Alle inzendingen over VERMOEDEN

vorige nacht werden opnieuw talrijke pogingen tot kindverwekking verijdeld gelukkig waren de vermoedelijke vaders voorbehoed op de gevaren van een schietpartij de bevolking reageert opgelucht er kon een nieuwe mensenplaag vermeden worden…

Hij is op zoek naar wraak, hij weet niet beter, vermoedelijk beroofd van zijn verstand. In Neverland woont ook een enge man, die kinderen misbruikt en zingen kan.…

Vandaag zag ik dat ik vergeefs gebeld had Ik vermoedde al zoiets als pesterij Met steeds 500 wachtenden voor mij…

Sluipend sloeg hij toe op niets vermoedend leven dat de andere helft nu overslaat zij die zelf al dichtbij staat moet weer een kind begraven ze is in elk geval nu bij de Heer zegt ze als troost maar liever had ze zelf die laatste stap gezet…

als je op de koffie komt wil ik je bittere chocola geven dan proef je waar het leven naar smaakt en wie weet komen wij misschien ooit nog samen in een boek terecht met slechts het vermoeden dat wij meer dan dichters waren…

niets méér zijn in verlangen, het vermoeden van een wens onvatbaar in het bestaan als diep een hand in de jouwe en dromen die blijven wie zal je horen in de witte stilte van ontroering van een mens, een engel of een bloem en iets van oneindigheid; het leven tegemoet…

wacht nog even met verzaken een zijden zwaard hangt in de lucht kraaien bekrassen hun daken met wegstervend gerucht heb je al een vermoeden wat heb je te verliezen wat ligt in het verschiet op de spits van je hoede nu moet je kiezen delen deed je toch al niet…

“Als jij nou zegt dat jij het niet meer weet, Dan heb ik jou ‘vermoedelijk’ gesproken, Zo hebben we de waarheid wel ontdoken, Maar liegen niet over dat oorlogsleed.” Dus zeg, al gaat de Kamer ook tekeer: ‘Dat weet ik om de dooie dood niet meer.’”…

ik heb op je gewacht maar je bent niet gekomen zoals ik al vermoedde ben je jouw eigen weg gegaan ik heb jou gezocht maar ik heb je niet gevonden ik heb even gehuild maar zonder een traan ik heb gevochten maar ik heb verloren en toch...... ga ik de volgende keer de strijd weer aan…

dromerige blikken doen vermoeden dat verlangens nog niet gedoofd zijn de hunkering in haar ogen verraadt het geheim van haar hart zijn betoverende lach laat haar ontwaken uit een verre droom waarin ze even was vergeten hoe mooi de wereld eigenlijk is…

Niemand die dit vermoedde.…

we vermoeden ze wel maar we horen ze niet. daarom zien sommigen soms overal spoken en anderen blijven , met een kluitje, verscholen in ’ t riet.…

Oranje heeft geen bondscoach, wel een lek -een woord dat past bij onze achterhoede die zwakker was dan ieder al vermoedde- Wie azen op de vrijgekomen plek? Louis & Co? Ook onze Foppe kan! Een tip: probeer Ferrier & Koppejan…

Fluist'rend in talen die ik niet begrijp in stille verhalen Vermoedend luister ik mee 's Daags fluist'ren de mensen, al dwalende wensen zij de God die hen zoekt. Al zoekend, zwoegend hoeden zij over hun kerk.…

Nu, dat hij en de meid het niet wisten, dat was minder; - maar dat ZIJ er hoegenaamd niets van vermoedde. Dat was wel hard voor mij.…

Woorden vinden die iets laten vermoeden van wat verder ligt dan al de daagse dingen - die het heel gewone hartstochtelijk doen zingen ook al is er veel verdriet, ook al weten we het niet hoe 't allemaal maar moet. Woorden vinden en ze laten horen, opdat hier en daar toch iemand wordt herboren.…

Deze hartenkreet draag ik op aan Annemarie Schrijver van "Het Vermoeden"!…

Omdat ik overal een grap vermoedde Was ik de hele woensdag op mijn hoede Maar aan het front bleef het verrassend stil. Totaal geen fopperij, zelfs geen flauw streven, Waar is de 1-aprilgrap toch gebleven?…

Vermoedelijk dat hij erop vertrouwt Dat zingen zilver is en zwijgen goud.…

Zie ik de aarde op haar plaats, geen wonder, dat men zich vergiste vóór 1600, toen de nachten alle koud waren en luguber en men schuldgekromd het zware oog van een Heer boven zich vermoedde ... Ik vraag u: wie zou onbevreesd durven kijken in een ruimte, die een blik terugwerpt ...…

het was een donderdag niets vermoedend op de bank tot het kwam die ene traan op je wang vervolgens die ene zin voor hem is de poort geopend hij heeft de stap naar de andere kant genomen de poort is gesloten en hij zal nooit meer terug kunnen komen die ene poort, gesloten voorgoed…

Bij navraag bleek, wat ik al wel vermoedde: In Ittervoort komt het de rust ten goede.…

Pas wanneer ik spreek, kan ik die wereld binnentreden die ik haar voorheen alleen maar had vermoed. Niet zichtbaar voor mijn ogen. Geen woorden die mijn tong over de lippen kunnen krijgen, als de Geest ze mij niet geopenbaard had.…

Zit in de put in afnemend licht licht zonder zonzicht druilerige regen schemert neerslachtigheid waar in de put geen plaats voor is dáár somber ik met mijn tegenspoed dieper dan diep tot ik land licht is niet meer dan een vermoeden van stip de enige uitweg…

een behaaglijke hang naar warmte en tederheid maakte zich van mij meester geen vermoeden waar dit door werd aangewakkerd maar het was er ineens op onverklaarbare wijze wat kon ik anders dan het koesteren als ware het puur geluk gelijk een schitterende glans in de chronische dofheid van het verstrijken van tijd…

steeds komen Het regent net niet te veel Tussen die galerij van bomen Ik wandel er net als jij Met het eind op de hielen Die duizend ogen eigen makelij Om te doen bloeien te bezielen Ik ben nog zo groen En zo blij soms te vermoeden Dat wie ik ben is wat ik doe Springend in vallen die behoeden…

Kogelvrij door crème en rouge maar met het vaag vermoeden dat de dood loert door het sleutelgat. ---------------------------------------------- Uit: 'Oranjebal', 1975.…

Half acht heet half negen terwijl de vroegte voelbaar in de wind zijn kilte achterlaat op hoofd en handen pas tegen twaalven oud elf uur parelt in ’t zonlicht vermoeden van wat zweet als het bewijs van zomertijd…

Je kijkt over het land: in het oosten de rivier, in het noorden een vermoed Cairo; ver westelijk ben ik. Westelijk is het lichter, als bij jou al sterren flonkeren, gaat de zon bij mij nog niet onder, hij wacht op je.…

wat ligt verborgen in de tijd wanneer ik een vermoeden heb dat niet alles is gezegd en mijn zieledroom niet is volbracht ik zal het weten op zijn tijd voel ik hier en daar de tekens die me intuïtief zijn voorgezegd alles is nog vaag en in de maak toch ben ik nu al begeesterd met het nodig vuur voor avontuur ik vraag het mijn zielevrienden…