Alle inzendingen over Troost OR Eenzaamheid OR Liefde

Maar het geluk tart nog eenmaal mijn ziel, een nieuwe liefde is er in mijn leven, die jou uit mijn gedachten zal vegen Het geluk dient zich opnieuw aan, maar de angst is er en blijft bestaan Is deze liefde ook nog voor de kerst voorbij, net als toen in dat jaar met jou? Vlak voor de kerst maakte je het uit en weg was jij !…

eenzaam alleen niemand om je heen liefde ken je niet geen mens die ziet dat je lijdt niemand die jouw leven benijdt eenzaam zonder eten het lijkt wel of niemand van je wil weten eenzaam op zoek naar wat licht in je leven naar iemand die jou zijn liefde wil geven…

Ware liefde doet verlangen naar de ander Ware liefde wil steeds meer en wil steeds geven zonder meer... Ware liefde zoekt zichzelf niet Zoekt de ander, geeft zijn hand om jou te troosten in verdriet Ware liefde verdraagt alles- en zo niet; dan is het de Ware Liefde Niet...…

Mijn denken en doen zijn omfloerst door een wolk van liefde, woorden en daden zijn zacht,fragiel. Als een oude berg,geschminkt door de sneeuw voel ik me leven door jou. Een stille kleine bron verandert in een machtig brullende zee, eerst nors maar nu oké, regenboog van troost in een zwarte eenzame nacht.…

droeve geesten waar regen in regen valt en tranenzang door de verlaten nachtelijke straten lalt, bezopen mistroostig, verwaarloost en alleen eenzaam op weg naar niets tijdens een leven dat niet troosten kan.…

En wie zichzelf zo machteloos, zo moe voelt en zo vol van zorgen, Die troost Hij zo een moeder troost, die houdt Hij in Zijn hart geborgen.…

kijken zou ze voelen dat er heel veel mensen van haar houden ze doet het zichzelf aan wil lelijk en eenzaam zijn dat is haar status haar troost is om het anderen te horen ontkennen ik vraag me af hoe zou ze zich voelen als ik zou beamen je bent lelijk je hebt groot gelijk…

Toen de angst Het toch gewonnen Had van wat Ooit mijn leven Was, eenzaamheid Die mij het gevoel Gaf alleen op De wereld te zijn, En zelfs de tranen Die ik schreide Niet meer wilden Leven, werd ik In het lood gezet Door het glas Dat ik beschilderde Met Moeder en Zoon Dat mij troost gaf En mij weer in Het reine bracht…

Ik weet wel wat me troosten zou, als iets mij troosten moest. Ik weet wel wat verheugen zal wen alles keert tot smart: der schone liedren peerlenval, klaar op mijn hart! ----------------------------------------- uit: Het boek der liefde (1921)…

niet anders willen zijn niet raar, niet bijzonder niet leven bij het wonder niet meer alleen op een lege bank in het overvolle park niet een dwaling een eenzelvige gestalte frêle hangend in de mist niet verloren in een geschapen wereld die niemand kent niet de grijze droom tussen de blozende slaap maar weten wie je bent…

Mensen die in eenzaamheid leven, willen het liefst geholpen worden, al is het maar met een beetje liefde of een kleinigheid.…

Maar breken kan het ook wanneer de vrieskou binnenkomt van moe gestreden strijd en kille eenzaamheid. Je zegt: de wortels leven nog. Dat kan best zijn maar ‘t troost me niet. Het is te laat voor het geknakte riet.…

Ik denk: zo zal het later misschien zijn: Jij hebt een huisgezin, een vrouw en zonen, En ik zal nog als nu heel eenzaam wonen, En deze eenzaamheid is als een wijn Die men aan zieken schenkt om te versterken. En nu en dan zul jij mij troosten komen En mild je kracht in mij doen overstromen En dagenlang zal ik de krachtstroom merken.…

als nevel niet verdwijnt de kilte mij omhelst rest dit leven niet meer tijd dan de dagen die het kreeg laat ik los mijn eenzaamheid die stille toekomstdromen waar duisternis in vragen de dagen niet verblijdt maar enkel nog de troost gelegen in jouw ogen mij zachtjes laat hopen dat morgen toch verschijnt…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

en kukel en ik kraai Wij maken van beroep lawaai Zo maak ik hopen en ik graaf En ik hinnik, spring en draaf Ik ben nachtegaal en zing Zo heeft iedereen zijn ding Ik rook, dus ik ben Ik headbang, dus ik ben ook gek, dat je zo kunt ontaarden Maar ach, laat een ieder in z'n waarde Je hebt er ook die zijn er voor de gezelligheid Als troost…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

De tijden in jouw duister waar enkel woord gefluister de koude stilte trillen laat tot tranen kralen op ’t gelaat waar heimwee van ’t gemoed de klank soms galmen doet Tussen sterren in de leegte, Zinnen van begeerte ziet zingen steeds hun eigen lied ze klagen soms die woorden zo eenzaam in jouw noorden waar het ijs nooit smelt en de…

Dolend door die heerlijkheid leef ik 't intensiefste dan ben 'k in al mijn eenzaamheid het dichtst bij jou, mijn liefste.…

Stil rollen mijn tranen geruisloos Wetend dat mijn verleden een puinhoop is En laat mij troosten door de muziek "Lief, ga dan mee en omarm me, omarm me.." Stilzwijgend laat ik me meeslepen In de heerlijke woorden van de muziek Die zuiverheid laat mij in liefde omarmen Verzadigd in troost vind ik mijzelf weer terug Wetend dat ik mijn verleden…

er even troost…

Ergens in de diepte waar het mistig is en koud, roert zich een stem donker en oud. Onder een oude boom, in vochtige aarde, staan koningsvarens, ze staren. Weggaan is wat ik wil, naar boven, naar de gouden zon, naar de bron. Kom dichterbij, wees maar niet bang. De zon zal schijnen, warm op je huid. Niets zal je kwellen onder deze…

Wie kent er geen,een eenzaam mens, die heeft het bovenstaand als wens. Een beetje aandacht, kort en fijn, jij ook zou eenzaam kunnen zijn. Dus kijk eens op, en om je heen, er zijn veel mensen echt alleen.…

Een teug troost ook, soms…

ze kwamen niet uit, pas met de stank van hun stengels kwam een oude bekende zonder sleutel het huis binnen hij zei niets maar mijn vingers gingen stinken alsof hij mij een hand had gegeven, nu ik niet meer alleen rook naar mezelf was er hoop: als er stank bestaat bestaat er ook niet-stank - roos en lelie, boterbloem - zelfs een vertrouwde…

ze zit naast mij, ik zie haar onzekerheid maar ook haar gram onlangs verloor zij haar zwager herinnering, te vroeg gestorven echtgenoot veel kwam terug, maar niet de aandacht die zij nodig had ik zie de eenzaamheid ik tracht te troosten we praten over de dood en genieten van de zon ik steek mijn hart onder haar riem op een bank…

Wanneer je door de muziek van je hart gevoed de vreugde voelt binnen stromen schoon en stralend als het voorjaar met zangvogels en twijgjes en de schone bloemen van Zijn grond Och wat een troost in het dan om in eenzaamheid en pijn dicht bij jezelf en de blauwe lucht te mogen zijn In een grandioos muzikaal…

huis van eenzaamheid waar jouw liefde lag om te overleven jezelf te redden maar nu in het donker van de nacht rook en drink je meer dan je in jaren gedaan hebt vertroebel je je verdriet in een roes van onverschillig bestaan een schijn van zijn waarin je hart doorklopt killer dan voorheen je voelt het niet nog niet nog niet…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…