Alle inzendingen over Voor háár

Die vier ton voor het onderzoek in Haren Worden gelukkig niet op mij verhaald Het is de overheid die dat betaalt M’n gat verbrand maar ‘k zit niet echt op blaren Vier ton..dat is best veel voor één nacht stappen Daarmee kan je pas echt een deur intrappen…

haren soms vrij dansten op schouders die nog niet bukten voor later…

Als ik de windmolens zie, dan weet ik dat ik bijna thuis ben, het klinkt misschien een beetje gek, maar als ze draaien, dan weet ik dat je aan me denkt; ik wou dat je hier was, dicht bij mij, samen onder die ene windmolen, de wind door onze haren, nu ja, jouw haren; ik hou van je lach, je gekke uitspraken, onze grappige momenten samen…

Een hondenkapster uit Riedelmare had last van een shampoofetisj, de rare Ze maakte het zo bont, spoot teveel op een hond; haar handen wrijven thans in de hare…

ik ken het kind lange haren lange rok ingekeerde blik achter blinde ogen vergaart ze dovend licht…

Met de wind in haar haren, steeds verder van huis Loopt zij weg voor haar problemen Op weg naar iets nieuws Waar ze zich aan vast kan houden En alles kan vergeten...…

een kind met grijze haren zweet oude angsten poriën vol van vroeger lopen over het verleden plakt weer als nieuw…

Aan onze lieve vrouw Venus, mijn kind, En aan hare zalige zoon.…

nu mijn hart veel dichterbij het jouwe is, voel ik dat je zacht mijn haren streelt en fluistert want je weet dat elke dag de pijn draagt van gemis…

Een schaamstreek waar wat haren missen verheugt zich dat ze wordt vertaald, ondanks dat niets is uitgelekt.…

Haar liefde zo sterk zij zo breekbaar zo broos lichtvoetig haar tred in haar toren van ivoor droomt ze van een wonder zijn woorden strelen door donkere haren de wind doet ze lokken draag geen sluier het zou zijn alsof de zon nooit meer scheen zich zou verstoppen achter donkere wolken zo schrijft hij zijn naam in haar ziel…

Lopend langs het strand Trek jij sporen in het zand De wind streelt zacht je haren Ik streel zacht je hand Jij wilt het niet zien Houdt jou liefde ver misschien De zon staat heel hoog boven Maar ik dicht bij jou, Tien…

God schiep de vrouw weelderig in aanschijn met intrigerende welvingen rond haar gehele lichaam haren als golven der zee bruisend en dansend zonder enige bedekking siert en openbaart zij in een oogopslag haar schoonheid zij kreeg een gelaat zichtbaar zonder bedekking zoals zij werkelijk is toonbeeld als groots kunstwerk.…

zie je ogen en je handen heel ontspannen maar je haren waren bleek kleurloos door de chemokuren in een weer moeten verduren door het sprankje hoop waarop wij voortborduurden jij patronen en ik structuren wij presenteerden vandaag aan de wetenschap jij rollatort traag naar binnen ik wacht op een nieuw beginnen…

Wanneer zij, gebroken door de vragen, Ten einde raad, de derde man de hare noemt Begint haar te dagen, dat er dingen zijn die ze niet weet.…

morgen zal ik je haren vlechten mijn kind morgen wanneer ik de aarde ben rondgegaan en de zon heb aanschouwd ik zal ze door je haren strelen we zullen stoeien en spelen en hoog in de lucht met blauwe bloemen om ons heen zullen we de verte liefhebben en zachte woorden spreken morgen, ja morgen mijn kind zal ik je omhelzen…

Ze nam en zwolg hem in, ìn hare ogen, En sprong vooruit en greep hem en gedogen wou ze niet dat hij sprak, ze drukte hem De lippen met de hare toe, hun stem Werd niet gehoord, heel lang, ze zat dichtbij Tegen hem aan en boog zich, en voorbij Zijn borst, haar hals omhoog, stilde ze zo haar dorst, soms snikkend en ter nauwerno Ademend.…

zij koestert verlangen die strelende lach aanvaardt het dromen wat geen antwoord vermag fluistert haar woorden in momenten van pijn verbergt tranen die de hare zijn…

briest hij me tegemoet of stormt hij me tegen de haren in? hij zegt: kop op, jongen sterk je spieren en maak van je ziel een zeil…

Verder niets te zeggen Behalve dan, dat de wind zomaar je wilde haren door mijn gezicht blies…

Waar de taal van het hart in woord en beeld gesproken wordt daar vind ik jou met intense bewondering fluistert de wind jouw haren in de krul…

Het is donker langs het water regen golven maar ik wil het Druppels langs mijn haren mijn kleren kleddernat maar ik wil het Mijn neus mijn oren mijn gezicht koud en blauw maar ik wil het Ja, ik wil het!…

blootsvoets dwalend door het bos de gevallen herfstbladeren knisperen onder haar voeten haar haren wat verward gaat ze op bezoek bij haar stil geheim haar liefde in een notendop…

het is niet veel wat ik achterlaat wat geknipte haren en afgescheurde nagels die ik zorgvuldig heb bewaard in een boek van zakformaat.…

ik had op jouw lange haren zitten sabbelen daar jij toch niet thuis gaf voelde me meer verbonden als tevoren toen je mij afwees mijn beeld bleek niet het jouwe *…

Pluizig Snoezig Zilverwit Lange haren Raar gebit Donzig staartje Klein maar fijn Lange oren Lief konijn !…

zag de hand van de wind in je haren het zand aan je voeten de zee herfstig grijs maar je ademde mijn geuren de zon wolkte jou dichterbij…

In de loop der jaren Verloor ik bijna al mijn tanden en haren Rond mijn buik zit nu vet Heb meer tijd dan vroeger Ga ook vroeger naar bed.…

Yn it lân fan memmes hannen kin in bern noch bern wêze sûnder de plichten of bannen fan foarkomme of genêze mei in mem kinst swalkje yn ‘t ferline oan har hân de earste stapkes dwaan har stim sil nea ferdwine kinst har samar in boeketsje jaan ik wist net fan it teare teeguod in stoel dy’t krekt yn dý hoeke past fan in ferske dat ynienen…

het mooie meisje de zware stem en de lieve lach de mooie rode haren zij ligt nu onder de grond de lol die wij hadden was weg jij was er niet meer nooit meer de mooie rode haren zien en de zware stem horen dacht ik tot de avond dat ik jou weer zag mensen zeggen het is je verbeelding Maar ik weet dat het niet zo is ik weet dat jij elke…