1826 resultaten.
Euforie in Mei
netgedicht
2.0 met 44 stemmen 17.249 Verende passen
en gedachten
op een slingerweg
in jonge zomerwind
blaffen honden verte
maar deren niet
ik huppel dus
groet het groen en lila
met vurige harten
blaas geel paardebloemmeel
een epifanie van pluis
langs Pinksteren
in de late zon
zal ik dansen…
LIED.
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.139 Nu lichtvergeten
De avond rust
Wordt alle weten
Dieper bewust;
Maar elk begeren
Dat liefde deren
Zou, en bezeren,
Is nu gesust.
En wijder sperren
Zich ziel en zin,
Nu ver de sterren
Ontvonken in
De onbetogen
Azuren hoge...
Klaar als de ogen
die ik bemin!…
Konden we maar
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 185 dit moment grijpen
en genieten, mateloos genieten
van het mooie, van het nu
afreizen naar verre oorden
waar vooroordelen niet bestaan
donk’re gedachten ons niet kunnen deren
daar het alleen zou gaan om jou en mij
we ons laven aan de schoonheid van alle dag
aan ons, ons samen zijn
omdat het dan helemaal mag…
Beer van ijs
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 59 een beer van ijs leek niet goed wijs
toen hij ging liggen zonnen
naast hem lagen twee nonnen
ook beiden van het beergehalte
zonder nongekrijs
zijn berenhart smolt bij het zien
van beide nonnenberen
toch kon het hem niet deren
dat beide nonnen krijsten nu
in een plas van ijs…
Tranen.
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 827 Doorns deren,
enkel harten.
Schroeien, schaven,
langzaam weer.
Tranen trachten,
verdriet te bedwelmen.
Stromen, stormen,
beglijden mijn huid.
Verlangens verliezen,
innig gevecht.
trance in tranenput,
de druppel gedroogd.
-----------------------------------
Meagen, 12 jaar.…
Lang leve onze goede Tsaar!
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 505 Op zondag was de keus van elke Rus
beperkt, maar niemand leek het iets te deren.
Democratie is moeilijk aan te leren.
Er kwam dus geen verrassing uit de bus.…
alles is zinloos
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 241 alles is zinloos
mijn reuk een geur en de
gebruikelijke rituelen
mijn hoofd gescheiden
van mijn hart op drift
onder een betrokken hemel
prik gerust in mijn vinger
het zal me niet deren
zoals ook pijn zijn doel
voorbijschiet in een leeg hart
alles is zinloos
dromen in zwart/wit trekken
zonder ondertitels aan mij voorbij…
ZALIG LEEFT HIJ BIJ DE MENSEN
poëzie
4.0 met 2 stemmen 762 Hij lijdt Gods daad
En mijdt het kwaad:
Dus mag hem hier geen onrust deren.…
Het doel van mijn schrijven
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 315 In wat ik schrijf lees je mijn gedachten
maar ook mijn gevoel
leg ik open en bloot daarin neer
ik ben de schaamte reeds lang voorbij
niets wat mij nog deren kan
dat is iets van lang geleden
pijnlijke woorden uitgesproken
zijn zo van mijn schouders gegleden
mijn geschrift is dus een open boek
waarin ik op zoek ben
naar wat geluk of iets…
De smoor in
snelsonnet
3.0 met 11 stemmen 671 Wie cannabis wil roken krijgt geen lucht
Omdat die drug steeds vaker gif bevat
Dat legt de ademhaling bijna plat
Daardoor is onze nederwiet berucht
De blowers zijn benauwd voor deze kick
Toch heet zo’n joint van oudsher al een stik…
NACHTZOEN
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 459 Galmende, golvende
muziekklanken vervoeren
mijn vloed tot eb
mijn schuim landt
op het strand
mijn lichaam
laaft zich aan
het nog warme zand
als ik naar de hemel kijk
laten de sterren zich
maar wat graag raden
ik zie de opkomende maan
vriendelijk knipogen
naar de ondergaande zon
de zee zich spiegelen
aan mijn avondrust
van…
goedenacht
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 90 rijk aan gedrevenheid
is de smetteloze
wiens jacht op vunzigheid
vereeuwigd in al zijn zonden
hij dient in den nevel
van de nachtelijke aard van
beslommeringen zich enkel
te bekommeren
om de stille gang door de spelonken
waar vrees en duivel heersen
hij kent geen deemoed in de herkenning
waar speer en drietand zich spijbelend
hebben…
wees maar niet bang
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 1.248 Wees maar niet bang, niets kan ons één-zijn deren!
Liefde komt vaak te laat - maar nooit te vroeg!…
Waar
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 293 Zou zo graag zo veel van
je dichten totdat
de doodsban
je loslaat in je bad
Naar je vliegen
Tot die sferen
Zonder liegen
Mijn leven is nog steeds te deren
In m'n dromen
Doe je het bed
Kreuken, de douche stromen
Maar blijf je verlaten, ongered
Achter elke hoek zie ik je net niet
Waar ben je lief?…
De pluk
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 42 zo hangt die daar
de rijpe vrucht
ik ben gaan liggen
de eerste druppels
geen deren
nog lig ik daar
natgezeken
kom niet overeind
de eerste aarzeling
hou je bek
zo speelt het als
gedachtevrucht
ik ben gevangen
geen ontkomen
rotte vrucht
nog lig ik er als
opgedroogd
verlangend zand
de vrucht verstrooit
in gedroomd fruit.…
Vuurketen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 36 Ondergronds botsen
mijn gedachten op hem
Ze scheuren vlammen
uit zijn gestalte, uit zijn stem
Ze blazen vuur in zijn huis
leggen vuur om zijn vrouw
Een keten van kraters
Aswolken over de wereld
En ik in het Stille Midden
van de catastrofen
die zijn huwelijk moeten treffen
zonder hem te deren
Hoeveel naschokken nog?…
Wind
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 174 Het hoofd teder gebogen
de hand aan de rand van haar hoed
met vast gebaar
tegen de harde wind
Haar borsten toont zij met trots
rokken wapperen om haar lange benen
die dansen met sierlijke passen
spelen spot met de wind
Zij schrijdt vastberaden voort
niets kan haar deren
Al zo lang bewonderd
mijn bronzen beeldje op tafel.…
uit: getuigenis van een vriend
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 157 al wat ik ben blijft deren
ook het breken -God verhoede-
van dorre takken die zich met
niets meer kunnen voeden
koude voert schuldbeladen benen
langs rafels van een versleten nacht
wanneer ben ik gegaan, wanneer
heeft men mij tot zwijgen gebracht
het is in deze donkere tijd
dat al wat sterft, krimpt en kraakt
mij in mijn wezen raakt…
Waterval
hartenkreet
3.0 met 25 stemmen 3.012 Het zou me dan niet kunnen deren.
Maar dat is niet mijn sterkste kant,
Dus veeg ik nog een traan van mijn wang.
En krop ik het maar op.
Ik weet het…..
Daar los ik niets mee op.…
Haar strakke blik naar zee
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 266 Zij heft haar tengere armen
met strakke blik vooruit
lange haren wapperen in zilte wind
geen kou kan haar deren
door lang dun gewaad
als de zon ten onder gaat
zij is één met de zee
en de zee met haar
rollende golven spoelen aan
de kracht van het universum
oude woorden in haar hoofd
broze vingers reiken…
'Spielerei"
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 87 Voortdurend
proberen,
wat kan het
je deren
om dan
uiteindelijk
in het niets
weg
te scheren.…
Stilte
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 142 Ze wandelt met de seizoenen door haar leven.
In haar dromerigheid versmelt ze met het vloeibare van een voortdurend veranderende hemel,
waarin nog de dood,
nog het ebben van de tijd
de veelkleurigheid van bloesems bedekken.
Haar blik dwaalt over het geblakerde land van zwijgzaamheid,
altijd zoekend,
eindeloos wegrennend van zichzelf in haar…
Snel thuis
netgedicht
4.0 met 28 stemmen 336 touwtje erom heb je een broodzak
Lees me liever niet als je niets verstaat
beter dat je arrogantie het brede pad af gaat
Ben je lekker snel thuis ook en kan niets jou deren
maar helaas nooit iets meer bij kunnen leren…
Kinderdromen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 400 De sloot die achter ons huis meanderde
noemden wij een rivier
de schepen die daarop voeren
waren stalen rossen, in werkelijkheid van papier
zo konden we fantaseren
dag in, dag uit en het kon ons niet deren
wat anderen ervan dachten
wij waren gelukkig met onze rivier
die zeker eindigde in de zee,
daarvan hadden zij geen enkel idee.…
een lange lage regenboog
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 331 er was geen rode wijn
om zomerzacht
in weg te dromen
buiten roffelde de regen
zijn schoonmakende zegen
kilte kroop
langzaam omhoog
maar in de verte
streelde zonlicht vaag
een lange lage regenboog
ik heb je stem gehoord
voelde toen je warme sferen
het slechte weer en het
gebrek aan wijn kan mij van
heden af echt niet meer deren…
Boven het maaiveld
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 140 boven het maaiveld
in kleurige voorjaarsjas
de fiere krokus
jij schittert en straalt
alsof het nooit anders was
in zon-gele jas
niets kan jou deren
geen weet van tijdelijkheid
dat is zonneklaar
nietsontziende hond
trapt je hard de aarde in
plast over je jas
vertrapte krokus
je zonnige leven lang
boven het maaiveld!…
stille stilte
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 1.053 in het donker
van de nacht
een fijn gesprek
totaal onverwacht
niets kan ons deren
we praten lang
maar dan plotseling
... ik word zo bang
ik fluister, ik roep
krijg geen gehoor
na een tijdje dringt
het pas goed door
je bent vertrokken
je bent echt gegaan
mij achterlatend
met een traan
helemaal alleen
in een stille stilte
omgeven…
Hun vluchtig passeren
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 224 jij bloeit
seizoenloos in de
border van het leven
regen sneeuw
en storm kunnen
jou niet deren
iedere bloem
haalt vruchten
uit licht en zon
vaak zien mensen
jou niet staan in hun
vluchtige passeren
pas als de anderen
plat slaan door de wind
gekneusd zijn door de elementen
wordt jouw kracht
en schoonheid eindelijk
ontdekt…
een moederhart
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 74 de regen en de wind
konden haar niet deren
ze rende naar haar kind
door 't gejank en luidop schreeuwen
het moederhart op hol geslagen
de leeuwin op volle toeren nu
een groep hyena's aan 't belagen
haar kleine welp, het was zo cru
ze was te laat, het was gebeurd
de dierenhemel berust haar kind
haar tranen wrang, natuur die treurt
de…
tranen aards verdriet
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 491 je kalfde af
er was meer ijs
dan dat ik zag
je drijft in zout
tranen aards verdriet
al eeuwen oud
neerslag onder zon
zonder zilt waar
alles in begon
je bent gevlucht
koelde af in hoger sferen
emoties kunnen je niet deren
in je kristallen
licht de tijd, noordpolig
was je koninkrijk
maar nu de warmte heerst
en vorst dat…