10886 resultaten.
Een nieuwe avond
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 61 De nacht die kwam was al een warme nacht
een waar ik nog wel een tweede van verwacht.
Buiten puft het gras en ook de stenen
maar het is geen droeve nacht voor deze of gene.
In nachten zoals deze hoeven we ons niet te verliezen
er is opblijven, lang gaan lezen om voor te kiezen.
Laat dat klavecimbel in je hoofd er maar los
deze week loste ik…
Visioenen en dromen bewaak ik
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 68 Hoe vaak kwam je al niet gewoon door de deur binnen
met een glimlach op je snoet zoals ik je heb ontmoet.
Ooit waren we bekende vreemdelingen voor elkaar
vervolgens nu alweer vele jaren en weken een paar.
Gelukkig en liefdevol zoals jij mijn hart altijd verwarmt
mij met al mijn nukken en streken, enthousiasme omarmt.
Toch hoor ik ook bij tijd…
Blij met de opkomende maan
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 51 Is het deel van de complexiteit van leven
eindelijk weten hoe lang je lot nog is gegeven
Ik weet waar ik vanmorgen al had moeten zijn,
het lot besliste anders al gaf dat zielenpijn.
Ik leunde vandaag wat op de tijd
en zie de dag van vandaag zijn we bijna kwijt.
Is nieuwsgierig zijn naar hoe het echt zit niet een ader
een lader van je gemoed…
Bergen geheid soms eenzaamheid
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 48 Als ik slaap ben ik als trilling in verre oorden,
verneem ik woorden van zuid en noord,
als door een open poort zie ik de grote beer
naast de kleine ook diep in slaap iedere keer.
Zie ik slaperige andere sterrenpracht
gedurende de lengte van menige nacht.
Wat morsen ze dan voor mij te zien en horen
vanuit de maan als het desolate wit,
naast…
Door stilte kan het opwellen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 86 Oud zijn, heel goed beseffen hoe jong zijn was
en nu nog is, ik het gelukkig van geest nog ben.
Moet je eerst oud worden en kunnen lijden
om over andere tijden te kunnen belijden.
Het is zien, horen en voelen van leven.
Het is ontdekken en ontleden van het zuigende
ook de vogels leren verstaan in hun ochtendzang
rood oranje en roze durven dragen…
Een Leven met verdriet
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 18 Een Leven met verdriet
Wat ze je ook aandoen
Doe dat bij een ander niet
Een Leven met verdriet
Een Leven met pijn
Het kan niet alleen maar roze geur en manneschijn zijn
In het leven zit het mee of tegen
Na de zon komt altijd regen
Er zijn vette en magere jaren
Een Leven met verdriet
Maar ooit daar moet je in geloven
Ligt er ook iets…
Helft
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 115 Ik heb twee gezichten
Één is altijd blij
Ik lach, ik ren en ik spring
Maar dit is maar een deel van mij
Je zegt dat ik zwak ben
Dat ik mij aanstel
Voor confrontatie weg ren
En dat klopt ook wel
Dat komt door de andere helft
Die met pijn en verdriet
Die is alleen van mij
De helft die jij nooit ziet…
Een handvol zand
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 77 Een handvol zand:
Met een hand vol zand begon haar pad van leven,
onwetend wat ze zou beleven.
Met haar hand vol zand bouwde ze luchtkastelen,
dromen brachten haar een verre toekomst zonder verleden.
Haar ogen konden glinsteren als sterren in de nacht,
ze straalden hoop, liefde en pracht.
Ze danste op de tonen van het lied,
dat vreugde…
een stem
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 761 In een ver land
je vaderland
familie, bloedverwant
een stem te horen
tranen stromen
is het van vreugde
nee, even van verdriet
omdat je haar hoort
omdat je haar niet ziet
Een schouder
bood ik je aan
armen om je heengeslagen
delen, laat maar gaan
een diepe zucht
weer een traan
't is moeilijk
zo te leven
in een vrij land
maar ver
ver…
Een handvol dromen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 336 wij zagen de
rouwstoet in passeren
keken elkaar aan
legden voorzichtig de
kaarten op tafel waarop
onze gedachten staan
een eerst bericht
verschrikt gezicht
familie en gezin
tal van regelingen
die gelijk beginnen
in ongekend perspectief
heden en een nog
onvoltooid verleden
verstaan de toekomst niet
verdriet en verlies
het…
We hebben dubbele missie
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 262 Opbouwwerk zegt Minister Middelkoop
dekt niet voldoende realiteit
of/of kijken vertekent onze beelden
we zijn vechtmissie tegelijkertijd
Doe recht aan spanning rouw en verdriet
van geliefden familie en bekenden
van hen die daar hun hachie wagen
geen stap vrij kunnen verzetten
bij al maar mijnen en hinderlagen
Daar zijn nu inmiddels
sprekend…
Toch maar niet
hartenkreet
2.0 met 30 stemmen 4.096 eigenlijk niet waar en dus ook geen spijt
Ik blijf gewoon hier bij hem en haar
Ik wilde ook wel naar daar
Want familie is me zo dierbaar
Later later ga ik maar, echt waar.…
treurnis
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 135 huilend denkt hij na
over vriend en familie,
die hij niet meer heeft…
Wie is het?
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 83 Ik zou wel eens willen weten
wie van de familie Mol het was.
Zie de grond, op en neer bewegen
ze laten zich niet zien.
Waar gisteren nog twee hopen waren,
zien we er nu vier, zouden ze 't erbij laten?
Ik denk van niet en zo kijk ik telkens weer
naar de grasvloer, die gaat op en neer....…
Haar laatste reis
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.483 Ze is aan haar laatste reis begonnen
van het aardse naar het eeuwig leven
strijdend legt zij het laatste traject af
in de tijd die haar nog is gegeven
Voor deze reis is geen kaartje nodig
haar levensbagage mag ze achter laten
er rest nog de tijd van pijn en verdriet
en de tijd om met haar familie te praten
De hoop die ze nog had is vervlogen…
Een uitweg
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 495 In de steek gelaten door familie, een leven vol verdriet
Is waar je niet om hebt gebeden is wat je niet hebt verdient.
Hier op deze plek vindt je rust, om je leven te herpakken,
Ook al klinkt dat onwerkelijk, na al die opgevangen klappen.…
de kapot geschoten zon
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 1.616 al die gezichten
ze weten het en kennen mij
een vreemde in hun land
ze kijken maar
begrijpen niet, hun ogen zien
ook nooit mijn stil verdriet
de kapot geschoten zon
het branden van mijn handen
toen de oorlog pas begon
ik droom nu de familie
het spelen van muziek
het dansen van zovelen
we vluchtten voor de dood
de honger en het…
[ Mijn oude tante ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 29 Mijn oude tante:
midden in haar familie --
in fotolijstjes.…
[ In de zitkamer ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 41 In de zitkamer
woont de oude familie --
in pronkportretten.…
Familie-dag
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.886 En voordat de hemel
vol staat met sterren
die ons die dag gadesloegen,
rijden we voldaan en slaperig
naar het familie-huis.…
Mijn vader
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.373 Een prachtige stevige stam
Stevig staand, zodat alle takken er op kunnen steunen
Een prachtige boom is onstaan, door deze stam
Een boom, een thuis, een familie
De boom, die al jaren mooi bloeit
En dankzij deze stam heeft deze familie nog jaren te gaan…
Charlie en de zijnen!
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 150 Je wordt pas
echt gehoord
echt gelezen
pas
echt gezien
als je er niet meer bent!
`Je suis Charlie´
echt!…
Verdriet, groot verdriet
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 201 Er zijn iets grotere verdrietjes, ze nemen
meer plaats in beslag, maar dat is omdat:
je niet eerder zoveel verdriet zag!
Dan is er het enorme verdriet,
denkend: dat overkomt een mens niet,
is fout gedacht want echt:
Het overkomt iedereen, goed of slecht.…
Vreugde- en verdriet
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 126 Vlak naast elkander liggen ze
vreugde- naast verdriet
de traan die biggelt
verraadt het antwoord niet.
Of je verdriet, verlost
door een traan te laten vloeien
of een lachbui die hetzelfde kost
vlak naast elkander
't Is de emotie die 't 'm doet.…
Wat zaait het leven
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 62 De buitentemperatuur is nog niet laag genoeg
slootwater in plaats van ijs omringt de boeg.
De dag voelt als grote rimpeling in de sloot
een die ons alvast laat ruiken aan de dood.
De wintermaanden hebben gedragen en gebaard
hebben ons als voorjaarsboden aangestaard,
wensen nu eveneens met het daglicht te spelen,
al wilden krokussen deze zonnestralen…
Loslaten.
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 2.708 Ik stond te wankelen,
daar midden op de stoep.
Een verstoring in evenwicht,
temidden van een grote groep.
Je hebt me geleerd op 2 benen te staan,
met de hulp van jou aan mijn zij.
Ik kijk vluchtig om me heen,
je staat niet naast mij...
Ik begin je te zoeken,
mijn gedachten op alle mogelijkheden gericht.
Even kom ik op adem
en verlies…
Zusje
hartenkreet
2.0 met 32 stemmen 7.183 Knalrode lipjes
die amper een woord uitbrengen
kleine handjes
vingers zo klein
geen woorden voor
alleen kijken en lachen…
Grootmoeder
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 1.385 Waar ben je nu, ik kan je niet meer vinden
'k Heb alle kamers van je geest doorzocht
Maar neergelaten zijn nu alle blinden
Als ik je ergens maar bereiken mocht
Bij elk bezoek moet jij weer aan me wennen
Ik werd een vreemde in jouw poppenkraam
Tot op een keer, een blik van blij herkennen
En je begroet me, met mijn moeders naam…
Moeder
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 1.522 Ik weet nog moeder,
dat wij in de avond zaten,
dicht bij elkaar.
Ik keek naar jou
als ieder kind.
Jij woelde door mijn haar.
Ik weet nog dat jij teder was
en mij heel diep beminde,
al kende ik de eenvoud niet
van dat gebaar.
En dat jij zei:
een ster, zij valt.
Doe maar een wens
met je ogen dicht.
En dat ik met mijn ogen toe daar zat…
Waarom!
hartenkreet
3.0 met 17 stemmen 1.681 Ik heb nog maar één vraag!
Waarom liet jij mij gaan?
Ik ben jarig vandaag.
En jij weet niet eens van mijn bestaan.
Je zag me niet groot worden
Ik zei tegen de verkeerde, papa.
Dat is toch te gek voor worden.
En dat ik het dan ook nog moet horen via Anna.
Ik voel me gekwetst en ben heel boos.
Had jij daar een reden voor?
Of was je gewoon…