9426 resultaten.
Nocturne
poëzie
4.0 met 10 stemmen 2.883 En waart gij nimmer zelf gekomen,
En had geluk slechts kunnen zijn
Van teerst gemis de waterklare pijn
En tegen d' achtergrond der bonte dromen
Lichtschaduw van uw verre schijn,
Uw zon die nimmer boven kimmelijn
Rees uit oneindigheids verstilde stromen, -
Ik zie geen ander doel voor 't eenzaam wachten
Der gouden dagen, der juwelen nachten…
Invocatio amoris
poëzie
4.0 met 10 stemmen 1.917 Die de blinden blinde smaden,
Daar uw glans hun schemer dooft
Waar de kroon van uw genaden
Weerlicht om één sterflijk hoofd:
Door de duizenden verloornen
Aangebeden noch vermoed:
God die enkel uw verkoornen
Loven voor het hoogste goed...
Door de kleurgebroken bogen
Van de tranen die gij zond,
Worden ziende weer mijn ogen
Als in nieuwe…
Een luttel aarde, een luttel hemel
poëzie
3.0 met 14 stemmen 3.591 Een luttel aarde, een luttel hemel
Heeft ziel als haar bezit gewonnen,
Een luttel aarde, een luttel hemel
Tot eigen heerlijkheid gelouterd
In uwer ogen spiegeling.
Maar weinig zuivre gouden woorden
Reeg ziel tot snoer en morgenbede,
Maar weinig zuivre gouden woorden,
Klinkklare sterren neergevallen
Uit de gelukverstilde nacht.
Groot zijn…
NAMEN
poëzie
3.0 met 19 stemmen 5.457 Wat is u of mij een naam,
Werelds prijs of werelds blaam,
Als de ziel de dingen weet en mint
Dieper dan hun naam, mijn kind?
Elk ding krijgt zijn gouden naam
Eens in schoonheids vol verzaam
Als al schone dingen zijn
Zonneklaar en zonder schijn.
Daar vervalt het schone woord
Hem wie reeds de zaak behoort,
Die haar diepst heeft liefgehad…
Sterrenhemel
poëzie
3.0 met 11 stemmen 2.803 Nu kunt gij veilig slapen gaan,
Nu al de heemlen openstaan:
Ziel, wier verlangen elke donkre wand
In ster aan ster doorzichtig brandt,
En in de schoonheid van dit tijdlijk land
Al minnen moet uw eeuwig lot,
Daar uw verrukking uitziet tot
De troon van God.…
Eervolle zachte
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 322 Een kopje schuin en wijs,
haar feestzaal, de straat
Steeds dansend op reis,
in veel vergeten ornaat
Ze spreekt om te vragen,
haren krijgen de wind
Straal je weer met vlagen,
de gedachte blijft bemind
Je kon je leven niet kleuren,
dus dans je telkens onrijp
En de reis zal blijven zeuren,
tot ik oud en wijs begrijp
Een traan hoopt op…
Ziin Shirt
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 357 Een oud verwassen shirt maar heel dierbaar
ik trek het aan om in de tuin te werken
In mijn herinnering ruik ik zijn geur
en alles krijgt weer kleur
Vijf maten te groot maar dat maakt niet uit
even dat gevoel van zijn
Dan gaat hij in de was en belandt in de kast
tot hij totaal is versleten
En dan wordt ook deze herinnering vergeten…
Warmhartig weten
netgedicht
4.0 met 26 stemmen 67 zij was bekend
door de glimpjes
uit haar ogen
stukjes licht die
hun boodschap
nooit logen
er was altijd
verbazing over
het speciale moment
verwondering
door beiden
ogenblikkelijk erkend
pas later kwam
de lach die magie
altijd bij zich had
in het warmhartig
weten dat wij elkaar
nooit zullen vergeten…
Haagse Harry ondâh ‘t gras
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 378 'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag
Toch hep ik steids wat met die gas gehad
Maah ja, ik ben getauge in die stad
Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag
Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held
Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…
Nachtelijk vragen
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 75 Je hebt diepte leren vragen
in nachtelijk duister dwalen
na grijs vergeten dagen
er verscheen een zonderling
in de met mist omgeven spiegel
de maan toverde een glimlach
en in brieven, ooit geschreven
bekende je het verlangen naar
dat wat nuchter tot genot leidde
in het vermogen van vergeten
dwaalden herinneringen
terug naar haar hart…
mag
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 183 je kwam ze tegen
in een club
of een bar
in
regen plukken
van stukken
en nooit echt
bekend
nu gaat het beter
de oerknal sust
de boel
een beetje
was ik maar
een vlinder
zo een die vliegt
van steen tot steen
maar m`n naam was
vergeten
en de regen
knipte plukken
haar uit dit
plan
was je maar
een vlinder
zo een
die alles…
Zingen
poëzie
4.0 met 23 stemmen 2.409 Zingen, lief, zich belijden
In de naakte heimlijkheid
Waar de goden zelf in schrijden
Door de godenloze tijden
Enkel kenbaar de gewijden
Als hun hand de zegen breidt,-
Zingen, lief, is zich belijden
In zo naakte heimlijkheid!
Zingen, lief, is zich versteken
In een vindbaarheid zo schoon,
Dat naar echo-lichte woon
Onder jeugd-en-liefdes…
MAANLICHT
poëzie
4.0 met 2 stemmen 1.383 Het maanlicht vult de zuivre heemlen
Met glanzende geheimenis,
De luisterblauwe verten weemlen
Van Die alom en nergens is.
Alleen de grote zonnen hangen
Als feller kaarsen in die schijn:
De ziel herdenkt haar lang verlangen
In niets-verlangend zalig zijn:
Alsof van achter diepe slippen
Haar dolend tasten eindlijk vond
Met hare…
Daar ruimt de wind...
poëzie
3.0 met 14 stemmen 3.332 Daar ruimt de wind en vaagt de heemlen schoon.
Vanavond nog zult gij verheerlijkt zijn
Wanneer de winden sluimren aan uw troon,
De sterren vlammen in uw baldakijn:
Als tussen u en uw oneindigheid
De schaduw valt, en in dat klaar gewelf
Uw blank geluk dat god noch mens benijdt,
Niets ziet weerspiegeld dan zijn glimlach zelf:…
De wolken spieglen
poëzie
3.0 met 14 stemmen 2.766 De wolken spieglen in de zee.
Het is geen avond en geen nacht:
Geen schijn van zon of maan of ster
Vloeit door het hoge koele blauw
Achter het windloos vlotte zwerk:
Niets glanst in hemel of op aard
Dan enkel uw verklaard gezicht.
Het is geen avond en geen nacht;
De wolken spieglen in de…
De smalle ring
poëzie
4.0 met 6 stemmen 1.145 De smalle ring, de gouden band
Schendt niet de naaktheid van uw hand,
Gelijk uw stralend lijf niet weet
De schaduw van zijn donkre kleed:
Uw stralend lichaam lijdt noch weet
De schaduw van zijn donker kleed,
Zoals geen lijf of stof bezwaart
De ziel die door uw ogen klaart:
Geen…
Avondwandeling
poëzie
4.0 met 12 stemmen 1.653 Wij hebben ons vandaag verlaat!
Pas bij de laatste brug
Waar 't voetpad tussen 't gras vergaat,
Daar keerden wij terug.
Achter ons dekt de witte damp
De schemerende landen.
Zó zijn wij thuis. Wij zien de lamp
In loveren warande ...
Wat gingen wij vanavond ver,
Het werd alleen tè laat:
Nog verder dan de gouden ster
Aan blauwe hemelstraat…
In de mist
poëzie
4.0 met 1 stemmen 1.559 De zon wordt onverbeeldbaar schoon
Boven de mist die houdt omhangen
Der wereld windestille woon
In dit vertederd dagenlang verlangen.
Weer blankt de boskamp, een besloten zaal,
Een witte kamer die de bruid verwacht,
In smetteloze glanzeloze praal
Op uit de zwarte nacht.
't Berijpte hout van alle kanten
In gaasgeplooide wand verscholen…
oefening in hardhorendheid
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 95 overmoed en passiviteit
kiest voor genotterigheid
wentelend in water
drijvend in nevels
zompend in modder
slaat hij zijn slag
op de grens van gaan en komen
vergrijpt hij zich aan taal
letterledig
spreekt hij van verpozen
en grammatica
beweegt zich als een slang
tussen twee gedachten
spreekt niets nieuws
het heeft geen zin
te vergeten…
Een vaag figuur
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 189 zal ik nooit meer vergeten…
Ontkennend bekennen
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.691 Kennelijk was het voor haar een bekende
Zodat zij ontkennend te kennen gaf hem te kennen
En ontkennen van het kennen van de bekende
Kennelijk geen zin had dit te ontkennen
Omdat zij deze kennelijk zeer alom bekende kende
Dus bekende zij hem te kennen…
Verjaardagskalender
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 133 met namen van bekenden
en zij die ooit verjaarden
zoals die van oom Kees die
ooit plotseling verdween op zee
van hen die nooit meer langs kwamen
wier gezichten zijn vergeten
en die ons blijkbaar ook vergaten
van wijlen moeder en vader
en die van mezelf en de vrouw
namen die we erop laten
mochten ze stiekem kijken weten
dat ze nog altijd…
Het beest en de geschiedenis
gedicht
2.0 met 34 stemmen 11.550 De maten
van het beest leken nu bekend. Klakkeloos
werd aangenomen dat dat kon.
Maar de maten kan men vergeten.
Het beest bleek groter
dan het gat dat het achterliet.
Van zulke mateloosheid zien wij
slechts de genummerde beenderen.
-------------------------------
uit: 'Brandhaarden', 2001.…
Mensen van de dag !
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 132 Maar we vergeten soms dat iedere dag
er toe doet, terwijl wij in wezen
allemaal lopen in dezelfde stoet...
Het ene moment nog naar een feest
en even later naar een begrafenis
van een bekende die daar ook is geweest.…
Namen, namen, namen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf
Danst liever met de kinders voor de ramen
En spelt - op afstand - buitenlandse namen
Alichoa, Far Ör en Sönke Drav
Waar zijn Endymia en Rosamunde
Roskilde, Haviland en Erdoman?
Ik wou dat ik hun namen nou eens kan
Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…
tijdloos Westerbork
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 118 ik heb namen opgevangen
en met stilte gerespecteerd, hun
klanken zijn op sterren
neergelegd
de zwarte lijnen rond een scherp symbool
beschrijven nu wat wreedheid zegt
daar schijnen ze
in weerwil van verdwijnen
door een koude hand
is er een mond die werkelijke
vrede ziet?
in de adem van verdriet ruist
elke naam opnieuw
het zijn…
Wanneer ik ga " vergeten "
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 227 Zou 'k je herkennen
wanneer ik dementeer,
zou 'k je accepteren
wanneer ik " vergeet"
zou 'k je nog zoenen,
als ik je niet meer " ken"
of zou alles blijven
als voorheen?
Zou 'k je nog omarmen
wanneer we elkaar zien,
of zou ik je voorbij kijken,
misschien?…
Voor ik vergeet
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 378 Voordat de dagen komen,
dat ik het vergeet.
Ik het jou niet meer kan zeggen,
omdat ik het niet meer weet...
ik jou vergeet.
Dus moet ik het nu zeggen.
Nu ik nog uit kan leggen, wat er wordt bedoeld.
Mijn gedachten nog kan sturen,
om te zeggen wat mijn hart nog voelt.…
4 mei Herdenken
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 159 Op deze dag
Stappen we in de Auschwitz trein
Beleven verschrikkingen en pijn
Dompelen onder in verdriet
Dat niemand ziet
Verloren mensen komen tot leven
De vrijheid werd ons gegeven
Verbinding voor altijd met het heden
Pijn in het hart door het verleden
Als pleister op de wonde
Wordt verbinding gevonden
Twee minuten stil in het hele…
Onvolmaakt
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.070 Een gedicht is veel te kort
dat is wat ik zeker weet
wat aan poëzie nog schort
is hetgeen men weer vergeet
Een gedicht is veel te lang
dat is algemeen bekend
woorden zijn als geldingsdrang
eigen waan is inherent
Zelden wordt het hart geraakt
door een woord vanuit de put
ook al wordt een zin van nut
Een gedicht is pas volmaakt
als het…