mijn leven waar we huilden waar we lachten de wandeling die aan een ieder slechts eenmaal als te bewandelen wordt gegeven ik wandel er soms weer even en kom er vele mooie beelden uit alle jaargetijden tegen ja zo gaat dat meestal toch in ieders leven mijn park wordt…

Lawaai om me heen. Stilte in mijn hoofd. Voel me dan niet alleen. Denk aan je als beloofd. Stilte heerst nu buiten. Lawaai in mijn gevoel. Waar kan ik mijn gevoel uiten. Wie snapt wat ik bedoel. Stilte ruist door de bomen. Stilte ruist in mijn hart. Alles zal wel goedkomen. Ik was gewoon even verward.…

er zit een man op een bank in het park hij huilt de vogels die hem zien zijn stil staken hun lied de honden die voorbij komen zijn er verlegen mee en kijken de andere kant op net als de mensen die bij hen zijn in zijn samengevoegde handen ligt zijn hart het bloedt herinneringen gedachten wanhoop en ongeloof spelen zichtbaar op…

Het geluid dat je hoort op een zonnige dag in een park Een trilend geluid door een riet als een reiger van jazz. Die luistert en wacht op het moment van koper met de klank van zonlicht in de vijver van een park.…

zonder lawaai flarden van verlichte ramen heeft een gedicht van Verlaine -je declameerde het by heart- de vrouw veroverd voordat haar wereld verdampte?…

over de bug dichtbij niet ver van hier achter vandaan ligt een park en daar staat een appelboom niet ver van hier de brug over die hier achter loopt over de rivier niet ver met een appelboom in het midden in dat park ver van hier is het niet…

Soms loopt stilte zichzelf in doodse stilte voorbij…

Zwijgend sta ik stil op de plek waar het lawaai verstomt. En luister naar het stil gefluister van de wind door 't dorre blad. Als stil gebed mompel ik slechts wat. Op het zachte verre ruisen van de zee drijven dan al mijn gedachten mee. Ik ruik haar geur en proef haar zout.…

zonder eenzaamheid op zijn tijd zou ik niet kunnen leven hoe kan ik anders in de storm van al dat lawaai de eigen melodie reven…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

En waar doe je het allemaal voor Shakespeare had het al vroeg door Ik maak ook lawaai en schrijf dus ik hoop, dat ik nog even blijf…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…