Alle inzendingen over ZINGEN OR HARTSTOCHT OR TEDERHEID

jouw ogen vol vuur slaan vlammen in mijn bodem brandend de liefde…

lente viert hoogtij opborrelende driften lokroep van natuur…

in een stille stille ruimte diep in de gedachte voelt het anders aan waarom is het tweeluikig bij het voelen van emoties en het uitdrukkend zeggen hoe kunnen gedachte en emoties zo complex en toch zo verscheiden zijn zo hartstochtelijk blijven zoeken naar de juiste wegen is de kruising tot emotie en gedachte, want passie en verlanging…

hartstocht... armen om elkaar heen geslagen de dagen niet meer alleen te zijn elkaar te mogen zien, inmens, zo klein lichamen samensmeltend, in elkaar. Samen dansend, iedere wals op muziek ieder opeenvolgend nummer, nummeriek.…

laat mij van ons tweetjes dromen Voel hoe ik tegen jouw borst aan vlij laat mij het bloed onstuimig stromen Neem mij in je armen, verlangde zij en laat mij ‘t diepst in je ziel komen Knijp mij maar zachtjes bij mijn dij; laat onze sappen maar ineen stromen Neem mij in je armen, verlangde zij laat mij toch door die liefde stromen Zie hoe hartstochtelijk…

waar hart en oog en streling samenkomen vergrijpen vurige tongen zich aan smeulend vuur de tweekamp tussen hunkering en waan stuwt hartstocht op tot vruchtbaar samenspel, de rede groet de geest kan niet weerstaan het fel begeren, uitzinnig kraait de rode haan in driftig bloed het willig vlees als brandend braambos, wie buigt er voor…

Neem maar het sprei voor twee ik slaap vannacht alweer bij jou Heerlijk zo samen in de bedstee bij het meisje van wie ik zo hou Kies toch je mooiste pyjama uit ik wil jou het verleidelijkst zien Je liefkozen over je zachte huid jou nemen, wel een keer of tien Draai maar onze lamp tot zacht zodat ik je in de schemering zie In ’t maanlicht…

jij, mijn muze ziet mij niet voel je wel; mijn schepping in het verschiet mooi, zo mooi waarover ik vertel of droom in het gras drijven op jouw wolk zuchten, zij aan zij wij zijn een samen zijn we te leen altijd toeven in mei de woorden gemeen je gaat ver de morgen vooruit dat hoort ook zo ik verlang naar je mijn kunstige bruid…

Bevlogen tranen voelen in een regenbui als een warme douche.…

Hartje winter, we waren op elkaar lagen vaak dubbel enkel en alleen over de twijfelaar die bodemloos een latrelatie in de weg stond was het ik of jij of jij en ik we hadden in een gat kunnen vallen ons verbonden voelen met dons op dons een warm nest vol kippenvel maar we zijn geen rendieren dus gaf ik jou een springveer je kwam er…

Hoe zal ik u in mijn kamer noemen als gij schreiend uw mond drukt aan mijn huid als gij stamelend man wordt in al uw zoenen tederheid zal ik u noemen.…

Ik ben daarom blij dat mijn hartstocht voor jou van blijheid alsmaar blijft zingen.…

In mijn kloppend euforische beleving voelde ik jouw zuurstofrijke hartstocht terwijl vurige kleuren de avond inluidden heb ik jou in stilte blindelings bezocht.…

Geest die alles doorgloeit en vernieuwt, die mensen en dingen herschept en hertekent; dauw van een nieuwe morgen, een nieuwe dag; Gloed en hartstocht, verlangen en vervulling, woestijnwind en tedere bries, rust in de avond. Adem en stilte, geheimenis.…

haar boek geschreven in een warme golf van liefde hartstocht in elke letter op papier de vraag kwam laat me in je armen slapen zo vol vertrouwen blonk de flonker in haar ogen het tedere in haar stem de pen in haar hand volgde haar hartenklop wees mijn haven vroeg ze dat is de zin van mijn leven de wind fluisterde haar zinnen blad…

liefde is de bron van leven verheven na versmolten samenzijn de ziel van verloren mens-zijn verzacht de pijn van gedragen smart heropent versloten ogen verwart het verdwaalde hart tedere woorden ontvluchten je mond vurige hartstocht ontvlamt mijn lont door fluisterende lippen bemint die jouw stem met liefde verbindt eens was die…

Stilte draagt en stilte vraagt, brengt je bij de ander; stilte breekt de dadendrang, weeft een kleed van tederheid, vult een vreugdebeker; stilte dekt de dagen toe, doet de wolken zingen; stilte wil ook jou met warmte zacht omringen.…

Ik wil je lippen teder op de mijne voelen, Terwijl jouw handen hartstochtelijk door mijn haar woelen. Je dieper dan diep in je ogen kijken, Een gevoel in mijn lijf dat alles hiervoor moet wijken. Ik wil dat de klok stil blijft staan, Zodat het uren en uren door kan gaan. Maar dan ineens uit het niets, Gebeurd er iets.…

Mijn liefste, keer je nu op je rug zodat ik jouw ogen kan kussen teder mijn lippen op jouw mond jouw hals en borst dan weer terug jouw adem inadem daarna blussen wij de hartstocht en vrijen elkaar los van de zorgen slechts jij en ik keer daarna jouw rug niet weer hou me vast koester dit ogenblik en doe het morgen nog een keer..…

Ik wens je Een jaar zonder tegenslag Elke dag vrolijkheid Laat dromen uitkomen en nieuwe ontstaan Laat geen dag zonder lach voorbijgaan Ik wens je Een jaar vol van geluk Van liefde, passie en hartstocht Leef voluit, proost op je kansen Leef en geniet, zing en ga dansen En het wordt Een jaar als een spetterend feest Een jaar alsof…

Alleen tijd is relatief, dat kan onze hartstocht beamen. Elke dag zing ik ons lied naar de horizon zonder geluid…

Een muze hoorde ik zingen een muze zag ik dansen met klanken van viool en harp vermengd in wervelend gedicht een muze heeft mij zacht gestreeld en heeft mijn lippen geopend ze heeft mij hartstochtelijk gezoend deed mijn hart van liefde overlopen helaas is mijn muze heengegaan maar heeft haar zang achtergelaten zodat ik nooit met een mond…

Héél teder héél zachtjes een lofdicht om jou En al dat oprechte dat wil ik nu vlechten Al begrijp ik nog steeds niet dat wonder van jou Je ligt bijna te slapen en je gaat effe gapen En ik stop en ik glimlach je ligt dwars over bed De contour van je kontje en de smile op je mondje Hebben mijn hartstocht aan 't denken gezet Heel stil neem…

Geef mij nog één dag één allesverzengend moment om jou teder te schroeien met de vlammen van mijn passie niet als hebzuchtig brandmerk, maar een vingerafdruk in het zand Weet dat als ik ga mijn brandende hartstocht verkoolt om lang gloeiend te blijven en geliefden te verwarmen niet door een laaiend steekvuur, maar een smeulende gloed in…

, het teder vuur Onstuimig kozen in het vroege uur Pure passie in een droom vol regenbogen…

Telkens weer kijk ik met verwondering hoe de opkomende zon met haar nog zwakke stralen de dag teder wakker kust en met ontroering luister ik naar de gevederde vrienden die hun liefdeslied oorstrelend zingen in de prille morgen zo geniet ik van de schoonheid van een nieuwe dag in serene rust en zonder zorgen…

ik hecht aan dingen die me raken de mooie droom een lief gebaar het zachte strelen door je haar 't onuitgesproken kom dan maar zó zijn er heel veel dingen waar ik een loflied op kan zingen ik hecht aan bloemen in een perk aan tedere woorden op mijn zerk en maak me sterk voor liefdewerk...…

stook het vuur nog eenmaal op voor de zon ons laat vertrekken zing de weemoed naar je land dat al zo lang in tranen brandt een laatste dans hartstocht op bloedhete kolen uitdagend in haar vrijerij rood gloeit de as de eerst strepen licht doen pijn in afscheid van het samenzijn weer ligt de wereld open we moeten verder onstuimig…

Ze woont in mijn schelp van ruisend verlangen In de wondere knop van mijn rozendroom En ik zie haar in een vlam van vlinders een regen van sterren hoor haar in het zingen van het gras op de koelte van mijn huid ontwaar haar in de zoete geur van een blauwe bloemennacht En ik hou van haar Een broos geheim in teder licht Betoverend…

En ben je pas getrouwd kun je je geluk niet op hartstochtelijke vrijpartijen zei niet voor 't zingen, stop! Nu we ouder en bezadigd zijn elkaar alleen 'n nachtzoen geven doet de herinnering soms pijn.…