Alle inzendingen over Zomaar ineens OR voorbij

die paarse kleur de aarde in geur je ziet hem bijna niet de parasiet wat een prachtschubwortel mooie plant zeldzaam in Nederland je moet er wel oog voor hebben anders loop je er zomaar voorbij…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

Heel hard fietste ik en De huizen, auto’s en mensen Vlogen als streepjes aan mij voorbij Ineens was daar jouw gezicht Het was net een waterval waarin een blad was gevallen het dook mee de diepte in en borrelde pas tellen later weer op Zo kwam jouw gezicht Ineens uit die streepjes Alles eromheen was al weggespoeld En de hele weg naar…

zij zagen jouw blik keken mee ontdekten de magie van samen beleven een armzwaai je vinger wees ingehouden adem kwam ineens tot ontlading het was feest zij waren op pad gegaan maar kwamen niet aan het was of iedereen hun kleine bestaan zomaar vergat maar in jou herkenden zij stukjes leven waarvan zij dachten die zelf nog…

Wij kwamen verdomd dichtbij elkaar met onze stemming en klank dat zelfs de stilte schrok omdat het niet goed was er sprong een snaar pracht moment in een fractie welzijn direct weer vervlogen een flits door jaren verdrongen ineens zomaar bij mij opkomt moest het onbewust blijven om nu pas iets moois te beschrijven?…

Wij kwamen verdomd dichtbij elkaar met onze stemming en klank dat zelfs de stilte schrok omdat het niet goed was er sprong een snaar pracht moment in een fractie welzijn direct weer vervlogen een flits door jaren verdrongen ineens zomaar bij mij opkomt moest het onbewust blijven om nu pas iets moois te beschrijven?…

ineens was er een grijns en een glinster in zijn ogen de zon brak even in hem door hij deed een bombastisch loopje uit het niets overviel mij de drang mijn passen te vergroten zo deed mijn vader dat omdat hij daar zomaar zin in had antwoordde hij op de verbazing in mijn ogen de grijns trok weg en hij ging gebogen zijn rug om niets…

Men neme afstand tot de fenomenen Je hoort de mensen, niet de dingen zingen Men neme zomaar uit de losse hand Een snapshot - en ziet later in close up Het ongeziene blikverruimend beeld Dat luider spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken…

Men leeft niet zomaar elke virtuele ideologie, wat te denken valt voorbij aan wereldkundige maatstaven uit te beelden naar kieskeurige kosmopolieten wat ik zie rallentando de toon nog is gezet zonder zwevend laven.…

Ik voel me opvallend blij terwijl de nacht voorbij rent er schuilt iets vrolijks in mij en ik denk dat jij het bent Eventjes maak ik me geen zorgen m’n innerlijk wordt verwend ik voel me zomaar geborgen en ik denk dat jij het bent Ik fluister zomaar een naam die ik nooit eerder heb gekend er gebeurt iets in mijn lichaam en ik denk...…

Net als reclame is het ineens een mooie dame Maar vooral gaat het om de herhaling de herhaling van het leed…

Zomaar komt de zomer aan, onverwacht maar lang verhoopt; er zijn ijsjes in de straten, moeders met hun baby's ook. De verliefde kijken zonnig en vertellen honderd-uit, want de warmte doet hun harten nu ineens weer sneller slaan.…

Het is dit of dat, maar nooit dit en dat tegelijkertijd, mijn leven komt en gaat, als katoen, druiven, maaltijden, komt en gaat en blijft dan ineens weg. ----------------------- uit: 'De Kam', 2007.…

koers zomaar kwijt…

Na jarenlang plezier voor twee Wilde je met een ander leven Zomaar ineens tijdens het diner Vertelde je dat nieuwtje even Je spullen al gepakt, je koffer klaar Hoe lang heb je dit geweten?…

Ik heb vandaag je brief weer gelezen over hoe je zo graag gelukkig wilde wezen over hoe je zocht en verdwaalde over hoe je vocht en maalde over jouw ontbrekend perspectief over ons, je had ons zo lief woorden die mijn hart verscheuren ik schreeuw het uit en richt mijn blik naar buiten betoverd door de herfstkleuren en ineens, zomaar ben…

Liefje, ik heb je wel gezien, je kwam namelijk voorbij. Ineens, zo plotseling, zo Lief. Bedelf je onder het kussen, aanschouw je naaktheid, als geschiedenis. Zoals de Nachtwacht. Van Goh en Ach. En ik waak en raak je kwetsbaar naakt.…

Zo zou het altijd moeten zijn: licht en vredig dus, alsof alles ineens voor altijd en nooit weer is. Geen lengte van dagen, geen gevoel van weg te moeten en te huilen. Nooit gaat meer iets voorbij. ------------------------------- Uit: 'Klein Diorama', 1974.…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Vannacht heb ik een kat gewurgd. Een wilde kat, een lynx. Zijn oerkracht vocht tegen de mijne. De verliezer is doodgegaan. De winnaar heeft gewonnen. Verslagen ontwaak ik, zwetend tussen droom en daad. En een illusie armer.…

stil hou vast hou kijk in ogen en zeg en dan mag alles voorbij of alles opnieuw…

Zwarte haren, blauwe ogen Zomaar voor me op die stoel Waarom ben je de inspiratie Als je uitkijkt over een lege stad En breng je zoveel bij me boven Tot ik dat gevoel weer sus Zomaar ineens Het meisje in de bus Waar denk je aan, wat voel je Als je naar buiten uitkijkt op die stad Lag je daar ooit in zijn armen En kuste je zijn hart en gevoel…

Soms is het leven zomaar afgelopen Zoals in Nice geschiedde in een kerk Je bent gewoon als koster aan het werk En moet ineens dat met de dood bekopen Er vallen nog meer doden en gewonden De dader is er vast van overtuigd Dat hij als held zal worden toegejuicht Als hij ze snoert die vrijgevochten monden ´t Is bijna Allerzielen, in mineur…

en dat ik dat was Dat was ineens helder een besef, opgedoemd uit de mist van kind zijn Ook ik zag mezelf daar zitten in het heerlijke gevoel dat ik mezelf was…

Dit proces gaat heel langzaam; Dus niet denken dat de Zon meteen gaat schijnen; Dat je meteen gaat lachen of gelukkig bent; Donkere wolken ineens verdwijnen. Het kan zomaar gebeuren dat je ineens gaat huilen; Omdat je je herinnert aan de periode toen het niet kon; Dus eerst de herinnering langzaam laten ebben; Wacht rustig op de Zon.…

Zal niet in details nu treden Want na jaren kwam het goed 't waren ineens volwassen mensen Toen ik ze voor 't eerst weer had ontmoet...…

Ik mis je, het is uit Sta bij het raam Kan niet slapen Ik mis je Door mijn raam Zie ik sterren Ze twinkelen in de Donkere nacht Zomaar Sta je naast me Raak je me aan Voel ik jou warmte Ineens ben je weg Opgegaan in de duistere nacht Met zijn twinkelende sterren Ben je weer lucht geworden Ik ga terug naar bed Daar Adem ik jou stiekem…

zomaar zinloos…

Tranen rollen over m'n wangen zomaar proeven warm en bitterzoet. Wil ze nu niet drogen want het doet me even goed. Zomaar tranen van verdriet of van emotie zomaar ik weet het niet.…