Alle inzendingen over Utopia OR Vermoeden OR Waarmaken

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Het sukkelen in een fietsdrafje over zandpaden, die vertraging waarmaken. Het voetstoots een boswandeling beginnen, waar kraaien uit de bladeren opscharrelen en triest zijn. Het stil liggend dood zijn. Liefde in stilstand onmeetbaar geworden, onleefbaar in dood.…

Het sukkelen in een fietsdrafje over zandpaden, die vertraging waarmaken. Het voetstoots een boswandeling beginnen, waar kraaien uit de bladeren opscharrelen en triest zijn. Het stil liggend dood zijn. Liefde in stilstand onmeetbaar geworden, onleefbaar in dood.…

ik pas voorzichtig voetstappen van degenen die mij zijn voorgegaan probeer hun paden te volgen op weg naar de wolken een misstap is zo gedaan het leek of ik geen keuze had er was niet anders dan het al eeuwen uitgestippeld pad in nauwgezetheid kon ik mij wel vinden maar het dwingen zonder vrijheid ging mij hinderen ben uitgestapt…

Zichtbare schoonheid bewees haar zijn vermoedde pijn rond de schaduw van een tatoeage vermoedde een vlinder op de bloem op haar dij zo zij dat zei ik fladder niet als antwoord op mijn staren de bloem was de grens daar kwam niets bij…

Vandaag breekt weer een nieuwe lente uit En krijgt ons landschap weer dat frisse groene, Bijvoorbeeld op de Veluwe in Oene Waar onbezorgd de eerste zwaluw fluit En vrolijk doorvliegt naar een nieuwe weide Om zo het mond- en klauwzeer te verspreiden.…

De klus werd op de valreep nipt geklaard, De telling leek wel Russische roulette. Geen Rus die daar zijn centen op zou zetten, En wellicht was het doorgestoken kaart. Laat ze in Oekraïne nou maar schuiven, De Russen rest de smaak van zure druiven.…

je hoeft niet naar school zelfs niet als je toch graag wil na je huiswerk mag je gamen 1 april buiten is lekker weer op straat is het stil terrassen zijn leeg 1 april er zit een mondkap op je gezicht en een doorzichtige bril een sciencefiction film 1 april we zijn creatief en lief er is minder geschil we geven geen handen 1 april…

Utopia? Al lang vergaan!…

Veel is vergeten, veel ook begraven Ik zink naar de diepte, de donkerte en kou Naar vergeten dromen die ik waarmaken zou Ik zie mijn dromen, mijn liefdes en ween Omdat alles naar de diepte verdween…

Wees mijn obsessie een leven lang in een avontuur waar variatie fantasie en dromen wachten die alle illusies te boven gaan en met een levenslange luciditeit over een waarachtige liefde schijnt.…

In een bos met naaldbomengeur gevuld verlies ik al mijn spanning en ongeduld Een kabbelend beekje met koel helder water legt mijn zorgen opzij voor een weekje later Geen stadse herrie of verbouwende buur maar de simpele geluiden van moeder natuur even leven als in een utopische droom door een weekje vakantie op de Veluwezoom…

gezeten in mijn bolderkar reis ik heel de wereld af rivieren, bergen en dalen ook onberijdbare wegen houden mij niet op gezeten in mijn bolderkar kom ik overal mensen tegen zij lachen en zwaaien geven mij eten en drinken helpen mij waar nodig wijzen mij de weg mijn bolderkar heb ik nog op zolder staat zij weg te kwijnen reizen doe ik…

Je hebt goede bloedlijnen, zegt de Koerd. Hij is groot en sterk hij heeft gevochten om de aarde. Hij bedoelt aders. Ik zou naar de sportschool moeten gaan, spieren kweken. Hij haalt een sigaret van achter zijn oor, klopt er kort mee op tafel, steekt hem op, inhaleert, spreekt. Als Saddam dood is, zijn Iraki's en Koerden vrij. Twee…

Koorts in een seizoen van kou in graderingen van het niet vermoeden. Een visueel verleidelijk spel van andere ogen die niets van een innerlijke onrust vermoeden. Die onrust van het hart, dat niets van ritme met gevoel verwart.…

Dit gedicht komt uit de bundel: Wegdraven naar een nieuw utopia (1971).…

Nooit hebben wij kunnen vermoeden Hoe blij je ons nu al maakt Hoe jouw wonderlijke verschijning Ons hart diep heeft geraakt Hoe de traan in jouw ogen ons af en toe verbittert Nooit hebben wij kunnen vermoeden Dat jij nu al zo mooi schittert…

Nooit hebben wij kunnen vermoeden Hoe blij je ons nu al maakt Hoe jouw wonderlijke verschijning Ons hart diep heeft geraakt Hoe de traan in jouw ogen ons af en toe verbittert Nooit hebben wij kunnen vermoeden Dat jij nu al zo mooi schittert…

Ik kom nooit meer Van jou af Want jij gaat in repen Ik breek je in blokken, In brokken verwarmt mijn mond Smeltend mijn weerstand Ze zeggen dat het Door een stofje komt Dat zit er dik in Maar de verleiding Is zo ontzettend puur ....…

Een kale herfstboom reikt naar lucht slorpt het blauw op uit een rode avond, mijn ogen bewaren de donkere lijn, waarachter een licht vermoeden het onbekende in mist en nevel groeit, langs het stilzwijgen van de raven waarin een winters vlijen wroet.…

met twaalven waren wij bevuilden het nest op verraden dagen die speels de opstand getuigden het verlies is nooit uit de lucht geweest kwam met elke ademtocht dichter zo ook de doden onder ons zij werden van alle franje bevrijd uitgekleed tot op het bot ecce homo wat wist hij op den duur in de verte een vaag vermoeden van…

Na een heerlijk weekend, waar ik dacht te dromen Bleek het waarheid, dus uitgekomen Aan de kant gezet is wat ik voelde Beduveld, bedrogen liefde bekoelde Gelukkig blij met mijn gevoel Want weet je.. je bedondert de boel Als m'n ogen nog niet open waren Zijn ze het nu, dat heb ik ervaren Na het gedicht van vuur vielen de schellen…

Ik vermoed een koe in de wei 's avonds laat, daar -- die zwarte vlekken.…

handen talmen als zij haar lichaam uit de duisternis trekt uit kieren van vertwijfeling schemert tóch een vermoeden een vermoeden van licht…

bij het aankijken een ruimte vol kleur utopia lijkt dichterbij dan ooit met vreedzame, niet geforceerde woorden uit liefdevolle lippen met een prettige geur vervuld van emotie zonder traan lachend met de benen verstrengeld de seconde, een minuut, alsmaar langer maar na die tijd is het gedaan licht boven de aarde zwevend naar huis surrealistische…

wijze waarop zij vogelt Met uitgeslagen vleugels klaargemaakt Hapjespan roergebakken eieren Testosteron omgezet in zangzaad Raadselachtig geeft zij geen geheimen prijs Haar genetisch bepaalde schoonheden Zichtbaar voor mannelijk oog, mits niet bedekt Aangenaam dat wij een sauna pakken Haar lijnen in de mooiste vormen zijn mijn mooi welkom in haar Utopia…