14301 resultaten.
Oud zijn
gedicht
3.0 met 3 stemmen 648 Oud zijn
Oud zijn de glans van de eindbalans
opgemaakt het oude bed ik leg
mij neer op dromen bezongen in nacht
en vergetelheid die door mij heen
gebuiteld buiten mij zijn stukgemaakt.
Oud zijn in het najaar. Het blad stort
zich in een lijdzaam stuiven de twijgen
fonkelen in het avonddonker…
verdriet
netgedicht
3.0 met 26 stemmen 2.022 als het verdriet
te groot is
voor jouw hart
en de tranen
niet echt meer
willen stromen
als het verdriet
je meer en meer
verwart
en je verkiest
niet naar mij
toe te komen
als het verdriet
je adem
steeds ontneemt
en je de woorden
niet meer uit
kunt spreken
als het verdriet
ons van elkaar
vervreemdt
en mijn liefde
onvoldoende…
Tijdelijk gesloten
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 584 De melancholie
achter het woord
die je nu toevallig leest.…
Boom
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 146 en lied
Uitgezaaid in tuinen mijn zaagsel
en laatste verdriet…
Praalgraf
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 371 diffuus licht
besprenkelt
dit panorama
en verspreidt de geur
van onvergankelijk goud
welke sierlijk met knoppen
lijkt verweven:
kunst is daardoor nimmer oud
sober gekroond
met strekkende sepalen
draagt dit doorschijnend glas
de ademende melancholie
van een veranderlijke aarde
zo kan het telkens weer
van tedere dromen verhalen…
Het licht in de ogen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 100 Wil bij ons zijn
Bij dag en bij nacht,
Bij verdriet
En bij feest,
Wil het licht
In onze ogen zijn,
De lucht in onze longen,
De adem van onze geest.…
Melancholia
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 654 Als men ten laatste heeft gevonden
Waar heel de ziel naar smacht,
Dan is 't te laat, de dag verzwonden
Reeds valt de nacht.
Als 't kleed ons past, is het versleten,
Als men het boek kent, is het uit,
Als men het leven komt te weten,
Dan valt het scherm dat alles sluit.…
splinters
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 1.082 splinters van bestoeft viniel.
scheurend splijten ze de binnenkant van
die buizen met hun stilgezwegen naam
'Eustachius waer bestu bleven'
schreeuw ik, dat mijn huig ervan gaat rillen
en mijn mond zich stom met trillingen vult
het gedrum van oude noten op rust,
stof zie'k nog van vellen springen,
trommelt m'n vliezen aan diggelen…
Tijd.
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 992 In mijn hoofd is alles tomeloos
terwijl ik luister naar de wind
van zeven wereldzeeën
Onvast schrijf ik in ’t zand
hoeveel ik voor je voel, lief kind
had ik maar hier met jou gevreeën
Leeg nu het strand, de zee schreeuwt eb
Zacht fluister ik, de tijd die stond niet stil
O tijd! Wat heb je ons aangedaan!
Ik geef je mijn…
Gejaagd door de wind
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 762 De dwaling in de druppels
als duizenden onbekende gedachten
vormend tot een waterval van
ongekende melancholie.…
Uit het hart
hartenkreet
5.0 met 4 stemmen 2.495 Je raakt me diep met je gedachten
nooit vermoed en nooit gezegd
je openheid, je oprecht bekennen
gevoelens op papier, diep en hecht.
Meer dan ik wil houd jij mij bezig
dat brengt onrust, ieder moment
ik wil verder met mijn leven
moeilijk, als je er nog zo bent.
Laat het los schat, deze binding.
Hoe moeilijk dat ook voor je is.
Ook ik heb…
Vervlogen.
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 1.094 Mijn liefde is vervlogen,
heel zachtjes uitgeblust
Geen hand meer op de mijne,
geen mond meer die mij kust
Geen lachje uit de verte,
geen hand meer door m’n haar
Niet meer samen zitten
en kijken naar elkaar
Er vallen geen woorden
en er is geen ergernis
Maar ik weet uit ervaring,
hoe eenzaam eenzaam is.…
Gemis.
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 244 En zijden vleugels
de Heer had het haar beloofd
Uit de hemel dank…
geluk
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 194 aan de oevers van de tijd
op de tempelklok
.......is een vlinder gevlogen
en ingeslapen
sereen en stil
luchtledig
geen haat
momenten zonder tranen
worden kristallen stralen
van geluk…
Wat gebleven is.
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 3.262 Wat gebleven is,
de klank van je woorden,
je stem
Beelden vol van zon,
jij en ik, warme zee,
het zand
Lieve beloftes
gefluisterd in een oor,
je blik
Twee cappuccino,
twee keer dubbel suiker,
een terras
Herinneringen,
streling, voelbare huid,
een kus
Je eerste letter,
je woorden op papier,
gemis…
Ik heb een man gekend.
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 646 Ik heb een man gekend
hij liep ooit rond
op deze aarde
die man die heeft
mijn Moeder goed gekend
nooit had een man
op deze aard
voor mij meer waarde
dan de man
die mijn Moeder
zo goed heeft gekend
Ging ik links
dan was hij steeds bij me
ging ik rechts
dan stond hij aan mijn zij
Als ik fout was
wees hij me altijd naar…
Beloofd.
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 155 Het was geen afscheid in stijl,
maar bij het orgel,
in de wind,
haal ik wel nieuwe adem.…
Gat in mijn schoen. (Traffic)
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 277 Ik keek naar de hemel
waar het oog van een olifant
naar me keek
vanuit een kauwgomballenboom
en alles wat ik wist
is dat er water binnenliep
door het gat in mijn schoen
Ik liep door een veld
dat niet eens echt was
met 100 tinnen soldaten
die aan mijn schouder stonden
en alles wat ik wist
is dat er water binnenliep
door het gat in…
Voorbij
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 186 Melancholie is hartzeer,
maar heelt, als alle wonden…
Lente blues
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 213 ik me laat gaan
Inzien dat het overwicht
Zich met mij heeft verstaan
Dagen met enkel regen
Of bezwaarde wolken
De aanwezigheid ervaren
Van uitzichtloze wegen
Waar ongerijmde gevoelens kolken
Die mijn geest niet verklaren
Het zou moeten zijn
Als dat ik word gedragen
In de door mij gevoelde
Onderscheidende lagen
Doch het ademen…
winter
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 247 ín de winter,
die vaak grijs is gemutst
zoek ik de romantiek
van de witte koude
draag dat nog bij me
als jeugd en verte,
ik aan verlangen bouwde
al gaat dat werkelijk voorbij,
niet tegen te houden,
het vertelt nog van toekomst
dat moest ook wel
toenmalig vriezen,
ver onder nul,
als ik de schaatsten onderbond
dwong mij wel die richting…
Dorpswijsje
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 134 ik speelde met een houten vogel
in een dorp op een wintervacht
waar we Brahms hoorden aan de gracht
en ons bogen over een kogel
we liepen samen over het veld
in een jas en een mand vol waar
de componist zagen zonder haar
als de koude oorlog zonder held
we waren anders dan de leraar
met zijn jas en versleten sjaal
die ons interesseerde…
Oud Parijs
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 245 ik dwaalde door de straten van Parijs
vergaapte mij aan die mooie oude stad
genoot van het overheerlijke ijs
alsook van haar die ik het meest aanbad
we wilden wat vragen over de toren
de winkels op het schoon geveegde plein
in het centrum kon je het koor horen
dat begonnen was aan een nieuw refrein
ze zongen duidelijk, en hielden wijs
genoten…
ongekend
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 85 de vuurtoren
seiner van stavast
stuurt in nachtelijke
uren haar lichtende
codetaal over
ondoorgrondelijk water
dat golven als rollende
stenen naar de voet van
de duinen stuwt
in dit zeelandschap waar
lichttoren en duinenrij
van geen wijken weten
stroomt ondergronds
een ongekend verlangen…
bluegrass
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 99 alleen binnenmuren vertellen
over de stilte in de buitenlucht
een oceanografische stem
verhaalt met lange halen
over wat voorbij gaat
zonder enig gerucht
en de kunst van het op
volle zee verdwalen…
weemoed
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 81 schoorsteen
de blauwe sluier rook die
over de daken reist
de overgroeide kuil bij de rivier
een vogel die in de verte roept
de verdwenen zandweg
de afgepelde oude verflaag
het is een dag
vol nevel en dauw
de beklemmende middag
het stuurse zwijgen
het dorp dat nooit
mijn dorp werd
de korst van afstand
en vervreemding
het is de melancholie…
zo luid en zo bang
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 104 het hart van de storm
een oceaan van wachten
slaapt zonder wolken
houtduiven koeren
droever dan mensenverdriet
de boom zucht ruisend
een heldere pijn
in oude zielenlagen
het gras nat en zwaar
iemand wil schreeuwen
een stem met honderd kelen
zo luid en zo bang…
De kracht van melancholie
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 115 Op welke wijze deze momenten in mijn leven zijn gekomen
waar de natuur zich terugtrekt om zich voor te bereiden op wat komen zal
en waarbij ik soms ongemerkt wat vaker stil sta bij de vergankelijkheid van het leven
samen met een stemming van melancholie als schoonheid en tristesse geworteld in het lichaam.…
Die lege plek
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 950 Wennen, nee dat kan ik niet
Dek de tafel, als altijd
Barstensvol verdriet
'k ben je kwijt.
Tranen over m'n wangen
Wanneer ik je bord zie staan
Stervensvol verlangen
'k wilde met je meegaan.
Je bestek leg ik naast 't mijne
Zodat ik je als 't ware voel
Binnen 't bereik van 't mijne
Snap je wat ik bedoel?…
Haar tranen
netgedicht
4.0 met 157 stemmen 152 Verdriet zo intens,
verdient echt geen mens!…