Alle inzendingen over Tafel OR Wereld OR Ondersteboven

Onder de tafel loopt niemand met reuzenschoenen in de weg mijn wereld kan er bestaan – tot aan het avondeten de huizen, wegen en bouwprojecten met al de gedachten van de mensen die ik lezen en beantwoorden kan – met nieuwe plannen 's Zomers staan er tafels in de tuin met klemmen op de lange lakens die wiegen in het licht van de wind –…

met weer een windvol blaast ze me onder onderzee, ondersteboven maar houd ik stand probeert ze mijn wil te buigen, stemming te roven zo wordt er altijd gestreden hand tegen hand om en om zo nemen de elementen ons samen en weerom…

Ik was dan ook compleet ondersteboven, toen ik hem hier in Nederland zag staan. Ik stak mijn hand uit, zei dat hij 'het kon'. Toen bleek het een Obama van karton.…

handen met bruine spikkels gevouwen in een gebloemde schoot de pop ligt op tafel het leven achter gesloten ogen aan de binnenkant de wereld achter dichte deuren aan de buitenkant…

Vroeger was ik vaak ondersteboven, keerde me binnenstebuiten, ik zong voor wie het maar wilden horen. Ging paardje rijden bokkie springen, ook ezeltje prik doen. Tikkertje en verstoppertje. Ouder worden, werd verliefd toen.…

Kijk, daar zit zij aan die tafel vlakbij het raam rimpelig oud te zijn, gekreukt door de jaren die geleefd, eigenlijk niets voorstellen net zoals zij…

Drie bejaarden uit Wolfheze deelden samen één prothese, wat inhield dat ze, als ze aten, beurtelings aan tafel zaten. Ze hadden 't zwart op wit bevestigd: bij toerbeurt was men kiesgerechtigd.…

en ik lust niet eens spruitjes laat staan de geur van half verkoolde beproevingen je legt de tafel af met je damasten handen, strijkt plooien glad met mijn tijdsbestek, tot de randvoorwaarden opgebaard mooi uitkomen sfeer schijnt gunstig voor een lustige wederopstanding maar het culinaire licht brengt schaduwzijden aan op het bord voor…

Met de vuist op tafel, een voet tussen de deur, wanhoop op gezichten moedeloosheid voorop, wanneer is het nou STOP met die ellende?…

vergezicht schoven schepen stampten zij met bodems die altijd gebocheld zullen zijn over baren van het bestaan waar ik speurde naar bezieling ik vond nog landstreken zonder asfalt die als zwanen vlogen vazen vol herinneringen die ik uit de lucht kon plukken en bij kon zetten op het schuine vlak van een tafel…

Leraar legt de de tafel van twee uit met het vijfstappenplan…

Ik loop over de markt blijf staan bij de viskraam en kijk naar de handen van de visvrouw rauw als de schubben van de vis die ze opensnijdt hoe ze de hele binnenboel verwijderd wegsmijt van de roodgekleurde houten tafel er is veel gezegd gesproken over visvrouwen…

het lied bruist van passie vuur op haar podium viert kunst hoogtij mensen zijn blij op een plein ondersteboven in de verf vaart een schip voorbij de rivier blaast zijn stoom af…

ik kon mijn ogen niet geloven toen ik op de schoolmuur las: ik ben helemaal ondersteboven door betty uit de vijfde klas! het stond daar in reuzeletters iedereen moest het wel zien vast kwam dit van toon, die spetter, altijd noemt die mij: praline!…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

kraaien en een vallend glas brengen je terug naar de lege tafel alles heeft zijn uur je loopt achteruit meter voor meter neem je afstand van de draak de kruimels op de lege tafel het huis de vlinderstruik langzaam laat je jouw wereld los…

een verwrongen beeld en gooit alles ondersteboven Oost en west, laat ieder in zijn waarde Beslecht de discussie niet met bloed Doordrenk niet onze geleende aarde alleen dát, wijst op de grootste moed…

Ondersteboven zit je klaar en wacht op prooi geduldig daar, het kruis je tooi Wie vliegt straks in jouw gespannen draad geen vlieg of wesp die jij versmaadt maar sprinkhaan is de favoriet die heb je ’t liefst spin? Is het niet?…

Je hebt hem weliswaar niet goed gekend, toch raak je van z’n dood ondersteboven. Je wordt ijskoud en wil het niet geloven, vooral wanneer je wat gevoelig bent. Ter opbeuring van mijn gekweld gemoed, komt er een standbeeld van die arme… Knut.…

De wereld lijkt steeds kleiner te worden, alvorens enig ander mijn vingers druppelen naar de einder ik trek een lijn om de tafel om het beletselteken, het zet zich ontspoort oneindig, het kluwen kluwt tot een vierendeel, waarvan mezelf ik schoffel door mijn schrijfsels noch betrek ik de druilende muren het is is niet hetgeen het is als een…

Ondersteboven. Wakker geworden is er alleen maar de stilte na de herinnering en voor het vergeten; oorverdovend. ------------------------------- uit: 'Verschrijvingen', 1985.…

De derde maandag van de eerste maand Zijn alle mensen zwaar ondersteboven Die uitgekozen dag doet ons geloven Dat men zich alle dagen happy waant Behalve dus die blauwe dag van maan Die dient men depressief te ondergaan…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Hij zit bij het raam en ziet de zachte vlokken een voor een de wereld bedekken op tafel ligt de krant nog ongelezen stilte kruipt door de kieren de klok tikt het binnen grijs zijn ogen vallen langzaam dicht niemand meer om hem te wekken…

Ik zat aan tafel met m’n boze oom, Hij zei: “Ze zitten alles te verzieken, Dat zie je toch op straat, in statistieken, De wereld is in wezen één fantoom.” Toen was het tijd om hem wreed af te kappen: “Het gaat juist goed! Wij hebben Max Verstappen!”…

vraag aan een kleurenblinde het glas, halfvol heelalkleurig blindbreekbaar ondersteboven te omschrijven, te bevragen zonder antwoorden te krijgen of te geven, te aanschouwen harder dan steen er is geen reden tot paniek alle schapen staan op het droge het blauw zie je wel maar is er niet…

als het weer tóch voorspeld moet worden laat het dan ook wonderbaarlijk zijn rolletjes king, pastilles of wilhelmina`s alles mag, van kussentjes tot poederfijn ondersteboven rent men de deur uit en houden dames parapluutjes op heren keren hun hoedjes en petten de halve wereld staat op z`n kop het wit verovert nu heel de aarde van wereldstad…